نام حماسي تو را
بر ياقوت حک بايد کرد
که مردان هر ايل و تبارت
تفنگ از طاقچه بر گرفتند
و خشابش را
از تير تقاص بر ساختند
پيشاني خصم زخمي عميق ديد
خرمشهر
هرگز از خاطر نخواهيم برد
صميميت سيّال تو را
بوي نخلي کتف‌هايت را
و شرجي‌ات را... 
اگر رودخانه ماهيان خويش را
و اگر ماه
دشت ستارگانش را
انکار کند
در توان جهان نخواهد بود
که تو را
اي ماه ميهن
فراموش کند
خرمشهر!
هم از خاک پاک تو بود
که جنگاوران خورشيدي ميهنم
از شانه‌هاي استوار نخل‌هايت
تا شانه‌هاي اروند
خدنگ نور
به سينه‌ي توفان کاشتند