خوش آمدید

با كمك افزونه Tab Badge مي‌توانيد در ميان تب‌هاي زياد مرورگرتان، آيتم‌هاي جديدي كه در صفحه فعلي ارسال مي‌شوند ببينيد.

فرآيند تحول وب خيلي پيچيده و آشفته است. امروزه ما تقريبا هركاري را مي‌توانيم در وب انجام دهيم؛ عمليات بانكي، فعاليت‌هاي اجتماعي، پردازش متن، برنامه‌ريزي براي سفر، آموزش، خريد و... (وب درحال رسيدن به حوزه‌هاي جديد است و از هدفي كه صرفا براي آن به‌وجود آمد ،فاصله گرفته‌ است) به‌عبارت ديگر، وب درحال تكامل است.

پرورش گياهان مختلف، نحوه آبياري آنها و از همه مهم‌تر شيوه نگهداري اين گياهان از جمله چالش‌هايي است كه طراحان شهري را به فكر فرو برده است. 

گروهي از محققان دانشگاه پلي تكنيك بارسلونا پس از مدت‌ها بررسي به اين نتيجه رسيده‌اند كه استفاده از «بتون‌زيستي» راهكاري موثر براي رفع اين مشكل است. 

محققان به اين ايده به عنوان ابتكار عملي متحول‌كننده در فرآيند طراحي بافت‌هاي متفاوت شهري نگاه مي‌كنند. 

بتون‌زيستي مورد نظر اين محققان، نقش زيرلايه‌اي را براي باغ‌هاي عمودي بازي مي‌كند كه با وجود آنها، نگهداري از گياهاني كه رويشان رشد مي‌كند هزينه بسيار اندكي داشته و حتي مي‌توان گفت عملا نيازي به نگهداري نيز ندارند.

نكته مهم در اين ايده، كنار گذاشتن سيمان «پورتلند» در توليد بتون است. بتوني كه معمولا با استفاده از چنين سيماني توليد مي‌شود حاوي فسفات منيزيم است. 

از اين سيمان در اموري مانند لكه‌گيري و بنايي استفاده مي‌شود. مطالعات نشان مي‌دهد چنين سيماني موجب استحكام بتون و اسيدي‌شدن آن مي‌شود. با اين حال، نگاهي كه در توليد بتون‌زيستي وجود دارد تفاوت آشكاري با اين شيوه توليد دارد. 

اين نوع بتون متشكل از ريز حفره‌هاي قابل توجه و سطح نسبتا برجسته‌اي است كه شرايط را براي تبديل آن به بستر رشد گياهان مختلف، مناسب مي‌سازد. گذشته از آن، وجود اين ريزحفره‌ها موجب مي‌شود بتون مانند يك اسفنج هر آبي كه به آن برسد را به خود جذب كند.

پيش‌بيني مي‌شود از اين نوع بتون در ساخت صفحات تشكيل‌دهنده باغ‌هاي عمودي، آن هم در سه لايه استفاده شود. اين لايه‌ها كه در كنار لايه‌اي ضدآب قرار مي‌گيرند وظايف مختلفي دارند. يكي از آنها آب را در خود انباشته ساخته و ديگري به عنوان لايه هدايت‌كننده آب ورودي به ساختار بتون عمل مي‌كند و در عين حال اجازه خروج و تبخير شدن آن را نمي‌دهد. به اين ترتيب مي‌توان متصور شد چنين سيستمي به نگهداري و صرف هزينه‌هاي قابل توجه نيازي ندارد.

شاید خیلی‌ها عکس لحظه شهادت شهیدان دهباشی، نادری و رسول‌زاده در خودروی آتش گرفته که حاجی‌بخشی هم با پتویی در حال خاموش کردن آتش است را دیده باشند؛ عکسی ماندگار از «احسان رجبی» در سه راهی شهادت؛ رجبی می‌گوید: «موشک کاتیوشا به ماشین خورد، دو جانباز صندلی عقب نشسته بودند و حاج بخشی و دهباشی هم جلو، به محض انفجار و آتش گرفتن ماشین، موج انفجار حاج بخشی را به بیرون پرتاب کرد و بقیه در آتش سوختند».

