سیدفخرالدین رحیمی(حجت الاسلام)
| نام پدر: - | تاریخ تولد: - / - /1323 |
| محل تولد: ایران - لرستان - خرم آباد | تاریخ شهادت: 07/04/1360 |
| محل شهادت: ساختمان حزب جمهوری اسلامی | طول مدت حیات: 36 سال |
| مزار شهید: - | |
زندگینامه
سید فخرالدین رحیمی در سال 1323 در شهر خرم آباد در یک خانواده متدین و روحانی پا به عرصه هستی نهاد. پدر بزرگوارش حجةالاسلام سید علی اکبر رحیمی از علمای بزرگ خرم آباد بود.دوران کودکی را در همان شهر و در کنار پدر و مادر بزرگوارش سپری نمود و پس از خاتمه دوران دبستان تحت تکلف برادر بزرگوارش قرار گرفت و از آن جایی که ایشان جهت آموختن علوم دینی به قم مشرف شده بودند با ایشان به قم آمدند و دوران تحصیل در علوم دینی را آغاز نمودند.
تحصیلات خود را تا دوره سطح نزد اساتید حوزه علمیه ادامه داد. در سال 1342 با وقوع ماجرای مدرسه فیضیه ایشان نیز وارد مبارزات انقلابی بر علیه رژیم پهلوی شدند.درحالی که مشغول چسباندن اعلامیه ای از حضرت امام (ره)بر روی دیوار بودند توسط مأموران ساواک دستگیر و به 6 ماه زندان محکوم شدند.پس از رهایی از زندان به شهر خرم آباد برگشته و پایگاه مبارزاتی خود را در مسجدی به نام علوی ساماندهی کردند که فعالیت های انقلابی و ارشاد جوانان را در آن انجام می دادند. پس از دومین تبعید حضرت امام (ره) به علت کندن تابلوهای خیابان ششم بهمن و گذاردن تابلوی خیابان علوی به جای آن به 6 ماه زندان محکوم گردید و بار سوم محکومیت ایشان به علت افشاگری های خانواده پهلوی صورت گرفت که این بار نیز به 6 ماه زندان محکوم گردید و دو ماه آن را در شهر خرم آباد و در زندان شهربانی و چهار ماه دیگر را در زندان کمیته مشترک (ضد خرابکاری) و در زندان انفرادی توأم با شکنجه های غیر قابل تحمل سپری کردند.
بعد از آزادی از زندان ممنوع المنبر شد و از آن جایی که عشق به آگاهی تعالیم دینی و اسلامی تمام وجود او را احاطه کرده بود جهت ترویج دین و آگاهی دادن به مردم مسلمان به دهات اطراف خرم آباد و محل سکونت عشایر غیور لرستان رفت و این مردم محروم و ستمدیده را با ظلم پهلوی آشنا ساخت و آن ها را تشویق به مبارزه علیه رژیم منفور پهلوی کرد. پس از آگاهی ساواک به سرعت به زندان منتقل گردید و پس از مدتی به ایرانشهر تبعید شده و در آن جا با حاج سید علی خامنه ای (رهبر معظم انقلاب) ملاقات نمود و پس از مدته ا هم منزلی با ایشان در جهت فعال شدن مبارزات انقلابی گام های مؤثری را بر داشت که این همکاری سبب شد ساواک این دو نفر را از هم جدا کند، پس از آن فخرالدین رحیمی به شهر اقلید فارس تبعید گشت .سپس به خرم آباد سفر کرد و رهبری مردم را در اجتماعات به عهده گرفت.هم زمان با حمله شبانه به خانه علمای خرم آباد برادر بزرگ ایشان به همراه چند تن از جوانان پر شور محل او را فراری دادند و به مدت چند هفته به صورت مخفیانه دریکی از دهات اطراف خرم آباد و برادر بزرگ ایشان به همراه چند تن از جوانان پر شور محل او را فراری داده و به مدت چند هفته به صورت مخفیانه در یکی از دهات اطراف خرم آباد پنهان کردند.
