خوش آمدید

سرمایه گذاران محلی در بازارهایی که رفته رفته آب می روند از خود اعتماد نشان می دهند.

شاید سرمایه گذاران در بازارهای نوظهور اندونزی، هند و چین به آینده نگری از طریق بیمه اهمیت ندهند، اما به نظر می رسد هر چه بازارهای آسیایی بلوغ بیشتری پیدا می کنند، باز هم در آنها حیات دیده می شود. روز 17 مارس امسال کوریالایف تبدیل به نخستین بیمه عمر کشور کره شد که سهامی عام شد.

بقیه بیمه گذاران نیز همین مسیر را دنبال می کنند. دایی-ایچی ظرف یک هفته 11.2 میلیارد دلار سهام عام اولیه ارائه کرد که پس از ویزا با رکورد 19.7 میلیارد دلار در سال 2008 بالاترین رقم است. سامسونگ لایف، شرکت بزرگ دیگر کره جنوبی در این صنعت، امیدوار است در ماه می وارد بازار شود.

بنگاههای خارجی نیز در حال گرفتن عرصه ها در بازارهای تیره تر این منطقه می باشند: الیکو، یکی از شرکتهای تابعه ای.آی.جی، که 70% از منافع خود را در ژاپن به دست می آورد، اخیرا توسط متلایف پشت سر گذاشته شده است. در زمانی که فرصتهای سرمایه گذاری جدید بسیار نادر است، ورود یک صنعت بی عیب به بازارهای بورس ژاپن و کره جنوبی توجه زیادی را خصوصا از طرف خود این مناطق به سوی خود جلب کرده است.

سهام کوریالایف، پایینتر از تخمینهای ابتدایی مربوط به تقاضای خارجی ضعیف آغاز به کار کرد، ولی از زمانی که مبادله آغاز شد، قیمتها با نرخ خوب 8% افزایش یافته است. مشابه همین جریان در مورد دایی-چی نیز رخ داده است. این بنگاه واگذاری خود به خریداران خارجی را کاهش داد ولی شاهد تقاضای شدید از سوی سرمایه گذاران جزئی داخلی گردید.

در ظاهر، احتیاط خارجی معقولتر به نظر می رسد. ژاپن، تایوان، سنگاپور، هنگ کنگ و کره جنوبی، همگی بازارهایی هستند که نفوذ زیادی در آنها صورت گرفته است (نمودار را ببینید). در واقع مهدکودکهای این کشورها توسط سیاستگذاران آینده آنها پر نشده است. حق بیمه های ژاپن در مجموع در حال کاهش است. با اینحال، خودی ها اصرار دارند که هنوز جا برای رشد هست.

استفان بیندر از موسسه رایزنی مکینزی معتقد است مردم باید 12-10 برابر درامد سالانه خود بیمه شوند. با این مقیاس، آساییها به طرز نگران کننده ای کمتر از حد لازم بیمه شده اند. مورد فراگیرتر این است که امتیازات خدمات اجتماعی در این ناحیه چندان با سایر کشورهای توسعه یافته قابل مقایسه نیست. بنابراین طرحهای مستمری سالانه، مکمل طبیعی برای حقوق بازنشستگی است.

 به نقل از الجزیره انگلیسی، سوء تغذیه در کشور لائوس به شدت گسترش یافته ، براساس براوردهای سازمان ملل متحد حدود چهل درصد کودکان زیرپنج سال در لائوس از سوء تغذیه شدید رنج می برند زیرا به اندازه کافی مواد پروتئینی در رژیم غذایی انها وجود ندارد.

یکی از راههایی که مردم لائوس در این وضعیت برای تامین پروتئین مورد نیاز بدنشان انتخاب کرده اند استفاده از حشرات است.

آنها از حشرات در رژیم غذایی شان استفاده می کنند تا از این طریق بتوانند به بدنشان پروتئین برسانند.

مردم لائوس می گویند حشرات منبعی برای پروتئین است.
پروژه ای در لائوس در حال اجرا است که مورد حمایت سازمان خواربار و کشاورزی جهانی وابسته به سازمان ملل متحد است. این پروژه برای استخراج پروتئین از بدن حشرات است.

از انواع حشرات در رژیم غذایی مردم لائوس استفاده می شود.
بازارهای ویین تاین ، پایتخت لائوس، مملو از انواع حشرات مختلف است که به عنوان ماده غذایی به مردم عرضه می شود.

در کشورهای افریقایی و آسیایی از حشرات برای تامین ماده غذایی استفاده می شود.

سازمان خواربار و کشاورزی جهانی نیز تلاش می کند برای تامین امنیت غذایی جهان در این زمینه تحقیقات کند.

محمد مهدی اسلامی در یکی از مطالب اخیر وبلاگ "تک نوشته های یک روزنامه نگار" با اشاره به ماجرای 17 شهریور، این واقعه را کالبد شکافی کرد و نوشت: یکی از نقاط ابهام در ماجرای 17 شهریور، میزان دخالت کشور‌های خارجی در این فاجعه است. شاید بتوان مبنای این دخالت را در خاطرات ژنرال قره باغی یافت، آنجا که می‌نویسد: « ... به طوری که می‌دانیم علاوه بر اینکه دولت ایران عضو پیمان مرکزی (سنتو) بود [قرارداد نظامی بین ایران، پاکستان، ترکیه و انگلستان با شرکت آمریکا] یک قراداد دو جانبه جداگانه نیز با دولت آمریکا داشت که به موجب آن دولت آمریکا متعهد شده بود در مقابل هر نوع خطر و تهدید کمونیسم در منطقه به کشور ایران کمک و از استقلال و تمامیت ایران دفاع نماید، اعم از اینکه این خطر خارجی باشد یا داخلی.

بقيه در ادامه