یکی از رزمندگانی که در این انفجار به شهادت رسید «نادر نادری» داماد حاجی بخشی بود، در بیست و ششمین سالگرد شهادت شهید نادری در عملیات «کربلای 5» آخرین عکس و روایتی از اعزامش را می‌خوانیم:

قطع شدن پای دادستان سردشت

شهید نادری لیسانس حقوق و الهیات داشت و دادستان دادگاه انقلاب شهر سردشت بود، او در سال 1359 در گروه چریکی شهید چمران فعالیت داشت و در کردستان پای چپ خود را از دست داد؛ حسین امانی یکی از همرزمان شهید می‌گفت: «وقتی که توپ به محلی که حاج نادر ایستاده بود، خورد، پای چپش قطع شد، من هم زخمی شدم و روی زمین افتادم، وقتی غبار خوابید، دیدم حاج نادر پای قطع شده‌اش را زیر بغلش گرفته و به سمت من می‌آید، او به من می‌گفت: بلند شو، چیزی نشده؛ به نادر گفتم: نادر، پایت قطع شده! او گفت: خداوند منتی به من گذاشت و پای من را گرفت».

بعد از آن شهید نادری به تهران آمد و فعالیت‌های خود را با مسئولیت دادستانی در زندان اوین ادامه داد و در سال 1360 با دختر حاجی‌بخشی ازدواج کرد.

روایت حاجی بخشی از شهادت دامادش

کربلای 5 برای حاجی بخشی کربلای دیگری بود، او در این عملیات شاهد شهادت سه تن از همراهانش بود، در چنین روزهایی پیر دلاور جبهه‌ها آخرین عکس از شهادت حاج نادر و همرزمانش را جلوی صورتش می‌گرفت و می‌گفت: «در عملیات کربلای 5، حاج نادر به محل کارشان در سپاه رفت، طی تماس تلفنی به نادر گفتم که به جبهه می‌روم، نادر عاشق جبهه و شهادت بود، او هم گفت: من هم با شما می‌آیم.

به حاج نادر گفتم: نادر می‌خواهم به خط بروم، بچه‌ها در محاصره هستند، تو الان بچه کوچک داری و تازه زندگی می‌کنی، رفتی پایت قطع شده و بعد شیمیایی شدی، دیگر نمی‌خواهد بیایی؛ اما او با اصرار قرار ‌گذاشت و باهم راهی جبهه شدیم.

در بین راه شهید رسول‌زاده را هم دیدیم، او هم می‌خواست با ما بیاید؛ به او گفتم: شما نیایید، خانم‌تان باردار است و بچه دارید؛ او هم گفت: حاجی بخشی اگه نگذاری بیایم، با ماشین بیرون می‌آیم که شهید دهباشی هم با ما همراه شد.

حاج نادر و شهید رسول‌زاده در صندلی عقب ماشین ‌نشستند، شهید دهباشی مسئول ستاد نماز جمعه کرج در کنار من نشست و من رانندگی می‌کردم، بالاخره ما چهار نفر به سمت جبهه حرکت کردیم.

به جاده خرمشهر ‌رسیدیم، آقای احسان رجبی هم در آنجا بود که به من گفت: نروید جلو الان بچه‌ها در محاصره هستند؛ من هم به او گفتم: می‌خواهم خط را بشکنم تا بچه‌ها آزاد شوند.

به کسانی که همراهم بودند، گفتم: شما پیاده شوید، دیگر سن و سالی از من گذشته یا شهید می‌شوم یا خط را می‌شکنم؛ اما آنها اصرار ‌کردند که باید بیاییم.

5 دقیقه قبل از شهادت حاج نادر، آقای احسان رجبی هم عکسی از او ‌گرفت؛ بعد سوار ماشین شدیم، حدود 100 متر از سه راهی شهادت عبور کرده بودیم که توپی به جلوی ماشین خورد، موج انفجار مرا از ماشین به بیرون پرت کرد و سه نفر دیگر همان لحظه به شهادت ‌رسیدند.

