آی مرغک مهاجر 
این همه شتاب تا کجا
رهسپار تا شبی دوباره یا سپیده ای دگر
تا کجا چنین
در نماز، بی نگاه آسمان
از صدای مرغکان دیگری
که در اذان بی قراری زمین
تا همیشه سکوت مانده اند
با کدام قافله، روانه تا سحر
سالیان سال رد پای ناشناس
می برد،
تا ترانه ها، تو را
سال هاست جای اینکه باوضو
بر نماز، دل دهم
از نگاه تو زلال می شوم
آی مرغک پریده تا افق
هر غروب رهسپار تا جنوب
بال های تو همیشه در شتاب تا کجاست