خورشيد، منبع پايان‌ناپذير انرژي است و انرژي خورشيدي در انحصار هيچ دولتي نيست و براي كشورهاي فقيري كه توانايي خريد سوخت‌هاي گران قيمت را ندارند، اميدي براي رشد و توسعه اقتصادي است. بقيه در ادامه 
افزايش روز افزون هزينه سوخت‌هاي فسيلي و مشكلات اقتصادي و اجتماعي بهره‌گيري از اين منابع، از يك سو و ويژگي‌هاي كشورهايي كه داراي خاك گسترده و وسيع و جمعيت پراكنده بوده و با مشكل انتقال سراسري انرژي روبه‌رو هستند، از سوي ديگر اهميت دستيابي به انرژي‌هاي غير نفتي و ارزان را نمايان مي‌سازد. در جستجوي انرژي‌هاي غيرنفتي، انرژي خورشيدي، همواره به عنوان مهم‌ترين منابع انرژي مطرح مي‌شود؛ به همين دليل شناخت انرژي خورشيدي و روش به كارگيري آن، يكي از ضرورت‌هاي توسعه اقتصادي در جهان و بخصوص كشور ماست. بهره‌گيري از انرژي خورشيدي در تاريخ تمدن انساني سابقه‌اي بسيار كهن دارد. انرژي خورشيدي يكي از اولين منابعي است كه انسان براي تامين گرما به آن روي آورد. انسان اوليه از مزاياي غار و ايجاد دريچه‌هايي در برابر نور خورشيد با هدف بهره‌گيري از تشعشع خورشيد براي گرمايش آگاه بود. ديرزماني از آغاز حيات انسان نگذشته بود كه انسان‌ها بسياري از موادي را كه توان ذخيره حرارت خورشيد را داشتند، كشف كردند، به اين ترتيب انسان خيلي زود راه انعكاس و متمركز كردن نور خورشيد را فرا گرفت. استفاده از خورشيد و انرژي بي پايان آن، همراه با تكامل انساني گسترش يافت و امكانات آن بتدريج شناخته شد. استفاده از انرژي خورشيدي براي آتش زدن كشتي‌هاي جنگي درسال 212 قبل از ميلاد به وسيله ارشميدس يكي از فصول درخشان تاريخ دانش بشري است. ارشميدس با نصب آيينه‌هايي مربع شكل و كوچك در كنار يكديگر و روي يك پايه متحرك، نور خورشيد را روي كشتي‌هاي مهاجم دشمن متمركز كرد و آنها را به آتش كشيد. واقعيت تاريخ اين داستان كهنه هنوز چندان روشن نيست، اما داستان اختراع ارشميدس نشانه آن است كه طراحي ابزارهاي گوناگون براي بهره‌گيري از انرژي خورشيدي، درك افسانه‌اي و اسطوره‌اي انسان از خورشيد دگرگون شد. باورهاي خرافي و تفكر سنتي درباره خورشيد تا سال 1600 ميلادي بتدريج از بين رفت. با كنار رفتن هاله سحر و جادو از گرد واقعيت خورشيد، مطالعه علمي درباره آن آغاز شد. در دوره رنسانس (قرن 14 تا 17 ميلادي)، ابزارهاي گوناگوني براي بهره‌گيري از انرژي خورشيدي طراحي و ساخته شد. يكي از اختراعات اين دوران كه توسط سالمدن دوكا فرانسوي طراحي و ساخته شد، موتور پمپ آب با كمك انرژي خورشيد بود. او براي گرم كردن هوا در يك موتور خورشيدي از انرژي خورشيد بهره گرفت و موفق به پمپاژ آب شد. با اين كه موتور خورشيدي او بسيار ساده بود ولي اهميت بسياري داشت؛ به طوري كه 200 سال پس از اختراع سالمدن دوكا اين اختراع بار ديگر ساخته شد و مورد بهره‌گيري قرار گرفت. در دوران رنسانس