وقتی حضرت رسول(ص) به معراج برده شد جماعت زیادی از انبیاء به آن حضرت در نماز اقتدا کردند، پس از تمام شدن نماز، ابتدا رسولالله(ص) با حضرت ابراهیم (ع) و سپس با حضرت علی(ع) مصافحه کرد.
بعضی از اعمالی که در میان مردم رایج است و عده بیشماری به انجام آنها اهتمام میورزند بعضاً به تصور اینکه آن عمل صحیح است انجام میدهند اما در حالی که از شیوه درست آن غافل هستند، از این رو بر آن شدیم تا مواردی را که شیوع بیشتری در جامعه دارد از کتاب «عملهای اشتباه، پاسخهای صحیح» اثر حجتالاسلام علی سنجرانی برای علاقهمندان ذکر کنیم.
خواندن ترجمه قرآنی برای ما واضحتر و آسانتر است آیا نخواندن عربی آن اشکالی دارد؟
پاسخ: خواندن قرآن غیر از عربی، یعنی ترجمه آن در مجالس و غیره مانعی ندارد ولی ثواب قرائت قرآن، مخصوص خواندن خود قرآن و الفاظی است که بر حضرت رسول اکرم (ص) نازل شده است.
آیا درست است که در نماز جماعت مساجد تا نماز تمام میشود با یکدیگر مصافحه میکنند؟
پاسخ: این کار رجائاً مانعی ندارد ولی در سفینة البحار ماده «عرج» وارد شده است: وقتی پیغمبر(ص) به معراج برده شد جماعت زیادی از انبیاء به آن حضرت در نماز اقتدا کردند و پس از تمام شدن نماز، ابتدا حضرت ابراهیم (ع) با پیامبر اکرم (ص) و سپس با حضرت علی (ع) مصافحه کرد ولی استفاده استحباب مصافحه بعد از نماز از این روایت مشکل است.
رفتن مسجد برای برخی از افراد توأم با سرزنشهایی از ناحیه دوستان و بستگان میشود، چه وظیفهای داریم؟
پاسخ: شخصی از قاهره شتری را اجاره کرد تا به منطقه عباسیه برود. او بر شتر سوار شد و صاحب شتر افسار شتر را گرفته و مسافر را میبرد. در مسیر راه، شتربان زیر لب و گاهی هم بلند مسافر را مسخره میکرد چون او را مردی غریب و تنها و محتاج یافته بود، همگام با حرکت شتر به جسارتهای خود ادامه میداد. در طول مسیر، شخصی این صحنه را دید و به مسافر گفت: آیا میدانی و میشنوی که شتربان چه میگوید؟ گفت: بلی! پرسید: پس چرا از خود عکسالعملی نشان نمیدهی؟ گفت: اگر او مرا به عباسیه میرساند و مسیر راه درست است، این حرفها مهم نیست، هر چه میخواهد بگوید.
در سوره مبارکه مطففین آیات 29، 32 و 34 میخوانیم: که مجرمان مؤمنان را به شکلهای مختلف تحقیر میکنند:
1- پیوسته به آنها میخندند: «إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُواْ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ»
2- هر گاه از کنار آنها عبور میکنند، غمزه میآیند و چشمک میزنند: «وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ»
3- همین که به سوی دار و دسته خود برمیگردند، پشت سر مؤمنان فکاهی و طنز میگویند: «وَإِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَکِهِینَ»
4- هنگامی که مؤمنان را میبینند، میگویند: اینها منحرفند «وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ» اما مؤمنان استقامت کرده و از راه خود دست بر نمیدارند قرآن در ادامه میفرماید: روزی خواهد آمد که مؤمنان، به کفار خواهند خندید که به برخی از این آیات در ادامه اشاره میشود.
سوره مائده آیه 57
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الَّذِینَ اتَّخَذُواْ دِینَکُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِّنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ مِن قَبْلِکُمْ وَالْکُفَّارَ أَوْلِیَاء وَاتَّقُواْ اللّهَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ»؛
اى کسانى که ایمان آوردهاید کسانى را که دین شما را به ریشخند و بازى گرفتهاند [چه] از کسانى که پیش از شما به آنان کتاب داده شده و [چه از] کافران دوستان [خود] مگیرید اگر ایمان دارید.
سوره ممتحنه آیه 13
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ قَدْ یَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ کَمَا یَئِسَ الْکُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ؛
اى کسانى که ایمان آوردهاید مردمى را که خدا بر آنان خشم رانده به دوستى مگیرید آنها واقعا از آخرت سلب امید کردهاند همان گونه که کافران اهل گور قطع امید نمودهاند.
سوره توبه آیه 123
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ وَلْیَجِدُواْ فِیکُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ؛ اى کسانى که ایمان آوردهاید با کافرانى که مجاور شما هستند کارزار کنید و آنان باید در شما خشونت بیابند و بدانید که خدا با تقواپیشگان است.