من حريم سبز دل را بي‌تو باور کرده‌ام
نغمه‌هاي درد را با اشک از بر کرده‌ام
در سکوت و انزواي درد نسيان ناگزير
غربتت را زير لب هر دم مکرر کرده‌ام
بغض‌هايم زير پاي درد دل‌هايم شکست
در نفسگير خيالت نغمه‌اي سر کرده‌ام
بر مزارت ياد ديروزت برايم زنده شد
باز ياد آن سکوت داغ مادر کرده‌ام
حرمت سبز حضورت سبزتر از دشت‌هاست
اين حضور سبز را هر شب مصور کرده‌ام
اي برايم پاک‌تر از قلب صاف آينه
رفتي و اين رفتنت را نقش دفتر کرده‌ام
[ چهارشنبه 5 خرداد 1395 ] [ 1:59 PM ] [ مهدی گلشنی ]
درباره وبلاگ