ابزار خورشيدي مانند بسياري از ابداعات آن زمان غيرعلمي و با كاربردي بسيار كم‌دامنه بود و صرفا براي افزايش اطلاعات علمي و آزمايش‌هاي تجربي ساخته مي‌شد، اما در قرن هجدهم اين روند تغيير كرد. در اين قرن كوره خورشيدي كه مي‌توانست آهن، مس يا ساير فلزات را ذوب كند، ساخته شد. در ساخت اين كوره خورشيدي از آهن صيقل داده شده، لنز‌هاي شيشه‌اي و آيينه‌ها استفاده مي‌شد. اين نوع كوره‌ها در سراسر اروپا و خاورميانه به كار گرفته شد. لاوازيه، دانشمند بزرگ قرن 18 نيز كوره‌اي كوچك ساخت كه تا 1750 درجه سانتي‌گراد حرارت توليد مي‌كرد. در اين كوره يك عدسي 52 اينچي و يك عدسي 8 اينجي به كار رفته بود. درجه حرارتي كه اين كوره توليد مي‌كرد تا 100 سال پس از لاوازيه نيز بالاترين درجه حرارت توليد شده بود. يكي از دستاوردهاي مهم اواخر قرن 18 و اوايل نوزدهم استفاده از گردآور سطح بود؛ تا پيش از اين تاريخ در تمامي سيستم‌هاي خورشيدي از گردآورهاي متمركز كننده نور استفاده مي‌شد. ساخت اين گردآورها در مقايسه با گردآورهاي متمركزكننده ساده‌تر بود و به علاوه وجود هواي غير ابري براي كاركرد آنها ضروري نبود. سال 1907 مهندس مبتكري به نام فرانك شومان با استفاده از گردآور سطحي به مساحت 1200 فوت مربع موتوري به قدرت 5/3 اسب را اختراع كرد. اين گردآور مسطح براي گرم كردن آب به كار مي‌رفت. آب گرم توليدشده با كمك يك مبدل حرارتي، اتر را به جوش مي‌آورد و بخار اتر، موتور و در نتيجه پمپ متصل به آن را به حركت در مي‌آورد. هر چند اين موتور خورشيدي قدرت پيش‌بيني شده يعني صد اسب را توليد نكرد، اما ضمن ساخت آن، از اهميت بسياري برخوردار بود. خورشيد عظيم‌ترين منبع انرژي جهان است و اگر بتوانيم حتي از بخش ناچيزي از انرژي آن در كشور استفاده كنيم، مي‌توان از مصرف بخش قابل توجهي از دخاير نفت و گاز جلوگيري كرد با پيدايش سوخت‌هاي فسيلي، مساله طراحي و ساخت دستگاه‌هاي خورشيدي اهميت خود را از دست داد. سوخت‌هاي فسيلي بويژه اوايل قرن بيستم به علت ارزاني زياد، نقش انرژي اصلي را در تمدن بشري به عهده گرفت و تلاش براي بهره‌گيري از انرژي خورشيدي را مدتي متوقف كرد. اما پس از بحران انرژي بويژه در سال‌هاي اخير و مسائلي كه بهره‌گيري از سوخت‌هاي فسيلي از نظر اقتصادي، فني، محيط زيست و... به وجود آوردند، بار ديگر مساله انرژي خورشيدي و پژوهش‌هاي علمي براي به كارگيري اين انرژي و جايگزين كردن آن به جاي سوخت‌هاي فسيلي و ديگر انرژي‌هاي پايان‌پذير، پرهزينه و ناسالم از نظر محيط زيست، مطرح شد و به اين ترتيب، دستاوردهاي مهم گذشتگان پس از يك دوران وقفه كوتاه براي دستيابي به روش‌هاي بهره‌برداري از انرژي خورشيدي مجددا مورد توجه قرار گرفت و تلاش براي تكامل آنها و ابداع روش‌هاي جديد ادامه يافت. انرژي خورشيدي فراوان اما بسيار پراكنده است. اين به آن معناست