بالا تنه شهید رسول‌زاده بر اثر این انفجار کاملاً از بین رفت، پیکر شهید دهباشی هم طوری شده بود که باقیمانده آن را داخل نایلون ریختند، سمت چپ حاج نادر هم سوخته بود؛ من هم دچار موج‌گرفتگی شده بودم.

دنبال وسیله‌ای می‌گشتم تا در خودرو را باز کنم؛ بعد از پیدا کردن یک آهن، در ماشین را باز کردم، با پتوی نیمه‌سوخته‌ای که در کنار خاکریز بود، سعی می‌کردم آتش را خاموش کنم، موج‌گرفتگی باعث شده بود که به سمت عراقی‌ها بروم، اما کسانی که در آنجا بودند مرا به عقب برگرداندند».(باشگاه توانا)

وبلاگ الوارثین در جدیدترین مطلب خود پیرامون عملیات عاشورایی کربلا 5 پیرامون رشادت‌های لشکر 10 سیدالشهدا(ع) این گونه نوشته است:

شاید به جرات به توان گفت که در طول 8 سال دفاع مقدس، عملیات کربلای 5 مصاف همه اردوگاه کفر و نفاق با کسانی بود که آمده بودند همه ایثار و خودگذشتگی در راه دین را به نمایش بگذارند و نام بی بی حضرت زهرا (س)کلید پیروزی بود.

یکی از گره های عملیات کربلای 5 که به فاصله 15 روز از عملیات کربلای 4 اتفاق افتاد، مسئله شناسایی مواضع دشمن در منطقه شلمچه بود. از یک طرف فرصت کوتاه و هوشیاری دشمن و از طرف دیگر سدی از موانع مقابل خط اول دشمن، خط شلمچه را به دژ شلمچه مبدل کرده بود. و گذشتن از این دژ و نفوذ در خط دشمن برای شناسایی جزو محالات بود.

لشگر 10سیدالشهداء(ع) ماموریت شکستن دژ شلمچه و حمله به دشمن در پنج ضلعی تا جاده شلمچه بصره را پذیرفته بود و بچه های اطلاعات عملیات و تخریب برای شناسایی مواضع دشمن همه توان خود را به کار بسته بودند. اما به علت حجم بالای سیم خاردار و میادین مین و بشکه های فوگاز و آبگرفتگی وسیع منطقه تا 3 روز مانده به عملیات هنوز تیمی نتوانسته بود به دژ شلمچه نفوذ کند. لذا فرماندهان ارشد جنگ نگران این موضوع بودند.

تا اینکه اتفاقی افتاد و همه را حیرت زده کرد. خبر رسید که جانشین متواضع اطلاعات عملیات لشگر ده سیدالشهداء(ع)؛ شهید حاج غلامرضا کیانپور، به تنهایی از دژ شلمچه عبور کرده و مواضع دشمن را شناسایی نموده.

باور این موضوع برای همه، خصوصا فرماندهان جنگ سنگین بود و همه دنبال این بودند که شنیده ها را از زبان خود حاج غلام بشنوند.

برادر حاج محسن سوهانی که مسوول محور لشگر10 در عملیات کربلای 5 بود این گونه نقل کرد :

در جلسه طرح مانور عملیات کربلای5، که در آن جلسه فقط فرمانده گردان‌ها حضور داشتند در مورد کیفت مواضع و موانع دشمن در دژ شلمچه بحث شد و فرمانده لشگر برادر فضلی به جزییات دقیق استحکامات و موانع دشمن در آبگرفتگی و دژ شلمچه اشاره کرد و همه فرماندهان با اشتیاق گوش می‌کردند، تا اینکه شهید سید محمد زینال الحسینی فرمانده گردان تخریب صحبت های آقای فضلی رو قطع کرد و با عصبانیت گفت: اینها همه کذب محض است. مگر می‌شود در این دژ نفوذ کرد و یا اینکه نیرو از این موانع عبور داد؛ چه کسی از موانع رد شده ؟

این کلام شهید زینال الحسینی با توجه به شناختی که فرماندهان از سوابق و دلاوری و نترسی ایشان داشتن فضای جلسه را به هم ریخت. سید می‌گفت وظیفه بچه های تخریب است که از موانع عبور کنند و اطلاعات موانع دشمن را گزارش کنند، در حالی که من می‌دانم کسی یک چنین جسارتی ندارد!

