خوش آمدید

در حالی که گوانتانامو تنها به عنوان مرکز شکنجه زندانیان توسط آمریکا شناخته شده است در نزدیکترین شهر به این پایگاه در کشور کوبا، شاخص مرگ و میر کودکان و مادران به صفر رسید.

سال 2011 در "کایمانرا"، شهری در استان "گوانتانامو" که نزدیکترین شهر به پایگاه گوانتانامو است، شاخص مرگ و میر کودکان و مادران به صفر رسید.

گوانتانامو که نام استانی در کوبا است، در جهان به عنوان مکانی شناخته می‌شود که کمتر به کیفیت زندگی و کمبودهای ساکنان یا نمایندگان سیاسی‌اش توجه می‌شود. منطقه‌ای که زندان و شکنجه‌گاه دولت آمریکا به حساب می‌آید، محلی که از سال 1903 با توسل به زور توسط آمریکا به اشغال درآمده است. 

در سال 2011 شهر کایمانرا در استان گوانتانامو، واقع در یک کشور آمریکای جنوبی و "جهان سومی" با بهره‌گیری از ظرفیت سازمانی، استعداد کاری و تلاش اقتصادی ساکنان و نمایندگان سیاسی آن به یک دستاورد ویژه دست یافت. شاخص مرگ و میر کودکان و مادران در کایمانرا در سال گذشته میلادی به صفر رسید. یعنی هیچ کدام از کودکان تا یک سال و مادران طی دوران بارداری و پس از آن نمردند. 

هیچ یک از رسانه‌های بزرگ بین‌المللی این خبر را منتشر نکردند. خبری که بی شک در ارتباط با موقعیت اجتماعی و بهداشتی منطقه بسیار برجسته است. 

از سوی دیگر افغانستان یعنی کشوری که متحد آمریکاست و بیشترین تعداد بازداشتی‌ها در پایگاه دریایی گوانتانامو را دارا است، بالاترین میزان مرگ و میر کودکان در سطح جهان را دارد، یعنی 149 مرگ در میان هر هزار کودک. 

سال گذشته و در گزارش سالانه سازمان غیر دولتی "کودکان را نجات دهید"، کوبا علیرغم تحریم‌های آمریکا، بهترین تضمین را برای مادران در منطقه جنوب داشت و افغانستان، متحد آمریکا و اتحادیه اروپا و منتفع از سرمایه‌های آنها، در بدترین جایگاه قرار گرفت. موضوعی که باز هم در رسانه‌های بزرگ انعکاسی نیافت. 

اما شگفت‌انگیزتر آنکه در سال 2011 شاخص مرگ و میر کودکان در کوبا با 4.9 در هر هزار تولد، کمتر از شاخص مرگ و میر کودکان در آمریکا با 7 مورد در هر هزار تولد بوده است. 

با وجود این مساله جالب و حیرت‌انگیز، این خبر نیز توسط کسانی که درباره انتشار خبرهای بین‌المللی تصمیم گیرنده هستند، مورد توجه قرار نگرفت. 

دولت کوبا در ماه اکتبر سال گذشته در مجمع عمومی سازمان ملل متحد خواستار حمایت قاطع جامعه بین‌الملل برای مخالفت با تحریم‌های آمریکا شد و به هدف خود رسید.  

این درخواست به دلیل شرایط سه کودک به نام‌های "ماریا آملیا آلونسو" دو ساله، "دامیان هرناندز" چهار ساله و "دایان روماینا" دو ساله بود که همگی در مغزشان تومور داشتند و به داروی آمریکایی "تمودال" که کوبا به دلیل تحریم نمی‌توانست از آن برخوردار شود، نیاز داشتند. 

این خبر نیز در رسانه‌های بین‌المللی سانسور و کاملا نادیده گرفته شد. سانسورهایی که در قتل کودکان و زنان باردار در افغانستان تاثیری نکرد. قتل‌هایی که با مسوولیت "ناتو" صورت گرفت و آنها مشتاقانه در یادداشت‌هایشان به تبلیغ آن می‌پرداختند. 

قتل کودکان و زنان باردار در سطح جهان محکوم نشده و هیچ کمپین رسانه‌ای نیز برای آن شکل نگرفته است. این قتل‌ها حتی نتوانسته‌اند کنجکاوی خبرنگاران درباره احساس خانواده‌های قربانیان را برانگیزند. خانواده‌هایی که در رسانه‌ها نادیده گرفته شده‌اند. رسانه‌هایی که نقش مشروعیت بخشی، حمایت و همراهی با جنایت‌های ضد بشری را که با نام دموکراسی صورت می‌گیرند، بر عهده دارند. 