براي اين كه سودمند باشد، بايد متمركز شود. اين كار هزينه بالايي دارد كه استفاده از ساير منابع انرژي از جمله سوخت‌هاي فسيلي را به ظاهر با صرفه‌تر مي‌كند. سلول‌هايي كه از خورشيدي انرژي مي‌گيرند سلول‌هاي خورشيدي انرژي اين منبع عظيم را به صورت مستقيم به انرژي الكتريسيته تبديل مي‌كنند. اين سلول‌ها از مواد نيمه هادي مانند موادي كه در ساخت چيپ‌هاي كامپيوتري استفاده مي‌شود، ساخته شده‌اند. اين سلول‌ها مصارف بسيار زيادي پيدا كرده‌اند به عنوان نمونه مي‌توان به چراغ‌هايي اشاره كرد كه از اين سلول‌ها در روز براي ذخيره انرژي مورد نياز براي روشن كردن جاده در شب استفاده مي‌كنند. زماني كه فوتون‌هاي نور به اين عناصر برخورد مي‌كنند، باعث تحريك الكترون‌هاي آزاد در اين مواد مي‌شود و اين الكترون‌ها جريان مي‌يابد و باعث ايجاد جريان الكتريسيته در اين مواد مي‌شوند، به اين فرآيند اثر فتوالكترونيك مي‌گويند. اين سلول‌ها به صورت بسته‌هاي 40 عددي در كنار هم قرار مي‌گيرند. حدود 10 عدد از اين بسته‌ها در كنار هم يك ارائه سلولي را ايجاد مي‌كنند كه با كنار هم قرار دادن آنها مي‌توان صفحات خورشيدي با طول بسيار زياد ايجاد كرد. اين صفحات خورشيدي مي‌توانند در روي يك پايه ثابت نصب شوند كه زاويه اين پايه در جهتي كه بيشترين زمان نورگيري خورشيد وجود دارد، تنظيم مي‌شود. اين جهت معمولا به سمت جنوب است. همچنين صفحات خورشيد اين پايه‌ها تغيير زاويه مي‌دهند و در جهت نور خورشيد قرار مي‌گيرند. به اين ترتيب، از حداكثر نور خورشيد در طول روز استفاده مي‌شود. حدود 10 تا 20 عدد از اين ارائه‌هاي خورشيدي مي‌تواند انرژي يك خانه را فراهم كند كه اين مقدار براي كارخانه‌ها و اماكن عمومي به صدها و هزارها عدد مي‌رسد. بتازگي انواعي از اين سلول‌ها به صورت كاشي و سفال سقف ساختمان‌ها يا به صورت وسيله‌اي براي تزئين نماي خارجي ساختمان ساخته شده‌اند كه اين نوع مواد از مقاومت و طول عمري برابر انواع ديگر اين گونه مصالح برخوردار هستند. بعضي سلول‌هاي خورشيدي براي استفاده از نور متمركز در جمع‌كننده‌هاي متمركز ساخته مي‌شوند يعني نور خورشيد بعد از تمركز توسط يك لنز روي آنها متمركز مي‌شود. سيستم‌هاي تجميع‌كننده انرژي بسياري از نيروگاه‌ها و به طور كلي اكثر طرح‌هاي توليد نيرو در جهان بر مبناي سوخت‌هاي فسيلي است كه به عنوان مثال براي گرم كردن آب و تبديل آن به بخار استفاده شده، سپس از آن بخار براي به گردش درآوردن توربين‌ها استفاده مي‌شود كه به وسيله آن انرژي الكتريسيته توليد مي‌شود، اما امروزه سعي بر اين است تا از سيستم‌هاي تجميع‌كننده نور خورشيد براي توليد گرما استفاده شود. 3 نوع عمده از اين سيستم‌ها در حال حاضر در جهان استفاده مي‌شود. سيستم‌هاي صفحات پارابوليك: اين سيستم‌ها از يك صفحه تقريبا 4 گوش خميده به شكل u تشكيل شده‌اند كه