خوش آمدید

این تحقیقات نشان داد که قرار گرفتن مردان در معرض این ماده شیمایی برای دوره‌ای طولانی چه بسا به باروری آنها زیان می‌رساند و شانس تولید مثل آنها را کاهش می‌دهد.

پژوهشگران بعد از بررسی 300 مرد متاهل در چین که به طور روزانه در معرض ماده شیمیایی فرمالدئید قرار داشتند؛ به این نتیجه رسیدند زیرا این افراد در یکی از کارگاههای چوب کار می‌کردند که از این ماده استفاده می‌کرد.

نتایج این تحقیقات نشان داد میزان تاخیر در بارداری همسران این مردان 3 برابر بیشتر از همسران مردانی بود که در معرض ماده یاد شده قرار نداشتند.

این تحقیقات همچنین نشان داد که فرمالدئید باعث افزایش میزان سقط جنین مکرر شده و کیفیت اسپرم را کاهش می دهد.

دولت آمریکا سال گذشته فرمالدئید را در فهرست مواد سرطانزا قرار داد و خواستار احتیاط در استفاده یا قرار گرفتن در معرض آن شد.

فرمالدئید گازی با بوی تند و قابل حل در آب است که معمولاً به صورت محلول آبی 37 درصد به نام فرمالین عرضه می شود.

این ترکیب ساده‌ترین عضو گروه آلدهیدها با فرمول شیمیایی HCHO است که به آسانی از احتراق ناقص ترکیبات کربن دار ایجاد می شود.همچنین این گاز در دود حاصل از اگزوز اتومبیل‌ها و سیگار نیز یافت می‌شود.

از فرمالدئید در غلظت خیلی کم (2/0 درصد) به عنوان محافظ و جهت جلوگیری از فساد محصولات آرایشی و بهداشتی و شوینده ها و به عنوان محلول ضدعفونی کننده جهت از بین بردن باکتری ها و همچنین جهت نگهداری نمونه های بیولو‍‍ژیکی مورد استفاده قرار می گیرد.

از عمده ترین کاربردهای فرمالدئید استفاده در تولید پلیمر و سایر ترکیبات شیمیایی است.

رزین های فرمالدئید از واکنش فرمالدئید با فنل، اوره و ملامین تولید می شود و به عنوان رزین های چسبناک در تولید تخته های سه لایی، اسفنج های قالب گیری شده، تولید اسفنج های عایق، الکل های چندعاملی مثل پنتا تری اول که در صنعت رنگ سازی و تولید موادمنفجره استفاده می شود، کاربرد دارد.

از دیگر مشتقات فرمالدئید می توان به دی فنیل متان اشاره کرد که در ساخت ترکیبات مهمی مثل پلی اوره تان که در تهیه رنگ و فوم (اسفنج ) به کار می رود.

استفاده از رزین های فرمالدئید در ساخت تخته سه لایی، اسفنج های افشانه ای و فوم باعث می‌شود این مواد بر اثر گذشت زمان به تدریج تولید فرمالدئید نموده که این گاز به عنوان یکی از مهمترین آلاینده های هوای است.

غلظت های بالای ppm 1/0 در هوای خانه باعث سوزش چشم، آسیب غشای مخاطی، سر درد و احساس سوزش در نای و ایجاد مشکلات تنفسی می شود.

همچنین فرمالدئید در بدن می تواند موجب ایجاد تغییراتی در پروتئین های DNA شود.

حیوانات آزمایشگاهی که در معرض دوزهای بالای فرمالدئید قرار می گیرند در طول زندگی به سرطان های پیشرفته در نای وگلو مبتلا می شوند.