در هر دوره از مسابقات المپیک مراسم اختتامیه نیز با شکوه و جلالی برابر با مراسم افتتاحیه برگزار می شود.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، نشانه های تاریخی بسیاری در زمان برگزاری مراسم اختتامیه پس از اتمام تمامی مسابقات ورزشی، به اجرا گذاشته می شود در ابتدا حمل کنندگان پرچم هر یک از کشورهای شرکت کننده که در یک ردیف وارد استادیوم می شوند. اما در پشت آنها تمامی دیگر ورزشکاران بدون هیچ نشانه یا دسته بندی خاصی رژه می روند. این سنت از سال 1956 و به پیشنهاد دانش آموزان از ملبورن اجرا می شود.
به پیشنهاد او با این کار ورزشکاران جهان در کنار یکدیگر یک ملت خواهند بود در سال 2006 ورزشکاران با هم وطنان خود وارد استادیوم شدند و در ادامه جشن همه با هم مخلوط شدند.
پرچم سه کشور هر یک در زمان پخش سرود ملی کشورشان در فیله های پرچم به اهتزاز در می آیند. این 3 کشور عبارتند از پرچم کشور یونان به عنوان خاستگاه مسابقات المپیک، پرچم کشور میزبان و سرانجام پرچم کشوری که میزبان مسابقات المپیک تابستانی یا زمستانی در دوره بعدی خواهد بود.
طی مراسم موسوم به آنتورب شهردار شهری که مسابقات را سازماندهی کرده است یک پرچم مخصوص المپیک را حمل می کند و آن را به رئیس کمیته بین المللی المپیک می رساند و او پرچم را به شهرداری شهر میزبان دوره ی بعدی مسابقات تقدیم می کند . شهردار نیز موظف است تا این پرچم را 8 دور بچرخاند.
این پرچم ها پرچم های معمولی المپیک نیستند بلکه به نوعی خاصند و تنها 3 عدد از آنها موجود است و تفاوت این پرچم های سه گانه با دیگر پرچم ها آن است که در حاشیه خود خطوطی 6 رنگی دارند و توسط روبان های 6 رنگی به میله بسته شده اند.
پرچم آنتورب: این پرچم توسط شهردار شهر آنتورب ، بلژیک در المپیک تابستانی 1920 به کمیته ملی المپیک عرضه شد تا مسابقات سئول 1988 به دیگر شهرهای میزبان المپیک تابستانی انتقال داده می شد.
پرچم اسلو: این پرچم توسط شهردار اسلو، نروژ در المپیک زمستانی 1952 به کمیته ملی المپیک عرضه شد و پس از آن به دیگر شهرهای سازمان دهنده المپیک زمستانی انتقال داده می شود.
پرچم سئول: این پرچم توسط شهردار سئول، کره جنوبی، در المپیک تابستانی 1988 به کمیته ملی المپیک عرضه شد و پس از آن به دیگر شهرهای سازمان دهنده المپیک تابستانی انتقال داده می شود.
پس از به اهتزاز درآمدن این 3 پرچم سنتی تا کشور میزبان با اجرای هنرمندانه صحنه هائی از رقص و نمایش خاص سرزمینی به معرفی خود می پردازد. این سنت از زمان مسابقات 1976 شروع شد.
پس از سخنرانی رئیس کمیته برگزاری مسابقات المپیک کشور میزبان، رئیس کمیته ملی المپیک به ایراد سخنرانی می پردازد و در پایان سخنرانی خود رسماً مسابقات را خاتمه می بخشد. مشعل المپیک خاموش می شود، در حالی که سرود المپیک نواخته می شود پرچمی که در مراسم افتتاحیه به اهتزاز درآمده بود از میله پرچم پایین کشیده می شود و از ورزشگاه بیرون برده می شود.