خوش آمدید

سرعت اینترنت در جهان رو به افزایش است و در این میان کشورهای آسیایی همچون کره جنوبی، ژاپن و هنگ کنگ سردمدار هستند.

 خبر آنلاین، سرعت اینترنت در جهان روبه افزایش است و در این میان کشورهای آسیایی همچون کره جنوبی، ژاپن و هنگ کنگ سردمدار هستند؛ چین هم همچنان بیشترین میزان حملات ترافیکی مشاهده شده را به خود اختصاص داده است.

بر اساس گزارش 3 ماهه دوم 2012 Akamai، سرعت اینترنت نسبت به سه ماهه اول سال 13 درصد رشد داشته است که این مقدار بسیار قابل توجه است.

در بین کشورهایی که سرعت اینترنت متوسطی داشتند، ژاپن با 21 درصد رشد، عنوان بیشترین میزان رشد سالیانه را از آن خود کرد.

این آمار تا حدودی مطابق آماری است که اتحادیه بین‌المللی مخابرات هفته گذشته اعلام کرده بود و کره جنوبی را در صدر کشورهای دارای شاخص رشد و توسعه ICT قرارداده و نشان داده بود که ژاپن جزو 10 کشور برتر آسیایی از لحاظ سرعت اینترنت است که امسال توانسته به رتبه هشتم دست یابد.

این گزارش کشورها را بر اساس میزان مهارت‌ها، بهره‌برداری و سطح دسترسی شان به ICT رتبه بندی کرده بود.

* کره جنوبی، ژاپن و هنگ کنگ در صدر کشورهای پرسرعت

درست همانند گزارش 3 ماهه اول Akamai کشورهای کره جنوبی، ژاپن و هنگ کنگ همچنان به ترتیب با سرعت‌های 14.2Mbps، 10.7Mbps و 8.9Mbps در صدر قرار دارند.

این سه کشور همچنین از نظر پهنای باند نیز ( با پهنای باند بیشتر از 10Mbps) بالاتر از بقیه قرار دارند؛ البته هنگ کنگ با 26 درصد رشد به همراه لاتویا در مقام سوم ایستاده است.

جالب است بدانید که سنگاپور با میانگین سرعت 5.1Mbps، در مقام چهارم آسیا و 25 جهان قرار دارد و کشورهایی همچون استرالیا با 4.4Mbps و زلاند نو با 3.9Mbps بعد از او قرار گرفته‌اند؛ در حوزه آسیا- اقیانوسیه کشور‌های تایوان، تایلند، مالزی و ویتنام به ترتیب در مقام‌های بعدی قرار دارند.

به طور کلی نقطه اوج سرعت اینترنت به طور متوسط 16.1Mbps است که نسبت به سه ماهه اول سال 19 درصد و در مقایسه با سال گذشته 44 درصد رشد داشته است؛ نقطه اوج سرعت هنگ کنگ 49.2Mbps بوده و بدین ترتیب حتی بالاتر از کره جنوبی با46.9Mbps و ژاپن با 40.5 قرار گرفته است.

سنگاپور در این رتبه بندی باز هم در مقام چهارم قرار گرفته و استرالیا هم پنجم است؛ مالزی، زلاندنو و فیلیپین نیز در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

*بیشترین مقدار حملات ترافیکی از آسیا سرچشمه گرفته است

این گزارش همچنین نشان می‌دهد که بیشترین درصد حملات ترافیکی ( یعنی در حدود 38 درصد ) از آسیا سرچشمه گرفته که البته نسبت به 3 ماهه گذشته که 42 درصد بوده کمتر هم شده است؛ اروپا با در اختیار داشتند 36 درصد حملات ترافیکی در مقام دوم قرار دارد و 23 درصد هم نشات گرفته از آمریکای شمالی و جنوبی است.

در بین همه این کشورها، چین به تنهایی 16 درصد حملات ترافیکی را به خود اختصاص داده و در صدر جدول قرار گرفته است؛ تایوان و هند هم به ترتیب با 5.4 و 2.9 درصد در جمع 10 کشور اول به لحاظ حملات ترافیکی قرار دارند.

