خوش آمدید

وزارت دفاع آمریکا از جدیدترین و پیشرفته‌ترین رُبات انسان‌نمای خود رونمایی کرد.

به نقل از پایگاه خبری «وزارت دفاع آمریکا»، ارتش آمریکا روز گذشته از یکی از پیشرفته‌ترین ربات‌های انسان نمای خود با نام «اطلس» که قرار است برای کمک در شرایط اضطراری از آن استفاده شود، در ایالت «ماساچوست» رونمایی کرد.

این ربات 1.9 متر قد و 150 کیلوگرم وزن دارد و توسط شرکت «بوستون داینامیکس» ساخته و بودجه لازم برای تولید آن نیز توسط آژانس پروژه‌های تحقیقت پیشرفته پنتاگون موسوم به «DARPA» تامین شده است.

ربات اطلس قابلیت اجرای طیف وسیعی از حرکات طبیعی را دارد و دارای یک سیستم رایانه‌ای است و با استفاده از پرتوهای لیزری، مسافت را اندازه گیری می‌کند.

ابوعلی و ابوحیدر بنا به دستور حسین، به زبان عربی در بی‌سیم، از آنها تقاضای آتش کرده بودند و آتش را پشت‌ سر ما ریخته بودند و تمام آنها با خمپاره‌های خودشان که پشت خط ما خورده بود، کشته شده بودند.

 ارتش عراق به دلیل ماهیت نامشروع خود، همواره با بی میلی و عدم رغبت مردم در امر دفاع از کشورشان روبرو بود؛ به طوری که این روند در جنگ ایران و عراق  کاملا مشهود بود و مردم پس از حضور در جبهه ها به صف مخالفین می‌پیوستند. با هم روایتی از این دست را می خوانیم.

***

خانه‌ای تخلیه شده را در محمدیه به عنوان سنگر فرماندهی تخریب گرفته بودیم که یک اتاق و یک مهمان‌خانه و یک صندوق‌خانه قدیمی داشت و یک سرسرا هم بالایش که عراقی‌ها با گلوله، گاه آن را می‌زدند، ولی چون ما پایین قرار داشتیم برایمان مشکلی ایجاد نمی‌کرد.

دو تخته فرش نو و تمیز کف اتاق پهن بود که عده‌ای از بچه‌ها روی آن نماز نمی‌خواندند، ولی من و آقابابایی به آنها می‌گفتیم: آخه باباجون! اینا رو گذاشته‌اند و رفته‌اند. ما هم نمی‌دونیم مال کیه که بخوایم برسونیم به دستش. حالا فکر نکنیم اشکال داشته باشد روش نماز بخونیم یا استراحت کنیم. تیموری هم مثل ما روی فرش‌ها هم نماز می‌خواند و هم استراحت می‌کرد. یک چرخ خیاطی هم بود که اگر احتیاجی می‌شد از آن استفاده می‌کردیم. ولی بسیاری از بچه‌ها سر زارع که طلبه هم بود می‌گفتند: اینا اشکال داره. این کارا رو نکنید.

می‌گفتیم: آخه اینا اینجا گذاشته شده، اگه یه خمپاره بیاد، غیر از نابود شدن هیچی دیگه نداره. ما استفاده می‌کنیم، شما می‌خواهید استفاده نکنید، نکنید.

پاتک‌‌های بعد از عملیات فرمانده کل قوا، پاتک‌های حساس و حساب شده‌ای بود که دشمن به خاطر جبران شکست از خود نشان می‌داد و ما باید حواسمان خیلی جمع باشد، برای همین به این بحث‌های حاشیه‌ای کمتر اهمیت می‌دادیم و سعی می‌کردیم چنین مشکلاتی را از سر راه بچه‌ها برداریم تا بهتر به کار جبهه مشغول باشند.

شب‌ها سه‌نفری به صورت شیفتی در سنگر خط اول می‌خوابیدیم. همیشه سه نفر از نیروهای ما باید در سنگر خط مقدم و سه نفرمان در همان محمدیه، در سنگر فرماندهی تخریب، کنار سنگر حسین و مخابرات باشند.