نور خورشيد را در مركز اين صفحه متمركز مي‌كند. در مركز اين صفحه يك لوله وجود دارد كه درون روغن مخصوصي وجود دارد. اين روغن بر اثر حرارت ايجاد شده گرم مي‌شود كه از آن براي گرم كردن آب و توليد الكتريسيته استفاده مي‌شود. سيستم‌هاي بشقابي ـ موتوري: در اين نوع، از ديش‌هاي بزرگي همانند بشقاب‌هاي ماهواره‌اي بزرگ استفاده مي‌شود كه سرتاسر آن از آيينه پوشيده شده است. نور پس از برخورد با آيينه در يك نقطه متمركز مي‌شود كه در آن نقطه يك دريافت‌كننده نصب شده كه گرماي دريافتي را به يك مايع منتقل مي‌كند. با گرم شدن و انبساط، اين مايع يك پيستون را به حركت در‌مي‌آورد و باعث ايجاد انرژي مكانيكي مي‌شود كه از آن مي‌توان براي توليد برق استفاده كرد. سيستم برجي: اين سيستم از تعداد زيادي آيينه براي متمركز كردن نور در بالاي يك برج استفاده مي‌كند. در بالاي برج، دريافت‌كننده قرار دارد كه از طريق آن، انرژي به نمك موجود در لوله‌اي مي‌رسد. نمك بعد از دريافت حرارت، ذوب مي‌شود و از گرماي آن در روش‌هاي سنتي توالي انرژي استفاده مي‌شود. دليل استفاده از نمك در اين سيستم توانايي بالاي نمك مذاب در نگهداري حرارت است. اين امر باعث مي‌شود كه بتوان نمك مذاب را براي مدت‌ها به همان حالت نگه داشت. اين به آن معني است كه مي‌توان حتي در روزهاي ابري و بعد از غروب خورشيد هم تا مدتي انرژي توليد كرد. زندگي بهتر با انرژي خورشيدي: اين روش استفاده از نور خورشيد تنها محدود به زمان ما نيست. گذشتگان هم از خورشيد براي اين منظور استفاده مي‌كردند. امروزه بسياري از ساختمان‌هاي مدرن به نحوي ساخته مي‌شوند كه از اين مزيت استفاده كنند يعني سعي مي‌شود كه اين ساختمان‌ها در جهاتي ساخته شوند كه نور و گرماي زيادي را از اين راه به دست آورند، البته با تغييرات بسيار نسبت به گذشتگان. معروف‌ترين نوع جمع‌كننده‌هاي حرارت، جمع‌كننده‌هايي موسوم به صفحه مسطح هستند كه در سقف ساختمان‌ها نصب مي‌شوند و شامل يك جعبه چهارگوش مسطح پهن با يك پوشش شفاف هستند كه مقابل نور خورشيد قرار مي‌گيرند. درون اين ساختار لوله‌هاي باريكي قرار گرفته است كه درون آنها مايعي كه معمولا آب است، جريان دارد. اين لوله‌هاي باريك با صفحات جاذب در تماس هستند و در نتيجه گرماي جذب شده توسط اين صفحات به اين لوله‌ها منتقل مي‌شود و مايع درون اين لوله‌ها را گرم مي‌كند. مايع گرم شده سپس در منبع گرم‌كننده ذخيره مي‌شود. اين منبع بايد بخوبي ايزوله‌بندي شده باشد. اين سيستم‌ها در 2نوع فعال و غيرفعال وجود دارند. در نوع فعال آب به وسيله نيروي موتور درون لوله‌هاي باريك و سپس از آن لوله‌ها به درون منبع حركت داده مي‌شود. ولي در نوع غيرفعال آب براساس نيروي گرانش و تمايل آب بعد از گرم شدن به صعود آب در درون سيستم حركت مي‌كند. نيروگاه‌هاي خورشيدي: اين سيستم مطابق معمول از يك دريافت‌كننده