محمود پایدارکاظم آبادی
| نام پدر: غضنفر | تاریخ تولد: 12/12/1334 |
| محل تولد: ایران - خراسان - مشهد | تاریخ شهادت: 12/02/1359 |
| محل شهادت: سه راه کاشانی-مشهد | طول مدت حیات: 25 سال |
| مزار شهید: بهشت رضا(ع)-قطعه19-شماره3-خراسان | |
زندگینامه
محمود در دوازدهم اسفند ماه سال ۱۳۳۴ در مشهد مقدس متولد شد. پدرش خادم حضرت رضا(ع) بود و در دوران کودکی در دامن پدر و مادر مذهبی پرورش یافت.
تحصیلات خود را در مشهد به پایان رساند و موفق به اخذ مدرک دیپلم گردید. پایدار با اخلاق، با ایمان و بسیار با اخلاص بود و در سال ۱۳۵۶ ازدواج نمود.
در سالی که امام(ره) فرمان فرار از سربازخانه ها را داد به فرمان امام خویش اطاعت امر نمود و از سربازی فرار نمود و در جمع مردم دلاور ایران به یاری مردم انقلابی شتافت. در دوران انقلاب بسیار فعال بود، شب ها با مردم در سنگر مساجد و روزها با مردم انقلابی به هم پیوسته در راهپیمایی ها به عنوان سرگروه تظاهرات و سازمانده راهپیمایی ها و شعارهای ضدشاه شرکت می نمود.
در هفتم آذرماه سال ۱۳۵۷ که گارد شاه به بیمارستان امام رضا(ع) یورش برده بودند، در آن زمان به کمک کودکان و بیماران بیمارستان امام رضا(ع) شتافت و در آن موقع بود که از ناحیه دست مورد اصابت گلوله قرار گرفت و مجروح شد و با همان دست های مجروحش از فعالیت بازنماند و با کمک مردم همچنان به انقلاب و وطن خود خدمت بسیار نمود و در راهپیمایی ها و شرکت کرده تا وظیفه انسانی و ایمانی خود برای رضای خدا را انجام دهد.
در آن زمان به فرمان امام(ره) کمیته انقلاب اسلامی تشکیل شد و ایشان به خدمت کمیته در آمدند و چون در آن زمان کمتر کسی با آموزش و نوع سلاح ها آشنایی داشت، ایشان به مدارس و مساجد رفته و آموزش اسلحه را به مردم یاد می داد.
سرانجام در تاریخ 12 اردیبهشت ماه 1359 با شلیک ۵ گلوله از ناحیه های دست، پا، قلب، زانو و صورت در سه راه کاشانی مشهد به دست منافقین کوردل در سن 25 سالگی به درجه رفیع شهادت رسید.
مزار پاک و مطهرش در بهشت رضا(ع) واقع می باشد.
تحصیلات خود را در مشهد به پایان رساند و موفق به اخذ مدرک دیپلم گردید. پایدار با اخلاق، با ایمان و بسیار با اخلاص بود و در سال ۱۳۵۶ ازدواج نمود.
در سالی که امام(ره) فرمان فرار از سربازخانه ها را داد به فرمان امام خویش اطاعت امر نمود و از سربازی فرار نمود و در جمع مردم دلاور ایران به یاری مردم انقلابی شتافت. در دوران انقلاب بسیار فعال بود، شب ها با مردم در سنگر مساجد و روزها با مردم انقلابی به هم پیوسته در راهپیمایی ها به عنوان سرگروه تظاهرات و سازمانده راهپیمایی ها و شعارهای ضدشاه شرکت می نمود.
در هفتم آذرماه سال ۱۳۵۷ که گارد شاه به بیمارستان امام رضا(ع) یورش برده بودند، در آن زمان به کمک کودکان و بیماران بیمارستان امام رضا(ع) شتافت و در آن موقع بود که از ناحیه دست مورد اصابت گلوله قرار گرفت و مجروح شد و با همان دست های مجروحش از فعالیت بازنماند و با کمک مردم همچنان به انقلاب و وطن خود خدمت بسیار نمود و در راهپیمایی ها و شرکت کرده تا وظیفه انسانی و ایمانی خود برای رضای خدا را انجام دهد.
در آن زمان به فرمان امام(ره) کمیته انقلاب اسلامی تشکیل شد و ایشان به خدمت کمیته در آمدند و چون در آن زمان کمتر کسی با آموزش و نوع سلاح ها آشنایی داشت، ایشان به مدارس و مساجد رفته و آموزش اسلحه را به مردم یاد می داد.
سرانجام در تاریخ 12 اردیبهشت ماه 1359 با شلیک ۵ گلوله از ناحیه های دست، پا، قلب، زانو و صورت در سه راه کاشانی مشهد به دست منافقین کوردل در سن 25 سالگی به درجه رفیع شهادت رسید.
مزار پاک و مطهرش در بهشت رضا(ع) واقع می باشد.
[ چهارشنبه 7 مرداد 1394 ] [ 11:31 AM ] [ مهدی گلشنی ]
درباره وبلاگ
