خوش آمدید

بازی «لیمبو» که یک بازی سکوبازی معمایی دو بعدی با محیطی بسیار منحصر به فردی است، چندی پیش برای شبکه ایکس باکس لایو منتشر شد و توانست نظر اکثر منتقدان را به خود جلب کند. پس از آن بود که برای این‌که سیر گسترده‌تری از علاقه‌مندان بتوانند از این بازی خلاقانه بهره ببرند، مایکروسافت تصمیم گرفت تا لیمبو را همراه دو بازی آرکید دیگر در یک دیسک عرضه کند. بتازگی هم لیمبو از انحصار مایکروسافت خارج شده است و دارندگان پلی‌استیشن 3 و کامپیوترهای شخصی هم می‌توانند از این بازی زیبا لذت ببرند. به همین بهانه این بازی را بررسی می‌کنیم.

بازی‌های کامپیوتری در واقع هنر استفاده کردن از جلوه‌های صوتی و بصری است و یک عنصر شاخص دیگر که به آن روند بازی گفته می‌شود. لیمبو یکی از کامل‌ترین مثال‌هایی است که این سه عنصر را به خوبی ترکیب کرده است و جالب این که این کار را بدون حتی یک گفتگو، نوشته یا یک توضیح انجام داده است. لیمبو موفق شده است تا شرایط و محیط را به ساده‌ترین وجه ممکن برای بازی‌کننده تشریح کند. شما کنترل پسربچه‌ای را به عهده می‌گیرید که در جنگلی تاریک بیدار می‌شود بدون این که بداند کیست، از کجا آمده و به کجا خواهد رفت. او چاره‌ای ندارد جز این‌که به اکتشاف محیطی که در آن گیر افتاده است بپردازد و خیلی زود متوجه می‌شود که این محیط، بسیار خطرناک و مرگبار است و هر چه سریع‌تر باید راهی برای خارج شدن از آن پیدا کند. هیچ میان پرده یا صفحه‌ بارگذاری وجود ندارد تا احساسی که در آن فرو رفته‌اید را گسسته کند و این باعث می‌شود تا خیلی راحت به هر جا که می‌خواهید حرکت کنید. بازی از ابتدا تا انتها یک لحظه دست از شگفت‌زده کردنتان بر نمی‌دارد و حس امید و ترس را مدام به شما انتقال می‌دهد. اگر معماهای لیمبو را به دو قسمت تقسیم کنیم در قسمت اول‌اش موجودات دیگری را هم می‌بینید که زیاد مهمان نواز نیستد و سعی دارند نابودتان کنند. از بچه‌های دیگری که در این سرزمین گیر افتاده‌اند تا عنکبوت‌های غول‌پیکر که بایست با استفاده از شرایط محیطی مثل تله‌ها و سنگ‌های بزرگ از این چالش‌های تقریبا ساده عبور کنید. اما قسمت دوم در یک محیط کاملا مرده صنعتی اتفاق می‌افتد که معماهای سختتری دارد که حتی حل کردن بعضی از آن‌ها واقعا به هوش و ذکاوت زیادی نیاز دارد چون خیلی سختگیرانه طراحی شده‌اند. استفاده از جاذبه، دَوَران و بر عکس شدن روی صفحه و آن هم در حالیکه پسر بچه فقط قابلیت پریدن و کشیدن اجسام را دارد معماها را سخت‌تر می‌کند. به همه این‌ها باید انتخاب زمان مناسب برای عکس العمل را هم اضافه بکنیم که مهم‌ترین فاکتور برای حل کردن اکثر معماهاست. در لیمبو زیاد می‌میرید ولی نگران نباشید. بازی اجازه نمی‌دهد این روند زیاد اذیت‌تان کند و در واقع روند بازی یک روند آزمون و خطاست. ممکن است بعضی اوقات به صورت غیر قابل باور و خیلی زجرآور از بین بروید، ولی بازی خیلی سریع شما را به قبل از آن فاجعه باز می‌گرداند تا دوباره آن اشتباه را انجام ندهید و این بار به سلامت از آن تله عبور کنید. تمام کردن لیمبو به 5 تا 7 ساعت زمان نیاز دارد که شاید خیلی کم به نظر برسد ولی خیلی خوب درگیرتان می‌کند. وجود اَچیومنت‌های پنهان در مراحل و مقایسه آن‌ها و همچنین زمان به اتمام بردن مراحل با دوستان‌تان ارزش تکرار مراحل را بسیار زیاد می‌کند. علاوه بر طراحی عالی مراحل و معماها نباید از طراحی فوق العاده صدا و گرافیک و نورپردازی آن بگذریم. بازی موسیقی ندارد ولی صدای محیط هیجان، توهم و جو زدگی را دوچندان می‌کند. برخی معماها هم نیاز مبرم به گوش دادن به صدای محیط دارند. گرافیک بازی هم چیزی نیست جز سیاه و سفید ولی سایه‌زنی و نورپردازی به قدری زیبا کار شده است که بیشتر فکر می‌کنید با یک اثر هنری طرف هستید تا یک بازی. در کل لیمبو واقعا یک اثر هنری سرشار از خلاقیت است که بازی کردن آن بر هر بازی‌کننده‌ای واجب است؛ چون از تک‌تک دقایق‌اش لذت خواهد برد.

فرهنگ هدایتی