شبی که نوبت ما بود در سنگر فرماندهی باشیم، آتش تهیه دشمن شروع شد. ساعت نزدیک ده و نیم، یازده شب بود. دشمن آتش تهیه سنگینی با توپخانه و کاتیوشای خود شروع کرده بود. از خودم پرسیدم: یعنی چه خبر شده؟ و از آن همه سر و صدا تعجب کردم و از خودم پرسیدم: این سر و صداها چیه؟

سر و صدای توپ‌ها و خمپاره‌ها و انفجارهای بی‌مهاباتی آنها داشت کلافه‌ام می‌کرد. در خواب و بیداری بودم که از سنگر خرازی خبر دادند که عراق پاتک کرده و پشت سر بچه‌ها رسیده.

این را بچه‌های سنگر فرماندهی از ابوعلی و ابوحیدر، از معاودین عراقی که به آب زده و از سپاه دشمن فرار کرده و به ما پناهنده شده بودند، فهمیدند.

آن دو در سنگر حسین که سنگر فرماندهی خط دارخوئین بود، بی‌سیم‌های دشمن را استراق کرده و فهمیده بودند که دشمن از جاده آسفالت، نگهبان‌ها را با سرنیزه کشته و پشت سر بچه‌ها آرایش گرفته‌اند.

یادم نمی‌آید کدام یکی از آنها به من شنا یاد داد. من اصلاً شنا بلد نبودم داشتم لب کارون آب‌تنی می‌کردم که آمد و دو طرف بازویم را گرفت و مرا وسط آب‌ها انداخت. می‌دانستم اینها عراقی هستند، به همین خاطر اول ترسیدم. با خودم گفتم: نکنه می‌خواهد خفه‌ام کنه. انگار فکرم را خوانده بود. خنده‌‌ای کرد و گفت: بیا نترس. زیر آب رفتم و چند قُلُپ آب خوردم و داشتم خفه می‌شدم که دوباره مرا از آب بالا کشید و گفت: نترس، می‌خوام شنا یادت بدم.

از همان‌جا دیگر آن‌قدر دست پا زدم و او مرا گرفت و رها کرد تا شنا یاد گرفتم. در عرض نیم‌ساعت شنا را به من آموزش داد، به طوری که عرض رودخانه را به راحتی شنا می‌کردم. خود او سه روز خلاف جهت آب شنا کرده و به نیروهای ما پیوسته بود.

از سنگر فرماندهی پیام رسید: بچه‌ها مهمات احتیاج دارند.

من هم فوری با کمک بچه‌ها، سیمرغ بشیر را پر از مهمات کردیم و با تعدادی نیروی کمکی روی مهمات نشستیم و به طرف خطی که پنج کیلومتر راه بود، حرکت کردیم.

ناگهان، نرسیده به خط، سیم موشک شلیک شده ناو دشمن، از روی سر مهمات، به صورت یکی از نیروها برخورد کرد. در حالی که او داد می‌زد: سوختم، به سرعت سرش را پایین کشید و بعد یکی از بچه‌ها در حالی که ماشین با شتاب در حرکت بود، سیم موشک را با سر کلاش به طرفی کشید و منحفرش کرد. موشک‌ هم توی تاریکی فرو رفت و پنجاه متر آن طرف‌تر منفجر شد.

وقتی وارد خط شدیم، متوجه شدیم هنوز نیروها، بی‌خبر در سنگر به سر می‌برند. سه تخریب‌چی که در سنگر خوابیده بودند را بیدار کردم و گفتم: دشمن حمله کرده، بلند شید.

یکی از آنها گفت: چی چی حمله شده؟

یکی دیگرشان در حالی که چشم‌هایش را می‌مالید گفت: ما تو خطیم، شما اون عقبید.

گفتم: نه. دشمن حمله کرده.

سومی گفت:‌از کجا می‌گی؟

گفتم: ابوحیدر گفته پشت سر تونند.

در آن موقعیت طوری بود که اگر منوری از طرف دشمن شلیک می‌شد، ما هم می‌توانستیم اوضاع را ببینیم. آن زمان ما امکانات نظامی کمی داشتیم. حتی یک منور هم نداشتیم که شلیک کنیم.

شروع کردیم با کلاش و آر‌پی‌جی و هر چه داشتیم شلیک کردن. من که آر‌پی‌جی زدنم خوب بود، یک آرپی‌جی برداشتم و همین‌طور مستقیم، به صورت زمینی شلیک کردم و منتظر ماندم. آرپی‌جی در حالی که منجر شد که در پناه روشنی آن، گروه زیادی از عراقی‌ها بودند که به طرف ما می‌آمدند.

