آتش
نام شاعر: محمدعلی حضرتی
با يــــــاد غواصان شجاع عمليات کربلاي چهار
من را رها کردید در آواری از آتـــــــــــــــــــــش
رفتید و ماندم این سوی دیـــــــــــواری از آتش
آن‌جا شما و سایه‌سار سبـــــــــــــــــز آرامش
این‌جا من و دلشــــــــوره‌ي آواری از آتــــــــش
آن شب که دریا در لهیب شعله‌ها می‌سوخت
بی واهمــــــــــــــه رفتید با رهواری ازآتــــــش
رفتید و تنها ماندم و بر من گشود آغــــــــــوش
یاران غــــــــــارم، آه یاران، غاری از آتــــــــــش
باور کنید اندیشـــــــــه‌هایم نیز تـــــــــــــاول زد
در شعله‌های سرکـــــــــــــش پنـداری از آتش
ای دشت‌های سوخته ابــــــــــــــری نمی بارد
در این کویرستان به جز رگبــــــــــــــاري از آتش
من را رها کردید در آواری از آتـــــــــــــــــــــش
رفتید و ماندم این سوی دیـــــــــــواری از آتش
آن‌جا شما و سایه‌سار سبـــــــــــــــــز آرامش
این‌جا من و دلشــــــــوره‌ي آواری از آتــــــــش
آن شب که دریا در لهیب شعله‌ها می‌سوخت
بی واهمــــــــــــــه رفتید با رهواری ازآتــــــش
رفتید و تنها ماندم و بر من گشود آغــــــــــوش
یاران غــــــــــارم، آه یاران، غاری از آتــــــــــش
باور کنید اندیشـــــــــه‌هایم نیز تـــــــــــــاول زد
در شعله‌های سرکـــــــــــــش پنـداری از آتش
ای دشت‌های سوخته ابــــــــــــــری نمی بارد
در این کویرستان به جز رگبــــــــــــــاري از آتش
تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
[ چهارشنبه 22 اردیبهشت 1395 ] [ 5:05 PM ] [ مهدی گلشنی ]
درباره وبلاگ
