مرحوم آيتالله محمدرضا فاكر متولد سال 1324 در مشهد مقدس است كه با توجه
به موقعيت شغلي پدر خود به اصفهان رفت و تحصيلات ابتدايي را در اين شهر
گذراند و پس از مدتي براي تكميل تحصيلات حوزوي خود به مشهد مقدس بازگشت.
وي از سال 1343 براي طي مراحل عالي تحصيلات حوزوي به قم رفت و از محضر اساتيد بزرگي بهرهمند شد كه از آن جمله ميتوان به آيتالله فاضل لنكراني، آيتالله نوري همداني، آيتالله سلطاني طباطبائي، آيتالله خزعلي، آيتالله گلپايگاني، آيتالله وحيد خراساني و آيتالله مشكيني اشاره كرد.
وي از مبارزان خستگيناپذير دوران انقلاب و از مدافعان انقلاب اسلامي بود كه از دوران جواني وارد مبارزات انقلابي شد و به نهضت امامخميني(ره) پيوست و نخستين بار در سال 1341 دستگير شد.
مرحوم آيتالله فاكر دومين بار در 15 خرداد 42 دستگير و در زندان با آيتالله خامنهاي رهبر فرزانه انقلاب آشنا شد و در اوايل سال 52 نيز به علت همكاري با گروهي تحت عنوان "ابوذر " و سخنراني افشاگرانه عليه رژيم شاه در نهاوند دستگير شد.
وي پس از پيروزي انقلاب اسلامي مدتي به عنوان نماينده امامخميني(ره) در سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به ايفاي نقش پرداخت و در چند دوره نيز به نمايندگي از مردم مشهد مقدس به مجلس شوراي اسلامي راه يافت و در دوران خدمت خود در نظام، همواره به افشاي ماهيت ليبراليست پرداخت و از رهگذر اين افشاگريها همواره مورد حمله جريانات ضد انقلاب قرار گرفت و سه مرتبه از سوء قصد جان سالم به در برد.
آيتالله فاكر پيش از انقلاب اسلامي به عضويت جامعه مدرسين حوزه علميه قم درآمد و امضاي وي ذيل مهمترين اعلاميههاي اين جامعه قرار گرفته بود.
وي همچنين عضو جامعه روحانيت مبارز در خراسان رضوي بود و سابقه نمايندگي مردم اين استان در مجلس خبرگان رهبري را در كارنامه خود ثبت كرد.
مرحوم آيتالله فاكر كه در مجلس هفتم رياست كميسيون اصل 90 به عنوان يكي از مهمترين كميسيونهاي تخصصي نهاد قانوگذاري كشور را بر عهده داشت در مجلس هشتم نيز پس از تغيير ساختار اين كميسيون، بار ديگر به دليل برخورداري از سوابق تقليني و توجه ويژه به بحث نظارت مورد اعتماد نمايندگان قرار گرفت و رياست اين كميسيون بر عهده وي گذاشته شد.
حجتالاسلام فاكر از مبارزان خستگيناپذير سالهاي پيش از انقلاب و از مدافعان اصلي انقلاب اسلامي به شمار ميآيد. او مبارزات خود را در دورهاي آغاز كرد كه در مشهد به خواندن ادبيات مشغول بود. در آن زمان او بسياري از اعلاميههاي امام(ره) را در حجره خود تكثير و يا از روي آن مينوشت و سپس آن را به طور مخفيانه بر در و ديوار شهر نصب ميكرد يا به اطلاع ديگر هواداران انقلاب ميرساند.
وي كه از مدتي پيش به دليل بيماري گوارشي در بيمارستاني در قم بستري شده بود، امروز پس از سالها مجاهدت و خدمت در سن 88 سالگي درگذشت. ادامه مطلب
وي از سال 1343 براي طي مراحل عالي تحصيلات حوزوي به قم رفت و از محضر اساتيد بزرگي بهرهمند شد كه از آن جمله ميتوان به آيتالله فاضل لنكراني، آيتالله نوري همداني، آيتالله سلطاني طباطبائي، آيتالله خزعلي، آيتالله گلپايگاني، آيتالله وحيد خراساني و آيتالله مشكيني اشاره كرد.
وي از مبارزان خستگيناپذير دوران انقلاب و از مدافعان انقلاب اسلامي بود كه از دوران جواني وارد مبارزات انقلابي شد و به نهضت امامخميني(ره) پيوست و نخستين بار در سال 1341 دستگير شد.
مرحوم آيتالله فاكر دومين بار در 15 خرداد 42 دستگير و در زندان با آيتالله خامنهاي رهبر فرزانه انقلاب آشنا شد و در اوايل سال 52 نيز به علت همكاري با گروهي تحت عنوان "ابوذر " و سخنراني افشاگرانه عليه رژيم شاه در نهاوند دستگير شد.
وي پس از پيروزي انقلاب اسلامي مدتي به عنوان نماينده امامخميني(ره) در سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به ايفاي نقش پرداخت و در چند دوره نيز به نمايندگي از مردم مشهد مقدس به مجلس شوراي اسلامي راه يافت و در دوران خدمت خود در نظام، همواره به افشاي ماهيت ليبراليست پرداخت و از رهگذر اين افشاگريها همواره مورد حمله جريانات ضد انقلاب قرار گرفت و سه مرتبه از سوء قصد جان سالم به در برد.
آيتالله فاكر پيش از انقلاب اسلامي به عضويت جامعه مدرسين حوزه علميه قم درآمد و امضاي وي ذيل مهمترين اعلاميههاي اين جامعه قرار گرفته بود.
وي همچنين عضو جامعه روحانيت مبارز در خراسان رضوي بود و سابقه نمايندگي مردم اين استان در مجلس خبرگان رهبري را در كارنامه خود ثبت كرد.
مرحوم آيتالله فاكر كه در مجلس هفتم رياست كميسيون اصل 90 به عنوان يكي از مهمترين كميسيونهاي تخصصي نهاد قانوگذاري كشور را بر عهده داشت در مجلس هشتم نيز پس از تغيير ساختار اين كميسيون، بار ديگر به دليل برخورداري از سوابق تقليني و توجه ويژه به بحث نظارت مورد اعتماد نمايندگان قرار گرفت و رياست اين كميسيون بر عهده وي گذاشته شد.
حجتالاسلام فاكر از مبارزان خستگيناپذير سالهاي پيش از انقلاب و از مدافعان اصلي انقلاب اسلامي به شمار ميآيد. او مبارزات خود را در دورهاي آغاز كرد كه در مشهد به خواندن ادبيات مشغول بود. در آن زمان او بسياري از اعلاميههاي امام(ره) را در حجره خود تكثير و يا از روي آن مينوشت و سپس آن را به طور مخفيانه بر در و ديوار شهر نصب ميكرد يا به اطلاع ديگر هواداران انقلاب ميرساند.
وي كه از مدتي پيش به دليل بيماري گوارشي در بيمارستاني در قم بستري شده بود، امروز پس از سالها مجاهدت و خدمت در سن 88 سالگي درگذشت.