علی خودسیانی، مسئول مهمات و از بچه‌های آفاران، سنگرش کنار سنگر خود ما نزدیک پیچ شهدا بود. مهمات و گلوله خمپاره آر‌پی‌جی هم داشت. سر من داد کشید و گفت: این آر‌پی‌جیا رو نزن. اینها سهمیه بندیه.

به عراقی‌ها اشاره کردم و به او جواب دادم: دارند می‌یاند. من دارم تو جمعیتشون می‌زنم.

در همین هیر و ویر بود که یک خمپاره شصت وسط دو تا پای او منفجر شد و هر دو را قطع کرد. ترکشی‌های خمپاره توی شکم و دل و بارش هم خورد. پاهایش خرد شده بود. شروع کرد به ناله کردن و خدا، خدایش بلند شد.

مدام تقاضای شهادت می کرد و افسوس می‌خورد که چرا زخمی شده و نمی‌تواند در عملیات شکست حصر آبادان حضور داشته باشد؟ مدام عجز و لابه می‌کرد و می‌گفت: خدا کنه من شهید بشم.

آن شب را درگیر بودیم و ایستادیم و مقاومت کردیم و صبح که هوا روشن شد، خبر دار شدیم که شالباف، فرمانده خط هم توی جاده‌ای که به جاده اهواز - آبادان منتهی می‌شد، شهید شده است. او را هنگامی که مشغول سرکشی به خط بوده، زده بوند.

هوا که روشن شد، ما یک سری شهید دنبال خط، جمع و جور کردیم. وقتی پشت سرم را نگاه کردم، با صحنه عجیبی روبه‌رو شدم.

دیدم وای این‌جا چقدر جنازه عراقی ریخته شده است؟! چون آنها به روش کلاسیک می‌جنگیدند، با آرایش آمده و برای پیشروی پشت سر ما، خط آتش درست کرده بودند. در همین هنگام، ابوعلی و ابوحیدر بنا به دستور حسین، به زبان عربی در بی‌سیم، از آنها تقاضای آتش کرده بودند و آتش را پشت‌ سر ما ریخته بودند که تمام آنها با خمپاره‌های خودشان که پشت خط ما خورده بود، کشته شده بودند.

یک سری جنازه، همین‌طور دنبال خط ما، تا برسد، به جاده آسفالت ریخته شده بود. از محل کشته شدن آنها معلوم بود که کاملاً ما را محاصره کرده بودند و می‌خواستند خط دارخوئین را از ما بگیرند.

روایتی از خاطرات مرتضی علیجانی

آکنه یک مشکل التهابی موضعی است که خوشبختانه میوه و سبزیجات قدرت مقابله با این حالت التهابی را دارند.

  تبیان، اگر شما هم مقابل آینه می‌ایستید و با دیدن جوش‌های مزاحم روی صورتتان به بخت و اقبال خود و همه‌ی آینه‌ها ناسزا می‌گویید باید بدانید که تنها نیستید و خیلی‌ها هم مانند شما از وجود جوش و آکنه در صورتشان به تنگ آمده‌اند. البته بیشتر این جوش‌ها منشأ هورمونی دارند و درمان آن‌ها نیاز به صبر و شکیبایی زیادی دارد. تا چند سال پیش محققان بر این باور بودند که مواد غذایی نقشی در پیشگیری و یا تشدید آکنه ندارد. اما چند سالی است که نتایج پژوهش‌های جدید حرف از رژیم‌های غذایی ضدآکنه می‌زنند. با ما همراه باشید تا بیشتر در جریان چند و چون این نتایج قرار بگیرید.

با وجود اینکه هنوز هم منشأ و دلیل اصلی بروز آکنه ناشناخته مانده است اما تأثیر برخی از عوامل مانند هورمون‌ها، ژنتیک و یا استرس بر همه روشن و آشکار است. تا سال‌های اخیر ارتباطی بین تغذیه و آکنه دیده نشده بود اما یافته های سال‌های اخیر نشان می‌دهد که مصرف برخی مواد غذایی و پرهیز از برخی دیگر می‌تواند آکنه‌ها را کمتر کند.

میوه و سبزیجات کمتر= آکنه‌ی بیشتر

بیشتر نوجوانان و حتی بزرگسالان با کابوس جوش صورت و مشکلات پوستی درگیرند. محققان بررسی‌هایی روی تأثیر مصرف میوه و سبزیجات در مشکلات پوستی انجام دادند و به این نتیجه رسیدند افراد بین 10 تا 54 سالی که میوه و سبزیجات کمتری مصرف می‌کنند بیشتر با این مشکلات پوستی مواجه می‌شوند.