در این میان کره جنوبی بیشترین میزان کاهش حملات ترافیکی را داشته؛ یعنی حملات ترافیکی این کشور که در سه ماهه اول 4.3 درصد بوده در 3 ماهه دوم به 2.1 درصد رسیده است.

*سریع‌ترین کشور در سرعت اینترنت موبایلی

جالب است بدانید که یک اپراتور روسی با رقم  7.5Mbps سریع‌ترین اینترنت موبایل‌ها را ارائه می‌دهد؛ البته بالاترین نقطه متوسط اوج سرعت از آن اپراتوری در انگلستان و 44.4Mbps بوده است؛ با توجه به آمار Akamai، 38 درصد تقاضا استفاده از اینترنت از طریق اندرویید گوگل صورت گرفته، 33 درصد با سافاری اپل، 23 درصد اپرا مینی و در حدود 4 درصد از بلک بری بوده است.

بی‌شک اگر همه شبکه‌ها (نه فقط شبکه‌های همراه) را در نظر بگیریم، این آمار تغیر خواهد کرد؛ به این ترتیب سافاری با 60 درصد در مقام اول قرار می‌گیرد و سهم اندرویید تنها 23 درصد خواهد بود؛ این آمار نشان می‌دهد که دستگاه‌های مجهز به اندرویید بیشتر از شبکه همراه و دستگاه‌های مبتنی بر iOS از Wi-Fi  استفاده می‌کنند.

چه نوع اطلاعاتی توسط شرکت تلفن همراه شما ذخیره می‌شود؟ مالت اشپیتز وقتی از اپراتور آلمانی‌اش خواست تا اطلاعاتی که در مورد او نگه داشته را با خودش به اشتراک بگذارد چندان نگران نبود. چندبار درخواست کرد و جوابی نگرفت و بعد هم دست به دامان دادگاه شد و سرانجام اشپیتز ۳۵,۸۳۰ خط کد دریافت کرد. جزییاتی دقیقه به دقیقه از شش ماه زندگی او.

یک گوشی تلفن همراه می تواند زندگی شما رو تغییر دهد و آزادی شخصی را برای شما به ارمغان بیاورد. با یک گوشی تلفن همراه، می‌توانید از یک جنایت علیه بشریت فیلمبرداری کنید، می توانید یک توییت بفرستید، می توانید یک آهنگ را ضبط کنید و به وب سایت ساند کلاد ارسالش کنید و معروف شوید. انجام دادن همه اینها با گوشی تلفن مقدور است.

ولی امروز من درباره خودم و گوشی تلفنم صحبت خواهم کرد و اینکه چطور زندگی مرا تغییر داد. اینها ۳۵,۸۳۰ خط کد اطلاعاتی هستند. داده‌های خام. وچرا این اطلاعات اینجایند؟ برای اینکه در تابستان سال ۲۰۰۶ اتحادیه مشترک اروپا یک بخشنامه صادر کرد.

این بخشنامه دستورالعمل حفاظت اطلاعات نامیده می شود. طبق این دستورالعمل هر کمپانی سازنده تلفن همراه در اروپا وهر کمپانی ارائه دهنده خدمات اینترنت در سراسر اروپا باید یک گستره‌ای از اطلاعات درباره استفاده کنندگانش را حفظ و نگهداری کند. کی به کی تلفن میکند؟ کی به کی ایمیل میفرستد؟ کی به کی پیام متنی ارسال می‌کند؟ و اگر شما از تلفن همراه استفاده می‌کنی، در کدام منطقه هستی. و تمامی این اطلاعات بین حداقل ۶ ماه تا دوسال در کمپانی تلفن همراه شما یا خدمات دهنده‌ی اینترنت شما نگهداری خواهد شد.

