خوش آمدید

اين يكي مي‌گويد من دستشويي دارم و آن يكي مي‌گويد: من آب مي‌خواهم.

وقتي ماشين متوقف مي‌شود به دستشويي نمي‌رود و‌مي‌گويد: «مي‌خوام راه برم» و دستش را مي‌كشد و توي زمين كنار جاده شروع به دويدن مي‌كند. پدر پياده مي‌شود و به دنبال او مي‌دود. بچه ديگر در همين حال از ماشين بيرون مي‌آيد و تا زانو توي گلي كه كنار جاده جمع شده است، فرو مي‌رود.

مادر و پدر به طور همزمان نفري يك پس‌گردني به بچه‌ها مي‌زنند و آنها را به ماشين برمي‌گردانند. مرد مي‌گويد: آدم بچه‌دار را چه به سفر كردن. بايد بنشيند گوشه خانه و بچه‌داري كند. اين جقله‌ها سفر را به آدم زهرمار مي‌كنند.

بچه‌ها هر دو توي ماشين نشسته‌اند و دارند بلند بلند گريه مي‌كنند و به هم سقلمه مي‌زنند و نق‌نق مي‌كنند.

اين روزها اغلب مدرسه‌ها تعطيل شده و كم‌كم به فصل تابستان و سفرهاي تابستاني نزديك مي‌شويم. آنها كه بچه‌هاي دبستاني دارند، حتما تا حالا كارهاي خود را براي بستن بار سفر انجام داده‌اند تا از هواي خوب اواخر بهار بهره كافي را ببرند و دبيرستاني‌ها هم تا يكي دو هفته ديگر مي‌توانند عازم سفر باشند. اما مشكلي كه در سفر پيش مي‌آيد بيشتر مربوط به خانواده‌هايي است كه بچه‌هاي كوچك‌تري دارند.

اگر بخواهيم سفري بي‌دردسر با بچه‌ها داشته باشيم، بد نيست به نكاتي كليدي در اين باره توجه كنيم. نكاتي كه شامل بحث‌هاي روان‌شناسي تربيتي كودك و تجربيات فردي مادران و پدران مي‌شود.

سميه نادري مادر يك فرزند 6 ساله است. او به والدين توصيه مي‌كند اگر با قطار يا اتوبوس سفر مي‌كنند از نزديك شدن بچه‌ها به پنجره‌هاي باز قطار يا اتوبوس جلوگيري كنند و اگر با خودروي شخصي سفر مي‌كنند، بچه‌ها را در صندلي عقب ماشين قرار دهند و پيوسته مراقب آنها باشند، زيرا هر لحظه ممكن است بچه دست به خرابكاري بزند. كودكان خردسال حتما بايد در صندلي مخصوص اتومبيل كه بسته شده و ايمن است بنشينند و بچه‌هاي بزرگ‌تر هم كمربند ايمني پشت را ببندند.

اين مادر 26 ساله مي‌گويد: من خاطره بدي از جلو نشستن فرزندم دارم. او كوچك بود و التماس مي‌كرد كه جلو بنشيند. آنقدر گريه و زاري كرد كه ناچار شديم براي مسير كوتاهي او را جلو بنشانيم. تصميم گرفتيم او در بغل من جلوي ماشين بنشيند و هنوز مسافت زيادي نرفته بوديم كه يك اتومبيل ديگر از مسير خودش منحرف شد و جلوي ما پيچيد و با اين‌كه من او را محكم گرفته بودم و كمربند ايمني هم بسته بوديم به جلو پرت شد و سرش شكست.

اين موضوع مرا در چنان شوكي فرو برده بود كه تا مدتي حال خود را نمي‌فهميدم. اما به اين نتيجه رسيدم كه بچه از گريه كردن نمي‌ميرد، اما از تصادف بر اثر بي‌احتياطي چرا.

بنابراين تا امروز كه 6 سال دارد، هيچ‌گاه تن به خواسته‌هاي خلاف مقررات او نمي‌دهيم و او را توجيه مي‌كنيم كه قوانين براي سلامت و امنيت ما به وجود آمده‌اند. در عوض با بازي و شعر و قصه‌گويي و موسيقي سر او را گرم مي‌كنم و وقتي ماشين پارك شده است، در محل امني قرار دارد، ترمز دستي هم كشيده است و سوييچ نيز روي آن نيست، پدرش به او اجازه مي‌دهد دقايقي پشت فرمان بنشيند.