کار به اینجا که کشید یک لحظه همه ساکت شدند و شهید حاج غلام کیانپور با صدای بلند به طوری‌که همه متوجه شوند گفت: بنده خودم از موانع و مواضع دشمن عبور کردم و پشت دژ را شناسایی کردم و بچه های تخریب باید آمادگی لازم برای عبور از موانع رو داشته باشند.

نظرها همه به سمت حاج غلام برگشت. حاج غلام اصلاً  در عمرش نگفته بود  «من رفتم»، می‌گفت «بچه‌ها رفتند». اینجا حاج غلام برای اینکه همه فرماندهان رو از نگرانی بیرون بیاره، گفت من خودم رفتم. در حالی که تمام دست و صورتش زخمی بود.

حکایت حاج غلام به اینجا ختم نشد و یک شاه کار دیگر هم رو کرد و آن این بود که گفت برای اینکه باور کنید، مقداری از خاک دژ شلمچه را هم داخل یک نایلون با خودم آوردم.

شهید حاج غلام و شهید سید محمد در حقیقت دو روح در یک پیکر بودند و شهید سید محمد سابقه حاج غلام رو داشت . او می‌دانست که زمستان سال قبل این حاج غلام بود که از اروند گذشت و به تنهایی از موانع ساحل جزیره  ام الرصاص رد شد و خود را به پشت مواضع دشمن رساند و کار شناسایی عملیات والفجر8 را تمام کرد.

او می‌خواست با این اعتراض به همه بفهمونه که مرد این میدان فقط حاج غلام کیانپور است و بس. باید جوانمردی و دلاوری این سردار مومن و متوکل به ثبت می‌رسید و گرنه محال بود حاج غلام لو بده که من از دژ شلمچه گذشتم. شهادت حاج غلام در کربلای 5 پشت شهید زینال الحسینی رو شکست....

شهید حاج غلامرضا کیانپور جانشین اطلاعات عملیات لشگرده سیدالشهداء(ع) با این شناسایی قفل دژ شلمچه را گشود و خدا زود مزد او را داد.

روز 19 دیماه سال 65 بود، گردان‌های لشگر10سیدالشهداء(ع) بعد از شکستن دژ شلمچه و تصرف منطقه 5 ضلعی نزدیک اذان ظهر به پشت کانال 7 پل رسیدند و همه مهیا بودند برای حمله به نونی اول، که در کنار جاده شلمچه بصره قرار داشت .

اینجا اتفاقی افتاد، فرماندهان مزد حمله به سخترین موضع دشمن در شلمچه را از فرماندهان جنگ طلب کردند. همه قول دیدار با امام را می‌خواستند و پشت بی سیم ها منتظر تا امامشان آنها را بپذیرد.

تا اینکه مژده رسید که امام عزیز، رزمندگان لشگرده سیدالشهداء(ع) را به حضور پذیرفته است. این خبر به همه گردانها رسید و موقع صلاه ظهر هجوم رزمندگان لشگر10برای فتح نونی اول آغاز شد.

شهید حاج غلام پیشتاز این معرکه بود . دوشکای دشمن حرکت بچه ها را کند کرده بود و هر لحظه تلفات رو بالا می‌برد. تا اینکه حاج غلام سینه از خاک بلند کرد و به سمت تیربار دشمن خیز برداشت. همه دیدند آتش دشمن خاموش شد و حاج غلام هم غرق خون روی زمین افتاد.

روح شهید کیانپور در حالی‌که نام بی بی دو عالم حضرت زهرا (س) را بر زبان داشت از کربلای شلمچه پرکشید و جسم او در گلزار شهدای امام زاده محمد کرج مهمان خاک شد.

راوی:جعفر طهماسبي (فارس)