خوش آمدید

براساس علائم و نشانه‌هاي بيماري، اين فرد به بيماري تب غده‌اي مبتلا شده است. تب غده‌اي يا منونوكلئوز عفوني، از بيماري‌هاي مسري عفوني ويروسي دستگاه تنفسي است كه به طور معمول در نوجوانان و جوانان شايع است.

تب، گلودرد، خستگي و كوفتگي بدن، تورم غدد لنفاوي گردن، زيربغل و كشاله‌ران و همچنين بزرگي طحال، زردي‌پوست و چشم‌ها از علائم شايع اين بيماري هستند. استرس و فشارهاي روحي و رواني، ابتلا به بيماري‌هايي كه مقاومت بدن را كاهش مي‌دهند، خستگي و كار زياد از جمله عوامل افزايش‌دهنده خطر ابتلا به بيماري تب غده‌اي هستند. اگرچه ابتلا به بيماري تب غده‌اي بدن را بسيار ضعيف مي‌كند، اما به طور معمول خطرناك نيست و از آنجا كه بسياري از نشانه‌هاي اين بيماري با علائم بيماري‌هاي ديگر مشابه است تشخيص بيماري به سختي انجام مي‌شود. تشخيص قطعي اين بيماري تنها از طريق آزمايش خون و تاييد وجود ويروس عامل مولد بيماري در خون امكانپذير است. براي اين بيماري نيز مانند ديگر بيماري‌هاي ويروسي روش درماني خاصي وجود ندارد و بيمار بايد دوره بيماري را كه حداقل يك ماه به طول مي‌انجامد پشت سر گذارد. در افراد مبتلا به تب غده‌اي، غدد لنفاوي به عنوان بخشي از سيستم دفاعي بدن در واكنش به عامل بيماري‌زاي عفوني، متورم مي‌شوند و طحال نيز كه از اعضاي دستگاه لنفاوي است بزرگ مي‌شود، اما بلافاصله پس از اين كه عامل بيماري‌زا از بين مي‌رود همه چيز به وضعيت طبيعي بازمي‌گردد. عامل مولد بيماري از طريق ذرات بسيار كوچك عفوني كه هنگام عطسه يا سرفه وارد هوا مي‌شوند، از فرد بيمار به افراد ديگر منتقل مي‌شود.

تنها راه براي افزايش مقاومت بدن در برابر عامل بيماري‌زا، استراحت كافي است. اگرچه تجويز آسپيرين و استامينوفن براي كاهش عوارض بيماري‌ و تسكين درد موثر است، اما درمان بيمار مستلزم پشت سر گذاشتن دوره بيماري است. معمولا افراد مبتلا به بيماري تب غده‌اي پس از گذشت 4 هفته از بروز نخستين نشانه‌هاي بيماري بهبود پيدا مي‌كنند، اما در بعضي از افراد دوره درمان بيماري بيش از چند ماه به طول مي‌انجامد تا زماني كه غدد لنفاوي بدن بزرگ هستند، عامل عفوني در بدن فعال است و بايد از تماس با ساير افراد خودداري كرد. پس از برطرف شدن علائم و نشانه‌هاي بيماري، بيمار احساس ضعف و بي‌حالي شديدي دارد و از اين‌رو ممكن است به يك يا دو هفته استراحت نياز داشته باشد تا بتواند فعاليت‌هاي عادي و روزمره زندگي را از سر گيرد. بيماري تب غده‌اي معمولا بيماري خطرناكي نيست، اما در موارد شديد ممكن است با التهاب كبد و نشانه‌هايي از ابتلا به زردي يا يرقان همراه باشد. از آنجايي كه اين بيماري با تب شديد همراه است، نوشيدن مقادير فراواني از مايعات براي جلوگيري از بي‌آب شدن بدن ضروري است. در بعضي از بيماران پس از بروز اولين نشانه‌هاي بيماري و بهبود كامل، امكان بازگشت علائم بيماري پس از گذشت يك تا 2 سال وجود دارد. البته بازگشت مجدد بيماري مي‌تواند به علت ضعيف شدن بدن در نتيجه ابتلا به تب غده‌اي باشد. در فردي كه به اين بيماري مبتلا مي‌شود معمولا حدود يك سال زمان لازم است تا بتواند توانايي از دست رفته خويش را بازيابد.