مركزي كه در ارتفاع نصب شده و يك سري آيينه‌هاي قابل تنظيم تشكيل شده است. آيينه‌هاي متحرك، تشعشع خورشيد را بر دريافت‌كننده منعكس مي‌كنند. محل نصب و فاصله آيينه‌ها طوري است كه بر يكديگر سايه نيندازند. نظر به اين‌كه مقدار انرژي خورشيدي رسيده به واحد سطح نسبتا كم است، براي ايجاد درجه حرارت‌هاي بالا، متمركز كردن انرژي خورشيدي رسيده به صدها مترمربع در يك سطح كوچك ضروري است و به اين علت از دريافت‌كننده به عنوان اين مركز تجمع استفاده مي‌شود. در اين سيستم آيينه‌ها به كمك مكانيزم تعقيب‌كننده، نور خورشيد را در تمام روز تعقيب كرده و در وضعيتي قرار مي‌گيرند كه ماكزيمم تشعشع را به سمت دريافت‌كننده منعكس كند. در طراحي، براي پايداري هليواستات‌ها، شدت بادهاي محلي نيز بايد مورد توجه قرار گيرد. پمپ و موتورهاي خورشيدي: اولين ماشيني كه به كمك انرژي خورشيدي، انرژي مكانيكي توليد كرد، حدود 100 سال پيش از ميلاد ساخته شد. از آن پس آزمايش‌هاي گوناگوني در اين زمينه انجام شد. مهم‌ترين استفاده از موتورهاي خورشيدي، پمپاژ آب بدون استفاده از منبع ذخيره الكتريكي است بنابراين از نظر اقتصادي اهميت بسزايي دارند. موتور خورشيدي علاوه بر پمپاژ آب در صنايع كوچك روستايي مفيد است و بعلاوه براي ارتباطات، راديو، تلويزيون و قدرت‌هاي مصرفي كم، مي‌توان آن را به كار گرفت كه هزينه آن را بايد بر هزينه سيستم توليد الكتريسيته كه معمولا شامل گردآور متمركزكننده و موتور حرارتي است، اضافه كرد. در موتورهاي خورشيدي، سيال عامل بر اثر ازدياد درجه حرارت منبسط و در نتيجه كاهش درجه حرارت متراكم مي‌شود. انبساط سيال موجب حركت يك پيستون در داخل سيلندر يا گردش يك توربين مي‌شود. معمولا انرژي مكانيكي به كمك يك دينام با ضريب بهره 90 درصد يا بيشتر به انرژي الكتريكي تبديل مي‌شود. خشك كن خورشيدي: خشك كردن عبارت از گرفتن قسمتي از آب موجود در اشياء است. اين فرايند با گرم كردن براي تبخير آب و جريان هوا براي دور كردن بخار آب ايجاد شده، عملي مي‌شود. در سيستم خشك كردن باز مواد خشك كردني به صورت مستقيم تشعشع خورشيد را دريافت و بخار آب به وسيله جريان هوا از مواد خشك كردني دور مي‌شود. جريان هوا به وسيله جابه‌جايي طبيعي ناشي از گرم شدن مواد خشك شدني يا مستقيما توسط بادهاي محلي به وجود مي‌آيد. در سيستم‌هايي كه از سوخت براي خشك كردن مواد استفاده مي‌كنند، معمولا مواد خشك كردني در داخل يك محيط بسته قرار گرفته و هواي گرم را روي آنها عبور مي‌دهند. در سيستم‌هاي خشك كردن خورشيدي كه سال‌هاي اخير ساخته شده نيز از اصول مشابه روش فوق استفاده مي‌شود. يعني هواي گرم به وسيله تابش خورشيد از محيط بسته حاوي مواد خشك كردني به روش سيركولاسيون طبيعي يا اجباري عبور داده مي‌شود تا با اين عمل رطوبت مواد موجود در محفظه گرفته و خارج شود. اين عمليات