روزی وجود ندارد که شما سایت های اطلاع رسانی فضایی مانند NASA را مشاهده کنید و در آن خبری از یک کشف جدید نباشد.این داستان چند سالی است که هر روز تکرار می شود.با رشد بسیار شدید تکنولوژی،شاید یکی از جذاب ترین زمینه های پیشرفت،ستاره شناسی باشد؛این را از روی تصاویر،اعداد و ابعاد عجیبی که هر روزه از سوی مراکز معتبر ستاره شناسی ارائه می شود،می توان فهمید.شاید اگر یک بار به این اعداد دقت کنید،فکر کنید که چیزی در در آسمان بالای سرمان وجود دارد،از قدرت تخیلمان بسیار فراتر است اما سماجت و پشتکار یک سری از انسان ها برای درک هستی،روز به روز آنها و در کنارشان تمام مردم روی زمین را به شناخت بیشتر این فضای بی کران نزدیک می کند.در سالهایی که چندان هم دور نیستند ،همه آن چیزی که ما از آسمان می فهمیدیم فقط ماه و خورشید و صور فلکی یونانی های باستان بود ،اما در کمتر از صد سال ما به نقطه ای از علم اخترشناسی رسیده ایم که حالا میلیاردها کیلومتر دورتر از خودمان را دیده ایم،بر روی ماه قدم گذاشته ایم و برای موجودات زنده سیارات دیگر،پیام دوستی فرستاده ایم.امروز همان روزهایی است که داستان های تخیلی ژول ورن،دیگر مانند یک حقیقت بسیار معمول است.فقط بگذارید جمله آخر را بگویم و بعد به سراغ معرفی چند مورد از عجیب ترین، بزرگترین و قدرتمندترین ساختارهای هستی برویم:
بقیه در ادامه مطلب...