خوش آمدید

منشا و دليل اصلي آرتريت مشخص نيست، اما عوامل ژنتيكي، استرس زياد، سيگار، الكل و شيوه زندگي افراد در بروز آن مي‌تواند موثر باشد. نسبت ابتلاي زنان به مردان سه به يك است و زنان بيشتر دچار اين بيماري مي‌شوند. همچنين احتمال از دست دادن حجم عضلاني و افزايش بافت چربي در زنان مبتلا، بيشتر از مردان است. معمولا آرتريت روماتوئيد بين 20 تا 50 سالگي بروز مي‌كند، اما بروز آن در سنين پايين‌تر يا بالاتر نيز ممكن است وجود داشته باشد.

علائم روماتيسم مفصلي تقريبا مشابه علائم آرتروز است. اما با مراجعه به پزشك و انجام آزمايش خون و اشعه ايكس مي‌توان آن را تشخيص داد. اگر اين دو بيماري بموقع تشخيص داده شوند و مورد معالجه قرار بگيرند، به طور قابل توجهي مي‌توان از پيشروي آنها جلوگيري كرد. اما تا به حال درماني قطعي براي آنها كشف نشده است.

درد و تورم در مفاصل، خستگي و ضعف، احساس خشكي و كاهش دامنه حركتي در مفاصل، بخصوص هنگام صبح، بالا و پايين شدن ناگهاني درد در طول روز از جمله علائم اين بيماري است. البته در مراحل پيشرفت اين بيماري بروز تغيير شكل در مفاصل رخ مي‌دهد و برجستگي‌هاي ناشي از آرتريت روماتوئيد ايجاد مي‌شود.

در اين ميان فيزيوتراپي و فعاليت ورزشي براي حفظ آمادگي بدن، استفاده از مسكن‌ها و داروهاي ضدالتهاب، استفاده از داروهاي ايمن‌سازي بدن، درمان‌هاي موضعي با استروئيد و جراحي اندام‌هاي تغييرشكل‌يافته از جمله درمان‌هاي اين بيماري محسوب مي‌شوند.

خواب و ميزان استراحت افراد مبتلا به اين بيماري بايد كافي باشد، يعني تقريبا نيمي از شبانه‌روز را بايد استراحت كنند، مخصوصا اگر دچار درد و التهاب مفصلي هستند. از طرف ديگر بايد فعاليت بدني مناسب و منظمي در طول روز داشته باشند، زيرا روماتيسم مفصلي كم‌كم باعث ايجاد محدوديت حركتي مي‌شود، بنابراين به هيچ عنوان ورزش نبايد از برنامه روزانه اين بيماران حذف شود. حتي در مراحل خيلي شديد نيز فرد بايد فعاليت بدني خود را در حد دامنه حركتي مفاصلش داشته باشد.

انتخاب نوع فعاليت ورزشي بستگي به ميزان پيشروي روماتيسم دارد. اگر فرد در مراحل ابتدايي اين بيماري باشد، آزادي عمل بيشتري براي پرداختن به فعاليت بدني دارد. اما در موارد شديدتر راه رفتن و ايروبيك در آب مي‌تواند براي شخص مفيد باشد. داخل آب، وزن بدن كاهش يافته و شناوري و آزادي حركت بيشتر است. هنگامي كه اين بيماري و خشكي مفاصل پيشروي زيادي كرده باشد، ورزش‌هاي سخت و وزنه‌هاي سنگين باعث تخريب بيشتر مفاصل مي‌شود، در عين حال حفظ انعطاف و قدرت عضلاني با انجام ورزش‌هايي كه منجر به تحرك شوند مفيد است. انجام حركات كششي در آب گرم و جكوزي از خشكي و درد مفاصل مي‌كاهد.

كم كردن وزن بدن فشار وارده بر مفاصل را كاهش مي‌دهد. ورزش ايروبيك سبك، حركات كششي، شنا، ايروبيك در آب، دوچرخه‌سواري و پياده‌روي با دو چوبدستي مي‌تواند به حفظ دامنه حركتي مفاصل كمك كند.

به دليل مبهم بودن و درمان نشدن قطعي در اين بيماري و همچنين تغيير شكل مفاصل و محدوديت حركتي، معمولا اين افراد روحيه خود را از دست مي‌دهند و دچار افسردگي مي‌شوند. نحوه برخورد اطرافيان و كمك گرفتن از روانپزشكان مي‌تواند در بهبود آنها موثر واقع شود. اين اشخاص بايد بتوانند مشكل خود را بپذيرند و روش زندگي بهينه و برخورد با اين نوع بيماري را ياد بگيرند. اگر داروهاي خود را تحت نظارت پزشك به موقع مصرف كنند و ورزش و رژيم غذايي سالم داشته باشند، قادر هستند به ميزان زيادي از پيشروي آن جلوگيري كرده و زندگي بانشاطي براي خود بسازند.

يكي از عواملي كه باعث تشديد و بروز بيشتر روماتيسم مفصلي مي‌شود، استرس است تا جايي كه ممكن است محيط زندگي و محل كار اين بيماران بايد بدون استرس و فشار روحي باشد. انجام كارهاي نشاط‌بخش، تفريح، گوش كردن به موسيقي ملايم، ماساژ، مديتيشن و... براي آرامش روحي مفيد است. همچنين نوع رفتار خانواده و اطرافيان با اين بيماران در كاهش استرس آنها تاثيرگذار است.

مواد مفيد شامل تمام ميوه‌ها و سبزيجات بخصوص انار، انگور، كيوي، كرفس، زيتون، سير، آجيل‌ها و مغزها، ماهي، مارچوبه، زردچوبه، زنجبيل، شيره‌انگور، غلات و چاي سبز است.

مصرف مكمل مولتي ويتامين مينرال از سوءتغذيه اين بيماران جلوگيري مي‌كند. آنتي‌اكسيدان‌هايي مثل ويتامين C,E,A و سلنيوم به نوعي مانع تخريب مفاصل مي‌شوند. اسيدهاي چرب امگا3 كه در روغن ماهي، بذر كتان و سويا وجود دارد، التهاب مفصلي را كاهش مي‌دهد.

مواد مضر شامل كلسترول و اسيدهاي چرب اشباع شده، سيگار و الكل است.