محمود رشدی دیزجی
نام پدر: - | تاریخ تولد: 25/08/1339 |
محل تولد: - | تاریخ شهادت: 09/03/1361 |
محل شهادت: تهران | طول مدت حیات: 22 سال |
مزار شهید: بهشت زهرا(س) - تهران |
زندگینامه
محمود رشدي در يک خانواده متدين و مذهبي در تاريخ 25 آبان ماه سال 1339 ديده به جهان گشود. دوران کودکي او به علت فقر مالي و شرايط اقتصادي خانواده به سختي سپري شد. در سن هفت سالگي به مدرسه رفت و از همان دوران تصميم گرفت در کنار تحصيل به کار و تلاش نيز بپردازد.
وي معمولاً بعد از مدرسه مشغول کارهايي از جمله بستني فروشي بود و چون پدرش پيرمردي از کار افتاده و ناتوان بود و او نيز فرزند بزرگ خانواده محسوب ميشد، بار مسئوليت زندگي را بر دوش گرفت تا مخارج زندگي خود، پدر، مادر، خواهر و برادرش را تأمين کند.
رشدي پس از مدتي مجبور به ترک تحصيل شد و به شغل عکاسي روي آورد. در همان ايام بود که انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام خميني آغاز گرديد و او همواره در تظاهرات عليه رژيم ستمشاهي شرکت ميکرد و با پخش اعلاميههاي امام به فعاليت و مبارزه عليه رژيم ديکتاتوري شاه ميپرداخت.
وي روز جمعه خونين 17 شهريور سال 1357 در ميدان شهداي ژاله در تظاهرات شرکت داشت و با رساندن مجروحين به بيمارستان و کمک طلبيدن از مردم به وظيفه انقلابي و مکتبي خود عمل نمود تا اين که انقلاب اسلامي ايران به رهبري حضرت امام به پيروزي رسيد و رژيم ستمشاهي منقرض گرديد.
رشدي پس از پيروزي انقلاب اسلامي ضمن اين که براي تأمين مخارج زندگي خود و خانوادهاش سر کار ميرفت، در عين حال علاقه زيادي به بسيج داشت لذا غيرمستقيم با بسيج همکاري ميکرد و با دوستان بسيجي خود هميشه در تماس بود. او در يکي از شبهاي خرداد ماه در حالي که با يکي از دوستان بسيجي خود به نام شهيد محمود قهرمانلو عضو بسيج مسجد لالهزار، پس از برگزاري نماز شب از مسجد لالهزار خارج ميشد، بر اثر انفجار بمبي که منافقين کوردل و از خدا بيخبر بر سر راه آنها گذاشته بودند در تاريخ 9 خرداد ماه سال 1361 در سن 22 سالگي به درجه رفيع شهادت نائل آمد. مزارش در بهشت زهرا(س) امروز مأمني براي خانواده داغدارش است.
وي معمولاً بعد از مدرسه مشغول کارهايي از جمله بستني فروشي بود و چون پدرش پيرمردي از کار افتاده و ناتوان بود و او نيز فرزند بزرگ خانواده محسوب ميشد، بار مسئوليت زندگي را بر دوش گرفت تا مخارج زندگي خود، پدر، مادر، خواهر و برادرش را تأمين کند.
رشدي پس از مدتي مجبور به ترک تحصيل شد و به شغل عکاسي روي آورد. در همان ايام بود که انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام خميني آغاز گرديد و او همواره در تظاهرات عليه رژيم ستمشاهي شرکت ميکرد و با پخش اعلاميههاي امام به فعاليت و مبارزه عليه رژيم ديکتاتوري شاه ميپرداخت.
وي روز جمعه خونين 17 شهريور سال 1357 در ميدان شهداي ژاله در تظاهرات شرکت داشت و با رساندن مجروحين به بيمارستان و کمک طلبيدن از مردم به وظيفه انقلابي و مکتبي خود عمل نمود تا اين که انقلاب اسلامي ايران به رهبري حضرت امام به پيروزي رسيد و رژيم ستمشاهي منقرض گرديد.
رشدي پس از پيروزي انقلاب اسلامي ضمن اين که براي تأمين مخارج زندگي خود و خانوادهاش سر کار ميرفت، در عين حال علاقه زيادي به بسيج داشت لذا غيرمستقيم با بسيج همکاري ميکرد و با دوستان بسيجي خود هميشه در تماس بود. او در يکي از شبهاي خرداد ماه در حالي که با يکي از دوستان بسيجي خود به نام شهيد محمود قهرمانلو عضو بسيج مسجد لالهزار، پس از برگزاري نماز شب از مسجد لالهزار خارج ميشد، بر اثر انفجار بمبي که منافقين کوردل و از خدا بيخبر بر سر راه آنها گذاشته بودند در تاريخ 9 خرداد ماه سال 1361 در سن 22 سالگي به درجه رفيع شهادت نائل آمد. مزارش در بهشت زهرا(س) امروز مأمني براي خانواده داغدارش است.