شهين توكلي مادر 35 ساله 2 فرزند است. اين بانوي كارمند مي‌گويد وقتي بچه‌ها تعطيل مي‌شوند معمولا يك سفر يك هفته‌اي مي‌رويم. سفر‌هاي طولاني براي بچه‌ها خسته‌كننده است، اما آنها هم خود را تطبيق مي‌دهند. من 2 فرزند با فاصله سني 3 سال دارم. هميشه بين آنها مسابقه مي‌گذاريم. از مسابقه شعر و قصه گرفته تا مسابقات هوش و كلمه‌گويي. اين كارها سر آنها را گرم مي‌كند و سبب مي‌شود طول مسير را متوجه نشوند. اما چيز مهم ديگري كه بايد به آن توجه كرد اين است كه بچه‌ها نيز مثل بزرگ‌تر‌ها از نشستن ممتد در ماشين خسته مي‌شوند. آنها براي دستشويي رفتن تحمل ما بزرگ‌تر‌ها را ندارند و براي هر 3 ساعت و نيم حركت، نيم ساعت توقف بايد در نظر گرفت كه سفر خسته‌كننده و ملال‌آورنشود و بچه‌ها بتوانند بيرون از ماشين در فضاي آزاد به دلخواه خود بازي يا تفريح كنند و با محيط پيرامون بيشتر از پيش آشنا شوند.

شهرام نظرپور نيز پدر 40 ساله‌اي است كه معمولا به كمك همسرش رانندگي مي‌كند و مشتركا سر بچه‌ها را در سفر‌هاي طولاني گرم مي‌كنند.

او مي‌گويد: اگر فرزند زير 3 سال داريد، بهترين ترفند خواب كردن اوست. نگاه كردن ممتد به مناظر آنها را به خواب مي‌برد در عين حال برايشان سرگرم‌كننده است.

شما مي‌توانيد ماشين‌هاي مختلف را به آنها معرفي كنيد، تابلو‌ها را نشان بدهيد و براي بچه‌هاي كوچكي كه در ماشين‌هاي مجاور هستند دست تكان بدهيد.

رنگ‌هايي كه در مناظر مي‌بينيد را با بچه‌ها مرور كنيد و به آنها آموزش دهيد و اگر بچه‌ها در سن دبستان هستند مي‌توانيد تابلوهاي راهنمايي رانندگي را با آنها بخوانيد و معني علائم را به آنها بگوييد.

قبل از سفر يك صندوقچه جادويي براي كودكتان ترتيب دهيد كه داخل آن اسباب بازي‌هاي غيرمنتظره باشد.اين اسباب بازي‌ها مي‌تواند از تخم‌مرغ‌هاي شانسي تا عروسك‌هاي كوچك يا وسايل بازي در فضاي باز مثل بادبادك يا بومرنگ باشد. بستگي دارد چقدر جا داريد. برخي از اين وسايل بايد مخصوص بازي در ماشين باشد و برخي ديگر براي رفع خستگي كودك هنگامي كه از ماشين پياده مي‌شود تا با ورزش خستگي سفر را از تن به در كند.

قبل از حركت، اجازه دهيد فرزندان اسباب‌بازي‌ها يا بازي‌هاي دلخواه خود را انتخاب كرده و همراه بياورند. اسباب‌بازي‌هاي انتخاب شده بايد كوچك و جمع‌وجور بوده و از اجزا و تكه‌هاي متعدد و ريز تشكيل نشده باشند، چراكه احتمال افتادن و گم‌ شدن آنها وجود دارد. اگر چيزي برداشته‌ايد كه مي‌خواهيد با آن كودك را ذوق‌زده كنيد آن را نزد خود نگه داريد و بقيه اسباب‌بازي‌ها را در يك كيف گذاشته به كودك بدهيد.

براي رفع يكنواختي ذرت بو داده آغشته به كاكائو يا ساده‏، آجيل و ساير تنقلات را به همراه بياوريد. غذاها نبايد خيلي شور يا شيرين باشد تا كودك را تحريك به فعاليت زياد نكند. مي‌توانيد غذا‌هاي لقمه‌اي كوچك و خوشمزه‌اي درست كنيد كه هرچند وقت يكبار براي تنوع به كودك بدهيد.

مراقب مواد فسادپذير باشيد و آنها را از قبل فريز كرده بعد به همراه ببريد. مثل ساندويچ‌هاي آماده البته بدون سبزيجات.