کافی است امشب یعنی شب اول ماه ربیع‌الاول سری به مساجد بزنید، جمعیت انبوهی را خواهی دید که برای دق‌الباب مساجد در تکاپو هستند، عملی خرافی که رفته‌‌رفته می‌رود تا بدعت شود.

سال‌های مدیدی است که برخی از مردم قبل از اذان صبح در آخرین روز صفر در آستانه ماه‌ ربیع‌الاول تا قبل از اذان صبح به امید دریافت مژدگانی به هفت مسجد رفته و در مساجد را می‌زنند تا به اصطلاح خبر آغاز ماه ربیع را به پیامبر (ص) برسانند و مژگانی بگیرند!
نکته جالب اینجاست که انجام برخی مراسم هم در این خصوص باب شده است که از هیچ گونه صحتی برخوردار نیست، از جمله:
«قبل از هر چیز نیت می‌کنید و عزم خود را جمع می‌کنید و به هر مسجد که می‌رسید، دست خود را روی در مسجد به حالت در زدن می‌گذارید و می‌خوانید:
یا ملک العرش درت می‌زنم
یا ملک العرش درت می‌زنم
یا ملک العرش چنان در غمم
یا ملک العرش رها کن غمم
یا ملک العرش سریع الدعا
یا ملک العرش دعای مستجاب
یا احدُ  یا صمدُ یا مجیدُ
بنده عاصی به تو دارد امید
بنده خود را تو نکن ناامید
یا حضرت محمد(ص) به شما خبر
می‌دهم که ماه صفر تمام شد».

هیچ مبنای دینی، عقلی و روایی درباره در زدن 7 مسجد وجود ندارد

حجت‌الاسلام والمسلمین علی مخدوم رئیس مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی با بیان اینکه در منابع دینی هیچ زمینه‌ای برای نحوست ماه صفر ذکر نشده است، اظهار داشت: متاسفانه این رسمی که در برخی از مناطق جا افتاده است که با رفتن به در مساجد تا قبل از اذان صبح در اولین روز ماه ربیع‌الاول ادامه دارد، فاقد هر گونه مبنای دینی، عقلانی و روایی است.
وی با اشاره به اینکه هیچ نقلی روایتی در این باره از اولیا و ائمه وارد نشده است، افزود: از طرف دیگر از موارد احکام الهی که بر معنای آموزه‌های قرآنی و نبوی نباشد، ما چنین امری را روا نمی‌دانیم و به اصطلاح در دین ما بدعت شمارده می‌شود.
حجت‌الاسلام مخدوم با تاکید بر اینکه به راحتی نمی‌توان عملی را بدعت شمرد، تصریح کرد: منتها در زدن 7 مسجد از اعمال خرافی است که زمینه مستندی ندارد، معمولاً خرافه‌های این چنینی زمینه‌های عرفی و اجتماعی دارند؛ یعنی یک مسئله‌ای در قومی دامن زده شده و آرام آرام تبدیل به یک رسم خرافی شده است و در همین راستا برخی از افراد آن را جدی می‌گیرند که کانه واجب دینی است!

زودتر 7 مسجد را دق‌الباب کنید تا از خواب شب باز نمانید!

بر پایه این گزارش در سال‌های ابتدایی این مراسم به کوبیدن در مسجد و آن گاه اقامه نماز صبح در آخرین مسجد اکتفا می‌شد، اما با گذشت زمان بر پیرایه‌های این عمل افزوده شد، سال بعد تضرع و ناله بر در مسجد، سال بعد پخش نذورات، سال بعد گفته شد در آخرین مسجد باید دعای توسل خوانده شود و سال بعد روشن کردن شمع بر در مسجد، آب و جارو کردن اضافه شد، همین طور این سیر تکاملی ادامه یافت تا جایی که برخی از نماز مغرب شب اول شروع به این کار می‌کردند تا از خواب شب هم بی‌بهره نمانند!