هر چه ریزه‌خوارتر پرجوش‌تر

محققان مشاهده کردند افراد آکنه دار بیشتر افرادی هستند که عادت دارند خارج از وعده‌های اصلی ریزه‌خواری کنند. این افراد تمایل بیشتری به مصرف تنقلاتی مانند شکلات، بیسکوییت، آبنبات، نوشیدنی‌های گازدار و غیره دارند.

میوه و سبزیجات و مشکلی به نام آکنه

اگر شما هم از آکنه یا همان جوش‌های مزاحم رنج می‌برید باید بیشتر از بقیه به تغذیه‌تان اهمیت بدهید. توصیه می‌کنیم که میوه و سبزیجات بیشتری میل کنید به خاطر اینکه ترکیبات موجود در این مواد غذایی التهاب‌های به وجود آورنده‌ی آکنه را کاهش می‌دهد. در واقع آکنه یک مشکل التهابی موضعی است و خوشبختان میوه و سبزیجات قدرت مقابله با این حالت التهابی را دارند.

شاخص گلیسمی مواد غذایی و تأثیر آن روی آکنه

اخیراً نتایج پژوهش‌هایی که در آکادمی پوست آمریکایی منتشر شده نشان می‌دهد که ارتباطی بین مصرف مواد غذایی با شاخص گلیسمی بالا و بروز آکنه وجود دارد.

شاخص گلیسمی چیست؟

شاخص گلیسمی معیاری است برای تخمین سرعت جذب گلوسیدها از طریق بدن. هر چه شاخص گلیسمی یک ماده‌ی غذایی بالاتر باشد میزان قند خون را بالاتر می‌برد. شاخص گلیسمی یک ماده‌ی غذایی به فاکتورهای از جمله شیوه‌ی پخت آن نیز بستگی دارد.

شاخص گلیسمی مواد غذایی

در بین مواد غذایی مختلف تمام محصولات غذایی شیرین و تصفیه شده مانند نان‌های تهیه شده از آرد سفید، شیرینی‌جات و همچنین سیب زمینی سرخ کرده دارای شاخص گلیسمی بالایی هستند. برعکس غلات کامل مانند نان‌های سبوس دار، پاستاها و برنج نیمه کامل یا کامل، میوه و سبزیجات شاخص گلیسمی پایینی دارد. یعنی اینکه گلوسیدها یا همان قندها موجود در آن‌ها آرام‌تر و با سرعت کمتری جذب خون می‌شوند.

نتایج پژوهش‌های مختلف نشان می‌دهد که ارتباطی بین شاخص گلیسمی مواد غذایی و آکنه وجود دارد. نتایج یک پژوهش آمریکایی نشان می‌دهد بهبود زیادی در وضعیت پوست 86 درصد شرکت‌کننده‌های آکنه‌دار که مواد غذایی با شاخص گلیسمی پایین مصرف کرده‌اند ایجاد شده است. به نظر می‌رسد که مصرف مواد غذایی با شاخص گلیسمی بالا نه تنها باعث بروز آکنه می‌شود بلکه اثراتی روی هورمون‌های رشد و جنسی نیز می‌گذارد.

مصرف شیر و آکنه: آیا باید شیر را ترک کرد؟

نتایج پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد که مصرف لبنیات مانند شیر می‌تواند باعث بروز یا تشدید آکنه شود. محققان مشاهده کردند که مصرف شیر کم چرب می‌تواند عاملی برای تشدید آکنه شود. فاکتورهای رشد موجود در شیر می‌تواند نقش زیادی در مکانیسم بروز آکنه داشته باشد. البته محققان همچنان در حال تحقیقات بیشتر در این زمینه هستند و لزومی ندارد که به طور کلی شیر را از برنامه‌ی غذایی‌تان حذف کنید. به خاطر اینکه این ماده‌ی غذایی حاوی کلسیم و ویتامین D مورد نیاز استخوان‌هایتان است.