در همه اروپا مردم ایستادگی کردند و گفتند، «ما این وضع رو نمی‌خواهیم» آنها گفتند، ما این نگهداری اطلاعات رو نمی‌خواهیم ما خواستار حق تعیین سرنوشت در عصر دیجیتال هستیم و نمی‌خواهیم که ان شرکت تلفن، یا شرکت اینترنت همه اطلاعات در مورد ما را ذخیره کند. همه یکصدا گفتند:«ما این وضع را نمی‌خواهیم»

من از خودم پرسیدم که آیا این واقعا جواب می‌دهد؟ واقعا می‌توانند همه اطلاعاتی که در مورد ما هست را ذخیره کنند؟ هر بار که من از تلفن همراهم استفاده می‌کنم؟

بنابراین از شرکت تلفنم، دویچه تله‌کام، تقاضا کردم که لطفا، هرچه اطلاعات راجع به من دارید را برای من بفرستید! یکبار از آنها خواستم، و دوباره هم تقاضا کردم و هیچ جواب درست حسابی نگرفتم. فقط یه مشت چرندیات تحویل دادند.

اما بعد گفتم، من می‌خواهم این اطلاعات را داشته باشم، چون این زندگی من هست که دارید از آن محافظت می‌کنید. بنابراین تصمیم گرفتم علیه آنها در دادگاه طرح دعوی کنم چون می‌خواستم ان اطلاعات را داشته باشم. اما دویچه تله کام گفته بود نه، ما این اطلاعات رو به شما نمی‌دهیم.

در نهایت با آنها به توافق رسیدم که اگر از طرح دعوی در دادگاه گذشت کنم، آنها اطلاعاتی که من تقاضا کرده بودم را برایم بفرستند.

بنابراین من یک پاکتنامه‌ی قهوه‌ای و بی‌ریخت دریافت کردم که یک سی دی داخلش بود و در ان سی دی سی و پنج هزار و هشتصد و سی خط اطلاعات بود. اول که دیدمش گفتم، خوب فایل بزرگی هست، اما بعد متوجه شدم که این شش ماه از زندگی من است که در این فایل قرار دارد.

در اوایل شک کردم که با این اطلاعات چه کنم؟ چون می‌بینی که کجا هستم، شب کجا می‌خوابم، چه کار دارم می‌کنم. بعد گفتم، می‌خواهم این اطلاعات را ببرم بیرون، می‌خواهم در معرض دید عموم قرار بدهم چرا که می‌خواهم به مردم نشان دهم حفاظت اطلاعات به چه معناست.

بنابراین با کمک سایت اوپن دیتا سیتی، این کار را کردم. این جلوه‌ای از شش ماه زندگی من است. شما می‌توانید ان را بزرگ نمایی و کوچک نمایی کنید. می‌‎توانید عقب بزنید یا سریع جلو برید. هر قدمی که برداشتم را می‌توانید ببینید. حتی می‌توانید ببینید چطور با قطار از فرانکفورت به کلن رفتم، و چندبار بین راه تلفن زدم

همه اینها با این اطلاعات ممکن است. یک ذره ترسناکه. ولی فقط راجع به من نیست در مورد همه ما صادق است.

می‌توانید ببینید که مردم چطور با هم تماس برقرار می‌کنند. چه به موقع به هم زنگ می‌زنند، کی به تخت‌خوابشون می روند. همه اینها را می‌توانید ببینید.

همچنین می‌توانید کانون‌ها را ببینید، مثل اینکه چه کسی رهبر گروه است. اگر به این اطلاعات دسترسی داشته باشید می‌توانید ببینید که جامعه شما چه کار می‌کند، اگر به این اطلاعات دسترسی داشته باشید می‌توانید جامعه‌ را کنترل کنید.

امروز، سازمان‌های دولتی و شرکت‌ها می‌خواهند هرچقدر که می‌توانند راجع به شما اطلاعات جمع کنند، چه آنلاین و چه آفلاین. می‌خواهند که این امکان برای آنها مهیا باشد تا زندگی ما را تعقیب کنند، و آن را برای همیشه ذخیره کنند.

گویا it

بسیاری از گوشی‌های هوشمند امروزی از سیستم عامل اندروید برخوردارند و یکی از ویژگی‌های بارز این گونه گوشی‌ها انباشته شدن صدها کلیپ صوتی و تصویری روی آنها است. اگر بتوانید این فایل‌های رسانه‌ای را با دوستان خود به اشتراک بگذارید و در معرض دید آنها قرار دهید، بسیار لذت‌بخش است اما مشکل این است که اندازه کوچک صفحه نمایش موبایل از لذت تماشای ویدیو می‌کاهد!

بقیه در ادامه