طعم فريبي تلخ دارد انتظارم
پاييزها جاري است در قلب بهارم
در لحظه‌هاي زرد شهر بي‌حماسه
رهوار من کو؟ طاقت ماندن ندارم
آنک پرستوهاي عاشق سرخ رفتند
اينک من اينجا سرد، ساکت، سوگوارم
اينجا دلم در قحطي شمشير افسرد
کو رقص خون؟ کو رقص آتش؟ بي‌قرارم
بغض گلوگير من و خاکي سترون
هرچند بي‌حاصل _ ولي بايد ببارم!
آرامشي دارم به رنگ خود فريبي
طعم فريبي تلخ دارد انتظارم!