در نهایت اینکه به همه‌ی افرادی که درگیر مسئله‌ی آکنه هستند توصیه می‌کنیم قبل از هر چیزی صبور باشند. به تغذیه‌ی خود اهمیت بدهند. تغذیه‌ی سالمی داشته باشند و میوه و سبزیجات را در الویت برنامه‌ی غذایی خود قرار دهند. تا جایی که می‌توانند مصرف مواد غذایی شیرین و مواد غذایی حاوی شاخص گلیسمی بالا را محدود کنند. غلات کامل را دریابند و از ریزه خواری بین غذا یعنی از مصرف هله‌هوله بپرهیزند.

پس از یک ساعت تلاش چندین مین و تله‌ انفجاری را خنثی کردیم و فرمانده از این که توانسته بودیم بدون درگیری ارتفاع مزبور را تصرف کنیم، خیلی خوشحال بود.

 رژیم بعثی عراق جنگ نابرابری را علیه ما شروع کرد که علاوه بر تجهیزات پیشرفته نظامی، وسیع بودن و اقلیم متفاوت عملیاتی از ویژگی های آن است. آنچه می خوانید بیان یکی از آنهاست.

***

به سرعت نزد انباردار یگان رفتم و وسایلم را تحویل گرفتم. امکانات خودرویی یگان به اندازه‌ کافی بود و هر دسته‌ای یک خودروی آیفا در اختیار داشت. سرانجام ساعت حرکت فرا رسید. با بقیه بچه‌ها سوار خودروها شدیم و پس از عبور از زیر قرآن، به مقصد «سیا حومه» حرکت کردیم.

طبق دستور فرماندهی، تامین جاده تا ساعت یازده شب برقرار بود. نیم ساعت بعد به آخرین پایگاه خودی رسیدیم. عملیات می‌بایست از این محل آغاز می‌شد. تعدادی از بچه‌ها برای شناسایی منطقه رفته بودند.

بقیه بچه‌ها هم با یکدیگر وداع می‌کردند و برای اجرای عملیات آماده می‌شدند. گروهی از بچه‌ها نیز وصیت‌نامه می‌نوشتند و عده‌ای هم سرگرم دعا و نیایش بودند. من هم در گوشه خلوتی به آینده‌ خودم می‌اندیشیدم. زیرا چند روز پیش با خانواده‌ام درباره ازدواج خودم صحبت کرده بودم و سرانجام به این نتیجه رسیدیم که در مرخصی بعدی مراسم عقد کنان را بر پا کنیم.

پس از هماهنگی از سنگر بیرون آمدیم و همراه بچه‌های دیگر، به سرعت، در ستون‌های منظم به صف ایستادیم. دقایقی بعد با دستور فرمانده، به سوی اولین هدف به حرکت در آمدیم.

می‌بایست از مسیر ناهموار و سنگلاخی می‌گذشتیم. شیب تند و پرتگاه‌های مخوف مسیر، پیش روی ما را با مشکل مواجه می‌کرد. خستگی کم‌کم بر بچه‌ها مستولی می‌شد. افراد گروهان سوم نیز با فاصله کمی در سمت راست ما حرکت می‌کردند. هر یک از یگان‌ها مسئولیت جداگانه‌ای داشتند. سرانجام پس از 8 ساعت راهپیمایی، در ساعت 7.5 صبح به ارتفاع بریت یک رسیدیم و بدون هیچ گونه درگیری، آن را به تصرف خود در آوردیم، اما افراد گروهان سوم در همان ساعات اولیه‌ صبح، هنگام عبور از رودخانه‌، با نیروهای بعثی درگیر شده و نتوانستند خود را به موقع به هدف مورد نظر برسانند. هوا کاملا روشن شده بود. با دوربین جناح سمت راست را زیر نظر گرفتیم. تعدادی از عناصر ضد انقلاب با استفاده از چندین دستگاه موتور سیکلت با آر.پی.جی به سمت گروهان سوم می‌رفتند. طولی نکشید که درگیری شدیدی بین آن‌ها آغاز شد. با دسته‌ دوم گروهان سوم تماس گرفتم و از دوستم ابراهیم رزمی درباره‌ وضعیت بچه‌ها سؤال کردم. ابراهیم هم در جواب گفت: «نیروهای بعثی سرسختانه مقاومت می‌کنند به این علت ما هم مجبور شدیم که روی ارتفاعات روستای آلون مستقر شویم تا به هنگام شب با استفاده از تاریکی هوا، یک بار دیگر به مواضع دشمن حمله کنیم .مرتبا با گردان در تماس بودیم و اوضاع منطقه را به فرمانده گردان گزارش می‌دادیم.»

