عبدالله اسکندری

	زندگینامه
	وصیت نامه

عبدالله اسکندری

زندگینامه

عبدالله اسکندري در تاريخ 1 آبان 1337 در شهرستان خمين زادگاه رهبر کبير انقلاب به دنيا آمد. پدرش به شغل کشاورزي مشغول بود و از اين راه مخارج خانواده را تأمين مي‌کرد. عبدالله با خانواده در شش سالگي به تهران نقل مکان کرد. او يک سال بعد به مدرسه رفت و مشغول به تحصيل شد و چون مستأجر بودند هر کلاس را در مدارس مختلف به پايان برد و سپس وارد دبيرستان شد. خانواده‌ي زحمتکش او توانستند خانه‌اي در شهرک وليعصر خريداري کنند. 
اسکندري در تابستان مشغول کار مي‌شد تا بتواند به تأمين مخارج خانه و تحصيلش کمک کند. او بعد از ساعات درسي در کلاس قرآن شرکت مي‌کرد و بعد از آن در جلسات هيئتي که در محل تشکيل مي‌شد حضور مي‌يافت. وي زماني موفق به اخذ ديپلم شد که شعله‌ي انقلاب فراگير شده بود. آن زمان که مردم تبريز به ياد شهداي قم تظاهرات کردند بسيار خوشحال بود. او پس از پايان درس به سربازي رفت و در زمان طاغوت با سفر به تهران، اعلاميه‌ها و نوارهاي امام را براي روشنگري نظاميان به پادگان مي‌برد و پخش مي‌کرد. زماني که انقلاب پيروز شد در پادگان سنندج مستقر بود. دموکرات‌ها و کومله‌ها در نوروز 1358 به پادگان حمله کردند و سربازان با شهامت آن‌ها را به عقب راندند و خائنين به انقلاب کاري از پيش نبردند. وي پس از خاتمه سربازي مشغول تدريس شد و به همت ديگر برادران خود، در يکي از مساجد کتابخانه‌اي تشکيل داد. هم چنين به همت دوستانش شعبه‌اي از فعاليت‌هاي جهادسازندگي را در شهرک به راه انداختند. 
او با شروع جنگ تحميلي به سپاه رفت و با رفتن به اين نهاد انقلابي فعاليت‌هايش مضاعف شد. از سوي ديگر مسئوليت امور تربيتي در دبستان سميه و مصطفي خميني را به عهده داشت. علاوه بر اين‌ها با گرفتن ماشين و بلندگو از جهاد، مشغول جمع‌‌آوري آذوقه و پوشاک و کمک‌هاي مردمي براي مردم جنگ‌زده مي‌شد. 
عبدالله سرانجام تاب نياورد و در روز 15 اسفند ماه سال 1359 براي شرکت در نبرد حق عليه باطل به جبهه سر پل‌ذهاب اعزام شد و در عمليات پيروزمندانه بازي دراز 1 پس از پيروزي کامل و اتمام مأموريت داوطلب به عقب آوردن پيکر شهدا از تيررس دشمن گرديد و بر اثر اصابت ترکش خمپاره در تاريخ 12 ارديبهشت 1360 در 23 سالگي به شهادت رسيد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از