شهیدی که 30 سال قبل زیارت امروز اربعین را دید

شهید «سید حسین سماواتی» گفت: روزی را می‌بینم که در دروازه‌های خروجی شهر، اتوبوس‌ها صف می‌کشند و مردم را به کربلا می‌برند.

کد خبر: ۲۱۲۳۴۷

تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۳۹۵ - ۰۸:۱۵ - 16November 2016

به گزارش دفاع پرساز همدان، شهید سید حسین سماواتی در سال 1341 در تهران ديده به جهان گشود. تولدش مقارن با روز عاشورا بود به ‌همين علت نامش را حسين نهادند تا انساني شود از خيل عاشورائيان.

حسين 12 سال از عمر خود را در همان محل تولدش گذراند و از آن به بعد به اتفاق خانواده ‌اش به همدان آمد.

آخرين سال تحصيلی را در دبيرستان طی مي ‌کرد که آتش قيام امت به نهايت خود رسيد و در اين بين سيد حسين نقش انقلابی خود را به شايستگی ايفا نمود.

سید حسین چند ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی موفق به اخذ ديپلم شد و از همان وقت فعاليت خود را در کميته انقلاب اسلامي آغاز کرد و با شکل گيري سپاه پاسداران به اين تشکيلات پيوست و بدين وسيله در کنار نقش ویژه اش در مبارزه با منافقین کوردل گامي ديگر در راه خدمت به انقلاب و نظام اسلامی برداشت.

با آغاز جنگ تحمیلی، روح بلندش را به آتش عشق محبوب سپرد و در مقدم ترين خطوط جبهه راهی شد. حسين از اعضاء فعال سپاه بود تا اینکه مسئولیت فرماندهی گردان 154 حضرت علی اکبر(ع) از تيپ انصارالحسين (ع) همدان را عهده دار شد.

شهيد سيد حسين سمواتی با نقش آفرینی هایی که در عمليات‌های مختلف از خود نشان داد سرانجام از همه هست و نیست خود گذشت و در چهارمین روز از شهریورماه سال 1362 و در آستانه عمليات والفجر 2 به درجه شهادت نائل شد.

بخشی از وصیت نامه شهید:

بسم الله الرحمن الرحیم

«و لا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»

«گمان نکنید آنان که در راه خدا کشته مى شوند مرده‌گانند؛ بلکه آنان زنده اند و نزد او روزى مى خورند.» (قرآن کریم)

درود بی کران به شهیدان راه خدا و شهیدان زنده امت قهرمان و درود بر رهبر عزیز امت، خمینى بت شکن و خالصانه ترین درودها و سلام ها بر رزمندگان شجاع ارتش و سپاه و بسیج و به امید پیروزى خون بر شمشیر و حاکمیت مستضعفین بر تمامى مستکبرین از آمریکا تا شوروى و چین و نوکر آنها صدام بعثى.

من با آگاهى تمام و با رضایت و میل خود به جبهه آمدم و این لباس را بر تن پوشیدم و از برادران و خواهران مى خواهم که اراده مرا در این راه استوار نمایند. پیامى براى برادران دارم در این زمان که ساعتى با عملیات فاصله نداریم از شما مى خواهم در هر کجا که هستید امام را تنها نگذارید. امام این اسطوره مقاومت و شهامت و شجاعت را شاد نگه دارید. اتحاد خود را هر چه بیشتر و محکمتر کنید و بر دهان منافقین بکوبید.
مادر، پدر و خواهران و برادر عزیزم! از اینکه بدون اطلاع و خداحافظى رفتم و لااقل در آخرین دیدار نتوانستم شما را ببینم بسیار ناراحتم ولى این دلیل نمى شود که در راهم و هدفم کوچکترین خللى به وجود آید.

از شما خانواده عزیزم مى خواهم که براى من گریه و زارى نکنید و ناراحت نباشید, مرگ شترى است که در خانه ی همه مى خوابد. همه خواهیم مرد ولى طرز مردن و در چه راهى کشته شدن شرط است. اگر در جبهه کشته نشوم در رختخواب خواهم مرد، اگر در صف پیکار بمیرم بهتر که گریبان مرا مرگ به بستر گیرد. به علت کمى وقت در همین جا وصیت نامه خود را خاتمه مى دهم. به امید پیروزى خون بر شمشیر.

60.10.23
سیدحسین سماواتی

انتهای پیام/