تاکید مراجع عظام تقلید بر خرافی بودن این عمل 

این در حالی است که مراجع عظام تقلید بر خرافی بودن این امر تاکید دارند.
پاسخ دفتر حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای به استفتائی درباره دق‌الباب مساجد: «عمل فوق‌الاشاره مستند روایی ندارد و شیوه قابل تأیید نیست، اگر چه اصل اذکار و ادعیه و طلب حاجات از خداوند متعال عمل پسندیده است، لیکن اشکال در شیوه عمل به نحو یاد شده است. آقایان علماء اعلام - دامت افاضاتهم - و مومنین - ایدهم الله تعالی - با پند و اندرز و موعظه و نصیحت از رواج چنین رفتارهایی که چه بسا ممکن است، منتهی به وهن مذهب شود، جلوگیری کنند».
حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی: «با توجه به اینکه این عمل در روایات معصومین(ع) وارد نشده است، انجام آن به عنوان یک عمل مستحب شرعی جایز نیست و سزاوار است ائمه محترم جماعات مردم را به سوی مراسم و توسلاتی دعوت کنند که در روایات معصومین(ع) وارد شده است و گرنه ممکن است افراد منحرف برای وهن مذهب هر روز امر تازه‌ای اختراع کنند و ناآگاهان را به سوی آن دعوت کنند».
بنابراین بهتر است با مراجعه به متون صحیح از این خرافات جلوگیری شود و به انجام اعمال اولین روز ماه ربیع‌الاول براى شکر نعمت سلامتى رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم و امیرالمؤمنین علیه‌السلام در هنگام هجرت پیامبر(ص) به مدینه و «لیلة‌المبیت» مستحب است روزه بگیرند و زیارت آن دو بزرگوار در این روز بسیار مناسب است.

یکی از ویژگی‌های دو نبرد بدر و خیبر این بود که معادله‌ی میان مسلمین و مشرکین را معکوس کرد. تا قبل از عملیات بدر و خیبر، معادله به نفع مشرکین و دشمنان بود و آنها از حربه‌های «ضربه زدن»، «مصادره‌ی اموال» و «تنگنای اقتصادی» استفاده می‌کردند، اما بدر و خیبر معادله را برعکس کرد و این حربه‌ها را از دست آنها بیرون آورد.

رهبر انقلاب در دیدار با مردم قم شرایط امروز کشورمان را این‌چنین توصیف کردند: «یک روز در صدر اسلام، دشمنان به نظرشان رسید که با شِعب ابى‌طالب و محاصره‌ى اقتصادى مسلمانان، آنها را از پا بیندازند؛ اما نتوانستند. این روسیاه‌هاى بدمحاسبه‌گر خیال می‌کنند ما امروز در شرائط شِعب ابى‌طالبیم. اینجور نیست. ما امروز در شرائط شِعب ابى‌طالب نیستیم؛ ما در شرائط بدر و خیبریم.»1 اما شرایط بدر و خیبر با شرایط شعب ابی‌طالب چه تفاوت‌هایی دارد؟ حجت‌الاسلام‌والمسلمین مهدی طائب، کارشناس و پژوهشگر تاریخ اسلام به بیان این تفاوت‌ها پرداخته است.
***
بقيه در ادامه

«کریس لی» نویسنده کره‌ای با انتشار اولین مجموعه داستانش «خانه شناور» به یکی از پرمخاطب‌ترین نویسندگان جوان تبدیل شد. او پس از اقبال نخستین اثرش، نوشتن را به عنوان حرفه اصلی خود انتخاب کرد.

به نقل از فاینشنال تایمز، «کریس لی» در کره‌جنوبی متولد شد و پس از گذراندان دوره آکادمیک در انگلیس برای زندگی به آمریکا سفر کرد و مدتی در این کشور زندگی کرد.
این نویسنده که در حال حاضر در سئول زندگی می‌کند پس از انتشار نخستین مجموعه داستانی‌اش «خانه شناور» به عنوان یکی از نویسندگان جوان و خوش قلم در دنیای مخاطبان انگلیسی زبان شناخته شد. همین مسئله موجب شد تا خبرنگار فاینشنال تایمز گفت‌وگویی کوتاه و تلفنی با او درباره اثرش و دنیای نویسندگی وی داشته باشد.

از چه زمانی احساس کردید که یک نویسنده‌اید و توانایی نوشتن دارید؟
وقتی خیلی جوان بودن شعر می‌سرودم و به نوشتن علاقه‌مند بودم. پدر و مادرم مرا تشویق کردند که در عین حال که به نوشتن عشق می‌ورزم و به آن می پرازم در دانشگاه حقوق بخوانم. اما من این کار را نکردم و به جای آن در رشته زبان و ادبیات انگلیسی مشغول به تحصیل شدم.

در حال حاضر مشغول مطالعه چه اثری هستید؟
در حال حاضر 3 کتاب را مطالعه می‌کنم. یکی از آنها دایرة‌المعارفی درباره شاعران معاصر جهان است. دیگری رمانی از «آدام جانسون» با نام «پسر فقیر» است و سومی داستانی از «والاس استیونز» با عنوان «فرشته» است.

چه کتابی زندگی شما را متحول کرد؟
در این زمینه می‌توانم از «هملت» نوشته «شکسپیر»، اشعار «جان اشبری»، «الیزابت بی شاب»، آثار «ساموئل بکت» به ویژه کتاب «در انتظار گودو» اشاره کنم.