پس از این که مواضع خود را روی ارتفاع بریت مستحکم نمودیم به بازرسی منطقه پرداختیم. هنگام گشت متوجه ارتفاع کوچکی شدم که می‌بایست آن را نیز تصرف می‌کردیم. ارتفاع وضعیت خاصی داشت و ما تنها قسمت گرده ماهی آن را تصرف کرده بودیم.

به سرعت موضوع را به اطلاع فرمانده گروهان رساندم. فرمانده نیز نقشه‌ عملیاتی را روی زمین پهن کرد و با دقت آن را بررسی کرد. پس از بررسی متوجه شدیم که هنوز ارتفاع بریت دو را فتح نکرده‌ایم، در صورتی که به گردان گزارش داده بودیم که هدف‌های محوله کاملا تصرف شده‌اند.

فرمانده پس از اندکی تامل گفت: «ابراهیمی آبروی یگان در خطر است. شما باید همراه دسته ستوان برومند، خودتان را برای تصرف این ارتفاع آماده کنید.» بلافاصله بچه‌ها را در جریان امر قرار دادم و به آن‌ها گفتم که باید هر طور شده قبل از تاریک شدن هوا، ارتفاع مذکور را فتح کنیم.

بچه‌ها به سرعت آماده حرکت شدند و دقایقی بعد به همراه دسته‌ ستوان برومند به سمت ارتفاع بریت دو به راه افتادیم. هنوز فاصله زیادی را طی نکرده بودیم که یکی از بچه‌های دسته، ستون را نگه داشت و خودش را به من رساند و گفت: «سر گروهبان، منطقه کاملا مین گذاری شده است»، ارتفاع به شکلی بود که می‌بایست از قسمت باریک یال آن که مین‌گذاری شده بود عبور می‌کردیم بقیه‌ قسمت‌ها هم بصورت پرتگاه بود و امکان عبوراز آن قسمت‌ها وجود نداشت. لذا با چند نفر از بچه‌ها جلو رفتیم و شروع به پاکسازی مسیر کردیم. پس از یک ساعت تلاش چندین مین و تله‌ انفجاری را خنثی نمودیم و بدون هیچ گونه درگیری ارتفاع بریت دو را نیز به تصرف خود در آوردیم.

هوا رفته رفته رو به تاریکی می‌رفت ولی هنوز از تیم تدارکات خبری نبود. گروهان مجددا عملیات خود را آغاز کرده بود، نیروهای بعثی نیز به تدریج از مواضع خود عقب‌نشینی می‌کردند.

همه‌ بچه‌ها خسته و گرسنه بودند. مسیر حرکت ما به شکلی بود که اگر شبانه از آن می‌گذشتیم تلفات زیادی را متحمل می‌شدیم. پس از اطمینان از موفقیت حاصله، با فرماندهان گروهان تماس گرفتیم و او را در جریان تصرف ارتفاع قرار دادیم.

فرمانده از این که توانسته بودیم بدون درگیری ارتفاع مزبور را تصرف کنیم خیلی خوشحال بود. روز بعد پس از پخش مارش نظامی از رادیو، گوینده خبر، پیروزی دلاور مردان نیروی زمینی ارتش را در عملیات والفجر 4 و پاکسازی محور بانه به مریوان، ارتفاعات بریت یک، بریت دو و آزادی روستاهای آلون، پروژه، گرویس و ... را اعلام کرد. بچه‌ها از خوشحالی سر از پا نمی‌شناختند و این پیروزی ارزشمند را به یکدیگر تبریک گفتند.

راوی: ستوان سوم مهندس محمد ابراهیمی

کمپانی برادران وارنر، قریب به یک قرن پیش توسط چهار برادر مهاجر یهودی تأسیس شد، خیلی زود به هالیوود راه یافت، هم‌اکنون یک تاجر ژاپنی تخم‌مرغ، مدیریت اجرایی آن را به عهده دارد و سازنده فیلم‌های چون «۳۰۰»، «اسکندر»، «آرگو» و ... است.

 نرگس محمدی، صنعت سینمای هالیوود اوایل قرن بیستم میلادی با تأسیس کمپانی‌های بزرگ فیلمسازی چون برادران وارنر، متروگلدن مایر، فاکس قرن بیستم، یونیورسال، پارامونت، کلمبیا و ... شکل گرفت.

 بقیه در ادامه