ابراهیم جان شهادتت مبارک

امروز هجدهم اردیبهشت ماه 96 مصادف با سالروز شهادت شهید ابراهیم ابراهیم آبادی است که در سال 61 در راه مبارزه با لشکر کفار به درجه رفیع شهادت نائل گشته و برای همیشه آسمانی شد.

کد خبر: ۲۳۸۶۷۴

تاریخ انتشار: ۱۸ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۱۵:۰۷ - 08May 2017

به گزارش دفاع پرس از استان مرکزی، هجدهم اردیبهشت ماه 96، سالروز عروج ملکوتی 32  کبوتر سبکبال عاشقی است که در سال های هشت سال جنگ تحمیلی در راه مبارزه با لشکر کفر، افلاکی شدن را مسیر آخر و بهشت را منزلگاه خویش برگزیدند.

شهیدان «حسن آستانه»، «حجت الله اسماعیلی»، «محمد الله‌مرادی»، «احمد باقری»، «محمدرضا باقری»، «مجتبی جعفری»، «غلامرضا جلولی»، «داود حاجیان»، «غلام عباس خان آبادی»، «غلامرضا خلج»، «حسن رضایی»، «ابوالقاسم سلیمانی»، «غلامعباس شاکری»، «علی اصغر شالی بیگی»، «هادی عابدی»، «غلامعلی عاشوری»، «رحمان عباسی»، «سید محمد عبدلی»، «علی اصغر عمرآبادی»، «کیمرث غیاث آبادی»، «علی محمد فرقدان»، «رجبعلی قبض آبادی»، «داود کاظمی»، «حسن کرمی»، «محمد محمدی»، «محمد هادی محمدی»، «حشمت الله مهری»، «نقی هنرمند»، «محمد ورمزیاری»، «اسماعیل کرمی»، «سعید کیشانی فراهانی» و «ابراهیم ابراهیم آبادی شهدایی» هستند که همگی‌شان در این روز با دنیای خاکی خداحافظی کرده و به سمت جاودانگی پرکشیدند.

شهید «نابراهیم ابراهیم آبادی» در سال 1338 در اراک دیده به جهان گشود و در سال 1361 درحالی که در عملیات «بیت المقدس» حضور داشت در میدان مبارزه با متجاوزان عراقی به شهادت رسید.

فرازی از وصیتنامه شهید:

اگر من شهید شدم اسلحه‌ام را زمین نگذارید و او را دست رزمنده دیگر بدهید. جنگ، جنگ است. عزت و شرف میهن و دین در گروه مبارزات است. اگر کشته شدم فقط دعا کنید که خدا مرا در زمره شهیدان درگاهش قرار دهد و مرا غسل ندهید و کفن نکنید چون رهبرم حسین (ع) نه کفن داشت و نه غسل و به مادرم بگویید که مادر آرزوی من برآورده شد و گریه نکن فقط دعا کن و به او بگویید اگر گناهی در حق تو کردم بخاطر خدا ببخش چون اگر تو مرا نبخشی خدا مرا نمی بخشد و به پدرم بگویید که من خدمتی برای تو نکردم ولی از تو در خواست می کنم بخاطر هر چه می پرستی مرا ببخش. یک پیام به برادران و خواهرانم و دیگر اقوام دارم که شما فقط به خدا متکی باشید و این انقلاب را حفظ کنید، چون تمام دشمنان در پی آن هستند که این انقلاب را از پای در بیاورند، برادر بزرگم می دانم شاید خیلی آرزوی جبهه رفتن داشتی ولی شما را نبرده اند امیدوارم که شما در پشت جبهه به این انقلاب کمک کرده و اجری بیشتر از من داشته باشی و از شما برادرم می خواهم که چون می دانم که به شما بدی کرده ام مرا ببخشید و همچنین از زن برادرم و جعفر آقا و فاطمه خانم از آن‌ها بخواه مرا ببخشند. خواهران عزیزم می خواهم همچون زینب باشید و او را بشناسید و مقلدش باشید. تحمل صبرش را در مصیبت به آن بزرگی کربلا که جلو چشمش اتفاق افتاد سر مشق خود قرار دهید و با حفظ حجاب و نجابت و عفت خود او را خشنود نمایید.

انتهای پیام/