كاملا مشابه با خشك كردن به وسيله سوخت نفتي است. گلخانه‌هاي خورشيدي: گلخانه‌هاي خورشيدي براي پرورش گياهان، خارج از فصل معمول آن به كار مي‌رود. بعلاوه از اين گلخانه‌ها مي‌توان در زمستان به عنوان منبع حرارتي استفاده كرد. گلخانه‌هاي خورشيدي به طور معمول معمولا در قسمت جنوبي ساختمان قرار دارند و اضافه حرارت خورشيدي جمع‌آوري شده در آن را مي‌توان به داخل ساختمان منتقل كرد. توان بالاي ايران در بهره‌مندي از خورشيد بدون شك خورشيد عظيم‌ترين منبع انرژي در جهان به شمار مي‌آيد. ميزان تابش خورشيد از خط استوا (صفر درجه) تا حدود 40 درجه عرض جغرافيايي شمالي و جنوبي براي احداث نيروگاه‌هاي خورشيدي بسيار مناسب است. خوشبختانه با توجه به وسعت زياد ايران و موقعيت جغرافيايي مناسب كه بين 25 درجه و 40 درجه عرض شمالي قرار دارد و همچنين زاويه مناسبي كه تابش خورشيد با سطح كشور داراست، مي‌توان در بسياري از نقاط، نيروگاه خورشيدي تاسيس كرد. ميزان دريافتي انرژي خورشيدي كره زمين در سال برابر 5/1 در 10 به توان 17 كيلووات ساعت يعني بيش از 16 هزار برابر كل مصرف سالانه انرژي جهان و بيش از 400 برابر كل ذخايرنفت، گاز، زغال‌سنگ و اورانيوم دنياست. ميزان دريافتي انرژي خورشيدي يك صفحه افقي در ايران به طور متوسط برابر 5 كيلووات ساعت بر مترمربع در روز يا 1825 كيلو وات ساعت بر مترمربع در سال است. بنابراين كل دريافت انرژي خورشيدي كشور تقريبا 3 در 10 به توان 15 كيلو وات ساعت در سال بيش از 100 برابر كل ذخاير نفت و گاز كشور است. اين اعداد و ارقام بيانگر اين واقعيت است كه اگر بتوانيم حتي از بخش ناچيزي از انرژي خورشيدي كشور استفاده كنيم، مي‌توان از مصرف بخش قابل توجهي از دخاير نفت و گاز جلوگيري كرد. بر اساس مطالعات انجام شده استان‌هاي كرمان، زاهدان و يزد با متوسط سالانه حدود 3/5 كيلووات ساعت بر مترمربع در روز داراي بالاترين ميزان انرژي دريافتي خورشيدي هستند. همچنين از نظر ميانگين سالانه انرژي خورشيدي دريافتي روزانه در واحد سطح افق، نقاط مختلف كشور به 4 منطقه تقسيم مي‌شوند. سواحل درياي خزر با عرض جغرافيايي زياد، ارتفاع كم و پوشش ابر زياد، كم تابش‌ترين منطقه ايران است. ضمن آن كه به طور متوسط روزانه 8/2 تا8/3 كيلووات ساعت بر مترمربع سطح افقي انرژي خورشيدي دريافت مي‌كند. دومين منطقه تابشي با رقمي بين 8/3 تا5/4 شامل آذربايجان، شمال خراسان و خوزستان است. مناطق سوم تابشي از نظر مساحت، بزرگ‌ترين منطقه محسوب مي‌شوند و به طور متوسط روزانه 5/4 تا 2/5 كيلووات ساعت بر مترمربع سطح افقي انرژي خورشيدي دريافت مي‌كنند. بالاترين منطقه تابشي با رقمي بين 2/5 تا 4/5 شامل نواحي مرتفع جنوب مركزي ايران (از شهركرد تا جنوب استان فارس و استان كرمان) است كه چهارمين منطقه تابشي كشور محسوب مي‌شود. به طور كلي ايران از نظر انرژي