در چه فضایی راحت‌تر می‌نویسید؟
بیرون از منزل، داخل منزل. رختخواب. راستش باید بگویم در هر جایی که احساس راحتی و آرامش داشته باشم می‌توانم بنویسم.

چه موسیقی ممکن است به هنگام نوشتن به شما کمک کند؟
مرگ شوبرت و دوشیزه، شوپن، گوش سپردن به جاز، رولینگ استونز و فلورانس

اگر امکان مهمان کردن یکی از مهمترین شخصیت‌های زندگی‌تان را داشتید، چه کسی را دعوت می‌کردید؟
اگر امکانش وجود داشت. دوست داشتم خدا را ببینم. کنارش بنشینم و با او گفت‌وگو کنم. سوالهای زیادی دارم که دوست دارم به آنها پاسخ بگوید.

چه چیزی باعث ترس شما می‌شود؟
عشق. دوست داشتن کسی یک تجربه سخت و وحشتناک است. این مرا می‌ترساند.

چه زمانی احساس راحتی می‌کنید؟
وقتی به جایی سفر می‌کنم که در آنجا کسی مرا نمی‌شناسد و می‌توانم خودم باشم.

بهترین نصیحتی که از پدر و مادرت به یاد دارید چیست؟
آنها به من گفتند تا می‌‌توانی مطالعه کن. از دوران کودکی خاطره چندانی به یاد ندارم اما به یاد دارم که مرا به مطالعه تشویق می‌کردند و من نیز می‌خواندم.

دوست داشتید چه کتابی را شما می‌نوشتید؟
رمان «معشوق» نوشته «تونی موریسون» را خیلی دوست دارم. علاوه بر این «باقی مانده روز» نوشته «کازو ایشی گورو» را می‌ستایم و مجموعه داستانی از «ویلیام تروورز» با نام «مرگ ماهی موزه» را نیز دوست دارم. این سه اثر از جمله آثاری است که دوست داشتم نویسنده‌اش من باشم.

نگاه شما به حرفه نویسندگی چیست؟
به نظرم نویسندگی و نوشتن، کم دردسرترین کار دنیاست. شما فقط به کاغذ و قلم احتیاج داری تا در گوشه از جهان بنشینی و آنچه در ذهن داری را به کاغذ منتقل کنی. فقط باید بدانی که چگونه با جهان و مردمش ارتباط بگیری و با آنها گفت‌وگو کنی.

به گفته مقامات عراق هرساله تعداد زائرانی که در ایام اربعین برای زیارت حرمین شریفین، به کربلا سفر می‌کنند به قدری زیاد است که می‌توان در کتاب گینس از آن به عنوان بزرگترین تجمع انسانی دنیا یاد کرد.

مقامات کشور عراق در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه اعلام کردند که تعداد زائران شیعه‌ای که در روز اربعین حرم‌های امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) در کربلا را زیارت می‌کنند بیش از هر روز دیگری است و ما از موسه کتاب رکورداران جهانی گینس دعوت کرده‌ایم که اربعین سال آینده به کربلا سفر کنند و خود از نزدیک این مسئله را مورد بررسی قرار دهند.

فرماندار کربلا ضمن تایید این خبر، زیارت از کربلا در ایام عاشورا و اربعین حسینی را بزرگترین تجمع انسانی نامید و گفت: ما یک درخواست به استاندار کربلا فرستاده‌ایم و خواسته تا دعوتنامه‌ای رسمی در این ارتباط تنظیم کند.
وی افزود: این ایده از سه سال پیش تاکنون با من بوده چون بسیاری از رسانه‌ها و مردم هر ساله نسبت به آمارهایی که در این ارتباط توسط استانداری کربلا اعلام می‌شود، با شک و تردید نگاه می‌کنند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، در صورتی که از موسسه گینس دعوت رسمی به عمل آید و شواهد کافی و مناسبی در رابطه با این ادعا وجود داشته باشد، اعضاء این موسسه به این درخواست جواب مثبت خواهند داد.
بنا به گفته مقامات استانداری کربلا، امسال از دو هفته مانده به اربعین، ۱۵ میلیون زائر شامل ۵۰۰ هزار نفر زائر خارجی به زیارت این شهر آمده‌اند، البته رسانه‌ها و برخی دیگر از منابع مدعی‌اند که این آمار تخمینی بوده و مقدار اعلام شده بیش از تعداد واقعی زائران است.
شیعیان ۱۵ درصد از مسلمانان جهان را تشکیل می‌دهند و بیشترین آنها در عراق، ایران و بحرین زندگی می‌کنند.