شهباز بیات
| نام پدر: ابراهیم | تاریخ تولد: 02/02/1335 |
| محل تولد: ایران - مرکزی - خمین - مزرعه نو | تاریخ شهادت: 08/06/1360 |
| محل شهادت: سه راه زندان-تهران | طول مدت حیات: 25 سال |
| مزار شهید: بهشت زهرا(س)-قطعه24-تهران | |
زندگینامه
شهباز بيات در دوم اردیبهشت ماه سال 1335 در روستاي مزرعه‌نو از توابع شهرستان خمين ديده به جهان گشود و در دامان خانواده‌اي مستضعف و متدين پرورش يافت. از کودکي با قرآن انس گرفت و 6 ساله بود که فراگيري قرآن را در زادگاهش آغاز کرد. تحصيلات ابتدايي را در روستا شروع کرد، اما به سبب تنگدستي خانواده مجبور به ترک تحصيل و عزيمت به تهران شد و با روزي 2 ريال مزد، شاگرد رنگرزي گرديد و از کودکي با رنج و زحمت آشنا شد. عشق وافرش به قرآن به حدي بود که در همان زمان در اطاق محقرش بچه‌هاي محل را به کلاس قرآن دعوت مي‌کرد و رابطه‌اش با اين کتاب آسماني قطع نمي‌شد.
با پشتکار فراوان عاقبت حرفه نقاشي را به خوبي آموخت و به اتفاق يکي از همکارانش مغازه کوچکي اجاره و به کار ادامه داد. با روحانيت و مسجد پيوندي ناگسستني داشت و هم زمان با اوج‌گيري نهضت اسلامي به فعاليت گسترده رو آور شد.
در سال 1355 به همراه برادرش نوارهاي حضرت امام را مخفيانه از اصفهان به تهران مي‌آورد و به مشتاقان مي‌داد و بالاخره در اثر همين فعاليت‌ها نيز يک بار دستگير شد.
هر کجا راهپيمايي يا تظاهراتي برپا بود بيات _ نيز حضور داشت و در روز بازگشت پيروزمندانه حضرت امام از جمله عناصر فعال مراسم شکوهمند پيشواز و استقبال از ايشان بود.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي و در راه حراست از دستاوردهاي خون شهيدان به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي پيوست و همه زندگيش را در اين راه در طبق اخلاص گذارد.
مشکلات روزمره زندگي و مسئوليت سنگين سرپرستي خانواده و سه فرزند و بيماري پدر سالخورده‌اش باعث شد تا علي‌رغم ميل باطني‌اش سپاه پاسداران انقلاب اسلامي را ترک کند و در سنگري ديگر به مبارزه ادامه دهد.
بيات در همه حال پاسدار جان بر کف باقي ماند و عاقبت نيز در همين راه شربت شهادت نوشيد.
او در هشتم شهريور 1360 در درگيري با منافقيني که قصد بلوا آفريني داشتند در سه‌راه زندان تهران با 25 سال سن بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد و قطعه 24 بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شد.
با پشتکار فراوان عاقبت حرفه نقاشي را به خوبي آموخت و به اتفاق يکي از همکارانش مغازه کوچکي اجاره و به کار ادامه داد. با روحانيت و مسجد پيوندي ناگسستني داشت و هم زمان با اوج‌گيري نهضت اسلامي به فعاليت گسترده رو آور شد.
در سال 1355 به همراه برادرش نوارهاي حضرت امام را مخفيانه از اصفهان به تهران مي‌آورد و به مشتاقان مي‌داد و بالاخره در اثر همين فعاليت‌ها نيز يک بار دستگير شد.
هر کجا راهپيمايي يا تظاهراتي برپا بود بيات _ نيز حضور داشت و در روز بازگشت پيروزمندانه حضرت امام از جمله عناصر فعال مراسم شکوهمند پيشواز و استقبال از ايشان بود.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي و در راه حراست از دستاوردهاي خون شهيدان به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي پيوست و همه زندگيش را در اين راه در طبق اخلاص گذارد.
مشکلات روزمره زندگي و مسئوليت سنگين سرپرستي خانواده و سه فرزند و بيماري پدر سالخورده‌اش باعث شد تا علي‌رغم ميل باطني‌اش سپاه پاسداران انقلاب اسلامي را ترک کند و در سنگري ديگر به مبارزه ادامه دهد.
بيات در همه حال پاسدار جان بر کف باقي ماند و عاقبت نيز در همين راه شربت شهادت نوشيد.
او در هشتم شهريور 1360 در درگيري با منافقيني که قصد بلوا آفريني داشتند در سه‌راه زندان تهران با 25 سال سن بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد و قطعه 24 بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شد.
[ چهارشنبه 7 مرداد 1394 ] [ 11:23 AM ] [ مهدی گلشنی ]
درباره وبلاگ