خورشيدي از پتانسيل بسيار بالايي برخوردار است. رقم متوسط بيش از 5 كيلووات ساعت بر مترمربع سطح افقي براي بيشتر مناطق كشور، رقم بسيار بالايي است كه تنها معدودي از كشورها، رقمي بالاتر از آن دارند. استفاده از انرژي خورشيدي در ايران از سال‌ها قبل شروع شده است و هم اكنون نيروگاه‌هاي فتو ولتايي در روستاي دربيد يزد (به قدرت 5 كيلووات)، روستاي حسينيان و معلمان در استان سمنان (به قدرت 5/27 كيلووات) و همچنين توليد برق براي راه‌اندازي پمپ براي آبياري در جزيره كبودان استان آذربايجان غربي و بهره‌برداري از بسياري ايستگاه‌هاي مخابراتي در نقاط مختلف كشور در حال انجام است. وضعيت انرژي خورشيدي در جهان دكتر منصور قرباني مدير مركز پژوهشي زمين‌شناسي پارس 
آبگرمكن‌هاي خورشيدي: آب يك درياچه كم‌عمق از آب يك درياچه عميق، گرم‌تر است. دليل آن، گرم شدن كف درياچه كم‌عمق و انتقال گرماي آن به آب درياچه و در نتيجه گرم شدن كل آب درياچه است. اين روش، روش طبيعي گرم شدن آب در طبيعت است. ما نيز به نحوي مي‌توانيم از اين روش براي گرم كردن آب در منازل و استخرها استفاده كنيم. بيشتر گرم‌كننده‌هاي آب كه در ساختمان‌ها استفاده مي‌شوند از 2 بخش جمع‌كننده حرارت و منبع جمع‌كننده حرارت تشكيل شده‌اند.
در حال حاضر ژاپن با بيش از 40 درصد كل تجهيزات خورشيدي رتبه اول را در جهان دارد و بعد از آن، كشورهاي آلمان با 20 درصد و آمريكا با 12 درصد قرار دارند. بنا به تحقيقات انجام شده، در آمريكا حدود 350 هزار مورد از سيستم‌هاي خورشيدي استفاده مي‌شود كه بيشتر در منازل مسكوني است كه اين ميزان انرژي برابر 3/2 ميليون بشكه نفت در سال است و اگر نيمي از صحراهاي نوادا را با سلول‌هاي خورشيدي پوشش دهند، انرژي توليد شده، تمام انرژي آمريكا را تامين خواهد كرد. يكي از تلاش‌هايي كه از سوي دولت‌ها براي كم كردن هزينه تمام شده و تشويق افراد براي استفاده از انرژي خورشيدي صورت مي‌گيرد، خريد مازاد انرژي توليد شده توسط توليدكنندگان انرژي الكتريسيته از انرژي خورشيدي و انرژي‌هاي نو ديگر است. اين انرژي، نقش مهمي در برنامه‌هاي توسعه كشورها دارد، به عنوان مثال دولت آمريكا براي رسيدن به اهداف هزاره دوم خود براي كم كردن ميزان افرادي كه كمتر از 100 دلار در روز در آمد دارند، به اين نتيجه رسيده است كه كم كردن قيمت انرژي مي‌تواند راه موثري براي اين امر باشد. انرژي خورشيدي همچنين راهي را براي فراهم آوردن امكانات مدرن براي نواحي محروم فراهم آورده است. به عنوان مثال مي‌توان از طرح تبديل يك روستاي دور افتاده در هندوراس با يك دهكده اينترنتي (كه برق خود را از خورشيد مي‌گيرد) با تمامي امكانات مدرن از قبيل آموزش از راه‌دور و پزشك اينترنتي و... اشاره كرد كه توسط يك انجمن در فلوريداي آمريكا اجرا شد.
عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي
