
اين گونه به نظر ميرسد كه مهد كودك ميتواند هم مثبت باشد و هم منفي. در واقع كودك با حضور در چنين مكاني و بودن در جمع همسالان، فرصتي پيدا ميكند تا مهارتهاي اجتماعي و رفتارياش را بهبود بخشد. البته در مقابل نيز مشكلاتي در اين زمينه وجود دارد.
به عنوان مثال هر چه كودك زمان بيشتري را در مهد كودك بگذراند، احتمال بروز مشكلات يادگيري و رفتارياش نيز افزايش مييابد. با اين وجود اكثريت بچهها با شرايط مهد كودك به خوبي كنار آمده و با آن محيط سازگار ميشوند، اما براي اينكه از نحوه رفتار و برخورد فرزندتان در مهدكودك و ميزان رضايت او مطلع شويد:
با او صحبت كنيد. صحبت كردن به طور منظم و هميشگي در راه برگشت به خانه ميتواند نكات زيادي را براي شما روشن و مشخص كند. مثلا ميتوانيد از او بپرسيد: «امروز چه كار كردي؟ چه كاري را امروز بيشتر از همه دوست داشتي؟ در مهد چيزي بود كه دوست نداشته باشي؟» اگر هم كودك شيرخوار است و نميتواند صحبت كند، هنگام جدا شدن از خانواده به رفتارش دقت كنيد، شايد دوست نداشته باشد از شما جدا شود و به مهد كودك
برود.
به رفتار كودك با مربياش توجه كنيد. آيا او براي رفتن و رسيدن به مربي عجله دارد؟ آيا وقتي او را ميبيند به آغوشش ميپرد؟ اگر كودك ناراحت است، مربي ميتواند آو را آرام كند؟
به رشد و تكامل كودك دقت داشته باشيد. وقتي بچهها در حال مبارزه كردن با شرايطي دشوار هستند، ممكن است از نظر رشدي و تكامل پسرفت كنند، بنابراين هميشه به رشد و تكاملش توجه كنيد.
رفتار كودك را در خانه ارزيابي كنيد. دقت كنيد كه آيا در خانه و در جمع خانواده هم رفتار كودك تغيير كرده است يا نه. هر گونه تغييري مهم است و بايد به آن توجه شود، تغيير در خوردن، خوابيدن و الگوهاي رفتاري ميتواند نشانه مهمي باشد كه به پيگيري نياز دارد.
البته هميشه به خاطر بسپاريد كه فراز و نشيبهايي پس از ورود كودك به مهد وجود داشته و البته طبيعي هم خواهد بود، اما اگر كودك پس از چند هفته باز هم مشكل دارد، بايد اوضاع را با دقت بيشتري بررسي كنيد و اقدامات لازم را براي آرامش او انجام دهيد.