تقدیم به کتیبه زخم
ماه
رو به روي من نشسته است
مي‌رسي و مي‌نشانيم
به روي بال‌هاي خويش
مي‌روي
به سمت باغ ارغوان
تو
_ همان کبوتر سپيد زخم خورده‌اي
از صداي بال‌هاي تو
_ ستاره مي‌چکد
استعاره مي‌چکد
صبح
برگ‌هاي دفترم
_ دوباره سبز مي‌شوند
[ یک شنبه 9 خرداد 1395 ] [ 10:55 AM ] [ مهدی گلشنی ]
درباره وبلاگ