سید فخر الدین رحیمی با پیروزی انقلاب اسلامی مبارزات خود را ادامه داد و پس از پیروزی انقلاب کمیته ای در مسجد علوی تشکیل داد تا بتوانند اهداف انقلاب را دنبال کنند.ایشان به زبان عربی تسلط کامل داشتند و تألیفاتی از خود بر جای نهادند. این شهید بزرگوار در سن 36 سالگی به نمایندگی مردم ملاوی در مجلس شورای اسلامی انتخاب گردید و به عضویت در کمیسیون طرح های انقلاب درآمد و بارها در میادین نبرد حق علیه باطل حاضر شد و سرانجام این روحانی فداکار در جریان انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی در تاریخ 7/4/1360به درجه رفیع شهادت نایل گردید.
تحصیلات خود را تا دوره سطح نزد اساتید حوزه علمیه ادامه داد. در سال 1342 با وقوع ماجرای مدرسه فیضیه ایشان نیز وارد مبارزات انقلابی بر علیه رژیم پهلوی شدند.درحالی که مشغول چسباندن اعلامیه ای از حضرت امام (ره)بر روی دیوار بودند توسط مأموران ساواک دستگیر و به 6 ماه زندان محکوم شدند.پس از رهایی از زندان به شهر خرم آباد برگشته و پایگاه مبارزاتی خود را در مسجدی به نام علوی ساماندهی کردند که فعالیت های انقلابی و ارشاد جوانان را در آن انجام می دادند. پس از دومین تبعید حضرت امام (ره) به علت کندن تابلوهای خیابان ششم بهمن و گذاردن تابلوی خیابان علوی به جای آن به 6 ماه زندان محکوم گردید و بار سوم محکومیت ایشان به علت افشاگری های خانواده پهلوی صورت گرفت که این بار نیز به 6 ماه زندان محکوم گردید و دو ماه آن را در شهر خرم آباد و در زندان شهربانی و چهار ماه دیگر را در زندان کمیته مشترک (ضد خرابکاری) و در زندان انفرادی توأم با شکنجه های غیر قابل تحمل سپری کردند.
بعد از آزادی از زندان ممنوع المنبر شد و از آن جایی که عشق به آگاهی تعالیم دینی و اسلامی تمام وجود او را احاطه کرده بود جهت ترویج دین و آگاهی دادن به مردم مسلمان به دهات اطراف خرم آباد و محل سکونت عشایر غیور لرستان رفت و این مردم محروم و ستمدیده را با ظلم پهلوی آشنا ساخت و آن ها را تشویق به مبارزه علیه رژیم منفور پهلوی کرد. پس از آگاهی ساواک به سرعت به زندان منتقل گردید و پس از مدتی به ایرانشهر تبعید شده و در آن جا با حاج سید علی خامنه ای (رهبر معظم انقلاب) ملاقات نمود و پس از مدته ا هم منزلی با ایشان در جهت فعال شدن مبارزات انقلابی گام های مؤثری را بر داشت که این همکاری سبب شد ساواک این دو نفر را از هم جدا کند، پس از آن فخرالدین رحیمی به شهر اقلید فارس تبعید گشت .سپس به خرم آباد سفر کرد و رهبری مردم را در اجتماعات به عهده گرفت.هم زمان با حمله شبانه به خانه علمای خرم آباد برادر بزرگ ایشان به همراه چند تن از جوانان پر شور محل او را فراری دادند و به مدت چند هفته به صورت مخفیانه دریکی از دهات اطراف خرم آباد و برادر بزرگ ایشان به همراه چند تن از جوانان پر شور محل او را فراری داده و به مدت چند هفته به صورت مخفیانه در یکی از دهات اطراف خرم آباد پنهان کردند.
سید فخر الدین رحیمی با پیروزی انقلاب اسلامی مبارزات خود را ادامه داد و پس از پیروزی انقلاب کمیته ای در مسجد علوی تشکیل داد تا بتوانند اهداف انقلاب را دنبال کنند.ایشان به زبان عربی تسلط کامل داشتند و تألیفاتی از خود بر جای نهادند. این شهید بزرگوار در سن 36 سالگی به نمایندگی مردم ملاوی در مجلس شورای اسلامی انتخاب گردید و به عضویت در کمیسیون طرح های انقلاب درآمد و بارها در میادین نبرد حق علیه باطل حاضر شد و سرانجام این روحانی فداکار در جریان انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی در تاریخ 7/4/1360به درجه رفیع شهادت نایل گردید.
[ شنبه 10 مرداد 1394 ] [ 6:15 PM ] [ مهدی گلشنی ]
درباره وبلاگ
