رجب علی نقابی
| نام پدر: آدینه علی | تاریخ تولد: 04/12/1321 |
| محل تولد: ایران - گیلان - رودسر | تاریخ شهادت: 22/02/1361 |
| محل شهادت: میدان 7تیر-تهران | طول مدت حیات: 40 سال |
| مزار شهید: بهشت زهرا(س)-قطعه26-ردیف87-شماره34-تهران | |
زندگینامه
در چهارم اسفند ۱۳۲۱ در یکی از روستاهای تابع رودسر در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود.
تحصیلات ابتدایی‌اش را تا کلاس پنجم در زادگاهش دنبال نمود، اما به علت فقر مالی نتوانست به تحصیلات خود ادامه دهد و لذا در کنار پدر به کشاورزی پرداخت و تا زمانی که به سربازی اعزام شد به این حرفه اشتغال داشت .
از همان کودکی به خواندن قرآن و تحصیل معارف اسلامی علاقمند بود و در زندگی نیز رعایت شعائر اسلامی را می‌نمود و پاکی و نجابت روستایی را با ایمان و تقوای اسلامی در هم آمیخته بود .
پس از اتمام خدمت سربازی به زادگاهش بازگشت و برای دو سال فعالیت کشاورزی گذشته را از سر گرفت و سپس برای استخدام در شهربانی به تهران عزیمت نمود و ساکن این شهر گردید .
دوران خدمت شهربانی با توجه به جو خفقان‌آلود حاکم بر آن دوران رژیم ستمشاهی به سختی گذشت تا آن که انقلاب اسلامی ایران و امواج توفنده نهضت مردم مسلمان راه را برای آنان که حقیقتاً خواستار خدمت به اسلام بودند، گشود و دریچه‌ای از نور در این دنیای تاریک گشود و او نیز که مشتاق چنین تحولی بود از جان و دل به این ریسمان الهی چنگ زد و در صفوف مردم جای گرفت .
پس از پیروزی خون بر شمشیر و استقرار نظام جمهوری اسلامی با تعهد و پشتکار در نوسازی شهربانی شرکت جست و در تولدی دوباره خدمت به مردم را از سر گرفت و در انجام وظایف مأموری امین، صادق و با ایمان بود و مایه مباهات همرزمانش به شمار می‌رفت .
در سال ۱۳۶۰ به عشق زیارت خانه خدا به کعبه معظمه مشرف شد و از این سفر روحانی، ره آوردی مملو از تعهد و اخلاص آورد و در انجام وظایفش دو چندان کوشا گردید .
صبح روز چهارشنبه، بیست و دوم اردیبهشت ۱۳۶۱ نقابی طبق معمول در محل مأموریتش به انجام وظیفه مشغول و از جان و مال و ناموس مسلمین حراست می‌کرد. سه نفر از تروریست‌های سر تا پا مسلح منافق که در خیابان‌ها تردد می‌کردند با مشاهده او که در ميدان 7 تير تهران تنها پست می‌داد، به قصد ترور او و سرقت سلاحش به وی حمله‌ور شدند.
نقابی با مشاهده این دار و دسته جنایتکار به مقابله با آن‌ها برخاست که در اثر اصابت گلوله‌های نفاق با پیکری خون آلود بر خاک افتاد و با خون سرخ خویش عهدی را که با خدا بسته بود امضاء کرد .
پيکر دلاور 40 ساله را در بهشت زهرا(س) قطعه 26 رديف 87 شماره 34 به خاک سپردند تا مزارش مأمني براي همسر و 5 فرزند او باشد.
تحصیلات ابتدایی‌اش را تا کلاس پنجم در زادگاهش دنبال نمود، اما به علت فقر مالی نتوانست به تحصیلات خود ادامه دهد و لذا در کنار پدر به کشاورزی پرداخت و تا زمانی که به سربازی اعزام شد به این حرفه اشتغال داشت .
از همان کودکی به خواندن قرآن و تحصیل معارف اسلامی علاقمند بود و در زندگی نیز رعایت شعائر اسلامی را می‌نمود و پاکی و نجابت روستایی را با ایمان و تقوای اسلامی در هم آمیخته بود .
پس از اتمام خدمت سربازی به زادگاهش بازگشت و برای دو سال فعالیت کشاورزی گذشته را از سر گرفت و سپس برای استخدام در شهربانی به تهران عزیمت نمود و ساکن این شهر گردید .
دوران خدمت شهربانی با توجه به جو خفقان‌آلود حاکم بر آن دوران رژیم ستمشاهی به سختی گذشت تا آن که انقلاب اسلامی ایران و امواج توفنده نهضت مردم مسلمان راه را برای آنان که حقیقتاً خواستار خدمت به اسلام بودند، گشود و دریچه‌ای از نور در این دنیای تاریک گشود و او نیز که مشتاق چنین تحولی بود از جان و دل به این ریسمان الهی چنگ زد و در صفوف مردم جای گرفت .
پس از پیروزی خون بر شمشیر و استقرار نظام جمهوری اسلامی با تعهد و پشتکار در نوسازی شهربانی شرکت جست و در تولدی دوباره خدمت به مردم را از سر گرفت و در انجام وظایف مأموری امین، صادق و با ایمان بود و مایه مباهات همرزمانش به شمار می‌رفت .
در سال ۱۳۶۰ به عشق زیارت خانه خدا به کعبه معظمه مشرف شد و از این سفر روحانی، ره آوردی مملو از تعهد و اخلاص آورد و در انجام وظایفش دو چندان کوشا گردید .
صبح روز چهارشنبه، بیست و دوم اردیبهشت ۱۳۶۱ نقابی طبق معمول در محل مأموریتش به انجام وظیفه مشغول و از جان و مال و ناموس مسلمین حراست می‌کرد. سه نفر از تروریست‌های سر تا پا مسلح منافق که در خیابان‌ها تردد می‌کردند با مشاهده او که در ميدان 7 تير تهران تنها پست می‌داد، به قصد ترور او و سرقت سلاحش به وی حمله‌ور شدند.
نقابی با مشاهده این دار و دسته جنایتکار به مقابله با آن‌ها برخاست که در اثر اصابت گلوله‌های نفاق با پیکری خون آلود بر خاک افتاد و با خون سرخ خویش عهدی را که با خدا بسته بود امضاء کرد .
پيکر دلاور 40 ساله را در بهشت زهرا(س) قطعه 26 رديف 87 شماره 34 به خاک سپردند تا مزارش مأمني براي همسر و 5 فرزند او باشد.
[ جمعه 23 مرداد 1394 ] [ 6:22 PM ] [ مهدی گلشنی ]
درباره وبلاگ
