مصطفی حجتی(حجت السلام)
نام پدر: قربان علی | تاریخ تولد: 29/10/1321 |
محل تولد: ایران - آذربایجان شرقی - مرند | تاریخ شهادت: 08/12/1360 |
محل شهادت: - | طول مدت حیات: 39 سال |
مزار شهید: بهشت زهرا(س) |
زندگینامه
بیست و نهم دی ماه سال 1321 در حومه شهر مرند (آذربایجان شرقی) مصطفی به دنیا آمد.
پدرش شیخ قربانعلی از روحانیون عزیز و مورد احترام این خطه از خاک ایران بود. لذا فرزندش را آنگونه شایسته یک مسلمان است تربیت نمود. دوره ابتدایی را که به پایان رساند به مدرسه دینی نمازی شهرستان خوی راه یافت و بعد از مدتی تحصیل در آن شهر جهت تکمیل علوم دینی در سال 1334 به حوزه علمیه قم رفت و در نزد اساتید محترم قم طرح عالیه و قسمتی از خارج را به پایان رساند. در سال 1342 در جریان مبارزات امام (ره) قرار گرفت و با پخش اعلامیه امام در آذربایجان سعی در بیداری مردم از جنایات رژیم پهلوی داشت. در سال 1351 به تهران عزیمت نمود و این فعالیت تا لحظه شهادت ادامه داشت. اواخر حکومت پهلوی نیز در غرب تهران با حضور دلاورانه خود در راهپیمائی ها و دادن شعار علیه رژیم از نهضت امام دفاع نمود. در دی ماه سال 1357 در دانشگاه تهران به همراه روحانیون دیگر تحصن نمود تا رهبر به ایران بازگردد. بعد از پیروزی انقلاب در مسجد و کمیته فعالیتش را گسترش داد تا حافظ این انقلاب باشد و سرانجام در تاریخ 8/12/1360 بعد از اقامه نماز مغرب و عشاء در سن 39 سالگی در راه منزل به شهادت رسید و لکه ننگ دیگری در کارنامه منافقین ثبت شد. مزار پاکش در بهشت زهرا (س) قرار دارد.
از او 6 فرزند به یادگار ماند.
پدرش شیخ قربانعلی از روحانیون عزیز و مورد احترام این خطه از خاک ایران بود. لذا فرزندش را آنگونه شایسته یک مسلمان است تربیت نمود. دوره ابتدایی را که به پایان رساند به مدرسه دینی نمازی شهرستان خوی راه یافت و بعد از مدتی تحصیل در آن شهر جهت تکمیل علوم دینی در سال 1334 به حوزه علمیه قم رفت و در نزد اساتید محترم قم طرح عالیه و قسمتی از خارج را به پایان رساند. در سال 1342 در جریان مبارزات امام (ره) قرار گرفت و با پخش اعلامیه امام در آذربایجان سعی در بیداری مردم از جنایات رژیم پهلوی داشت. در سال 1351 به تهران عزیمت نمود و این فعالیت تا لحظه شهادت ادامه داشت. اواخر حکومت پهلوی نیز در غرب تهران با حضور دلاورانه خود در راهپیمائی ها و دادن شعار علیه رژیم از نهضت امام دفاع نمود. در دی ماه سال 1357 در دانشگاه تهران به همراه روحانیون دیگر تحصن نمود تا رهبر به ایران بازگردد. بعد از پیروزی انقلاب در مسجد و کمیته فعالیتش را گسترش داد تا حافظ این انقلاب باشد و سرانجام در تاریخ 8/12/1360 بعد از اقامه نماز مغرب و عشاء در سن 39 سالگی در راه منزل به شهادت رسید و لکه ننگ دیگری در کارنامه منافقین ثبت شد. مزار پاکش در بهشت زهرا (س) قرار دارد.
از او 6 فرزند به یادگار ماند.