علی اصغر اصغریان

وصیت نامه

...و اما مادرم، «انا لله و انا اليه راجعون» ما همه از خداييم و بازگشت به سوي اوست. توجه زيادي داشته باش چون منطق با اسلام است و اين کالايي [که] خداوند داده و حال بايد به خودش بفروشيم و مبادا در حقم گريه کنيد و دعا کن که چنين فرزندي را در [راه] انقلاب و اسلام اهدا نموديد و بخنديد و خوشحال باش. تا اين که و ممکن است با گريه‌هاي شما دشمن از خدا بي‌خبر شاد شود و انگار نه انگار که پسري داشته‌ايد و اگر گناهي در حقتان کردم ببخشند. و نمي‌دانم خوبي‌ها و مهرباني که برآيم کرده‌ايد جبران‌پذير باشم. و از خدا مي‌خواهم که پاداش آن خوبي‌ها را بدهد و در حالي که من براي تو پسري نکردم و تو حق مادري به جاي آوردي و باز مي‌گويم هرگز گريه نکنيد و اين را مي‌دانم مهر فرزندي در تو است ولي تا مي‌توانيد يک قطره اشک هم نريزيد. به جاي گريه [و] اشک، شيريني بدهيد. توي کوچه را چراغاني کنيد و جشن بگيريد و انگار که عروسي کرده‌ام. بله اين را هم بگويم که با گلوله‌هاي سرب عروسي مي‌کنم و آن هم شهادت است و با غلغله شادي مسلسل‌ها و بارش نقل سربي در حجله‌ي سنگر، عروس شهادت را به آغوش خواهم کشيد و هرگاه به ياد من افتاديد، به ياد مادران بي‌فرزند و عمار و ابوذر و صحنه کربلا [را] به ياد آر، آن مادراني که چندين فرزند را از دست داده‌اند. 
و شما پدر عزيزم، اميدوارم در درون قلبت مرا بخشيده باشي. من که در حقتان گناه زيادي کردم و پيشت شرمنده‌ام. يقين اگر نبخشيد، ممکن است خداوند در درگاهش مرا قبول نکند و هرگز گريه نکنيد. بس است زندگي ننگين تا کي صبر کنم و شاهد جنايات آمريکا باشيم. حال راهي جبهه‌ها مي‌شوم و با اجازه تو اميدوارم از من راضي باشيد. باشد که خداوند به تو صبر و استقامت دهد و هيچ‌گاه نگوييد که کمر[م] شکست و زنجير خانمان پاره شد. تو خودت مي‌داني در راه خدا شهادت است و هيچ جاي نگراني نيست و پس خوشحال و خندان باش. 
لاله اين چمن آلوده به رنگ است هنوز
سپر از دست نينداز که جنگ است هنوز
و اما تو برادر عزيز، تويي که درون مردم هستي. از تو مي‌خواهم که از تمام کارهايي که کرده‌ايد به پيش خدا سر فرود آري و کمک بطلب تا اين که کمکت کند. با مردم خوش‌رفتاري کن و بيا درون اين جبهه‌ها ببين چه ايثار و فداکاري و چه حماسه‌ها و معجزه‌ها است. به خاطر چه، به خاطر اين که اسلام است و ما ايمان به الله داريم. برادرم، نمازت را به پاي دار، کمک به پدر و مادرت کن. دوست دارم بعد از توبه‌ات اسلحه من را بگيريد و از اسلام دفاع کنيد و تو خواهر عزيز، تو را به جان مادر به مکتب‌خانه برو تا اين که قرآن را فراگيريد و حتماً کتاب‌هاي خوب و ارزنده و مفيد را مطالعه و سعي کنيد بيشتر در جلسات مذهبي شرکت کنيد. توي مدرسه و حتي توي کوچه خوش‌رفتار[ي] کن. 
برادر و خواهران عزيزم، امروز آخرين ديدار را با شما دوستان به وسيله اين نامه مي‌کنم. امروز از جانم مي‌گذرم چون مرگم جز به راه حق و قرآن چيز ديگري نيست و در اين سنگر اسلام مي‌خواهم شرافتمندانه بميرم چون اين راه [را] خودم انتخاب کردم. مي‌خواهم سرافراز بميرم و برادر و خواهر عزيز، سعي کنيد اسلام واقعي را بشناسيد و به فرمان رهبر عالي‌قدر عمل کنيد، چون او نماينده امام زمان است و از خداوند ايزد منان الهام مي‌گيرد و هيچ‌گاه پايتان [را] از رهنمودهايش بيرون نگذاريد و شما دوستان من گول اين شياطين و منافقين را نخوريد و يقين الان زماني است که اگر گول اين‌ها بخوريد و يا اين که گمراه شويد، خداوند شما را نخواهد بخشيد و غير از راه امام، که [از] همان راه انبيا سرچشمه مي‌گيرد، راه ديگري انتخاب کنيد شکست درش حتمي است. خداوند [براي] شما عذابي دردناک خواهد فرستاد. و يک تقاضاي من اين است از ملت شهيدپرور و مسلمان که امام را تنها نگذارند و به رهنمودها عمل کنند و هميشه در صحنه باشيد «هو الذي ارسل رسوله بالهدي و دين الحق ليظهره علي‌الدين کله و کفي بالله شهيداً»، اوست که فرستاد پيامبري به رهبري و کيش حق تا ظاهر گرداند دين خودش را بر همه دين‌ها اگر چه کفار نخواهند و کافي که خداوند شهادت داده باشد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از