به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع پرس،در طول‌ سال‌های‌ پایانی‌ جنگ، منطقه‌ شمال‌ «سومار» و «نفت‌شهر» بیش‌ از هر زمان‌ دیگر برای‌ ایرانی‌ها اهمیت‌ داشت، چرا که‌ حدود شش‌ سال‌ از جنگ‌ می‌گذشت‌ و هنوز این‌ مناطق‌ تحت‌ اشغال‌ عراق‌ بود.

در حالی‌ که‌ عملیات‌های‌ پی‌ در پی‌ و گسترده، دشمن‌ را در بیشتر جبهه‌ها به‌ عقب‌ رانده‌ و از خاک‌ جمهوری‌ اسلامی‌ خارج‌ کرده‌ بود، حرکتی‌ تازه‌ در منطقه‌ نفت‌ شهر و ارتفاعات‌ مهم‌ اطراف‌ آن‌ ضروری‌ و مهم‌ به‌ نظر می‌رسید.

قرار بود عملیات‌ «کربلای‌6 » و آزادسازی‌ نفت‌ شهر همزمان‌ با عملیات‌ کربلای‌4 در جنوب‌ انجام‌ شود، زیرا آزادی‌ این‌ منطقه‌ و پیشروی‌ به‌ سوی‌ نفت‌ خانه‌ عراق‌ علاوه‌ بر آزادسازی‌ بخش‌ دیگری‌ از خاک‌ خودی، می‌توانست‌ جبهه‌ جدیدی‌ را همزمان‌ با عملیات‌ جنوب‌ فرا روی‌ قوای‌ نظامی‌ صدام‌ بگشاید و دشمن‌ را تجزیه‌ سازد، اما این‌ عملیات‌ موازی‌ که‌ قرار بود48 ساعت‌ پیش‌ از شروع‌ عملیات‌ جنوب‌ (کربلای4 )آغاز شود، با توقف‌ کربلای‌4 به‌ تعویق‌ افتاد.

با تداوم‌ عملیات‌ کربلای‌5 در شلمچه، زمان‌ اجرای‌ عملیات‌ در نفت‌شهر بیش‌ از پیش‌ ضرورت‌ یافت.

از این‌ رو عملیات‌ کربلای‌6 در تاریخ‌23 دی‌ ماه‌1365 با رمز «یا فاطمه‌ زهرا(سلام‌ الله‌ علیها») توسط‌ ارتش‌ جمهوری‌ اسلامی‌ به‌ اجرا درآمد.

در صورت‌ موفقیت‌ این‌ عملیات، از فشار دشمن‌ در جنوب‌ کاسته‌ می‌شد و پیشروی‌ رزمندگان‌ در منطقه‌ شرق‌ بصره‌ تسهیل‌ می‌شد، اما اینگونه‌ نشد و فرماندهان‌ این‌ عملیات‌ به‌ دستاوردهای‌ موجود آن‌ بسنده‌ کردند.

در این‌ عملیات‌ که‌ به‌ وسعت‌100 کیلومتر انجام‌ شد، بلندی‌های‌ شمال‌ شرقی‌ نفت‌شهر آزاد و پل‌های‌ ارتباطی‌ منطقه‌ رودخانه‌ «کنگاگوش»به‌ تصرف‌ ارتش‌ خودی‌ درآمد.

تجهیزات‌ منهدم‌ شده‌ دشمن‌ شامل‌11 فروند هواپیما،2 فروند چرخبال،20 دستگاه‌ تانک‌ و نفربر، چندین‌ انبار مهمات‌ و تعداد زیادی‌ خودرو می‌باشد. تعداد کشته‌ و زخمی‌های‌ دشمن‌3000 نفر گزارش‌ شد و ده‌ها دستگاه‌ تانک‌ و نفربر و تعداد زیادی‌ سلاح‌ سبک‌ و مهمات‌ نیز به‌ دست‌ رزمندگان‌ اسلام‌ افتاد.

رزمندگان اسلام در این عملیات که با رمز مبارک یا فاطمه الزهرا (س) صورت گرفت، موفق شدند همچنین پل های ارتباطی منطقه رودخانه کنگاگوش را فتح کنند.