دو تخم پيدا شده كه زير فسيل استخوانهاي پشت و كمر اين دايناسور قرار داشتند مربوط به دايناسور پرندهاي متعلق به حدود 7 ميليون سال پيش بوده كه در آمريكاي جنوبي ميزيسته است. اين پرنده غولپيكر آخرين بازمانده نسل دايناسورهاي الوارزسوريد (alvarezsaurid) است كه با جمجمه پرندهاي شكل، دندانهاي ريز، پاهاي بلند و نازك شناخته ميشوند. اين دايناسور با قدي حدودي 6/2 متر يكي از بزرگترين دايناسورهاي پرنده در نوع خود به شمار ميرود. اين گونه خاص هماكنون به دليل افتخار كشف آن توسط دانشمندي به نام خوزه بناپارت، كه اولين الوارزسوريد را در پاتاگونيا سال 1991 كشف كرد، به نام اولتيموس بناپارتيكوس (Bonapartenykus ultimus) نامگذاري شد. اين فسيل كه در خلال حفاري دانشمندان دانشگاه اوپسالاي سوئد در آمريكاي جنوبي يافت شد، يكي از بزرگترين اعضاي خانواده دينو است، اين گونه نشاندهنده آخرين بازماندگان از نوع خود در دوران مزوزوئيك است. كشف اين گونه دايناسور نشان ميدهد كه گونه الوارزسوريد در آمريكاي جنوبي همچنان تا پايان كرتاسه وجود داشته است، قطعات باقيمانده از تخم اين دايناسور با پوستههاي متعدد در نزديكي مادر نشان ميدهد كه تخمها در مرحله پيشرفته و جنيني رشد خود بودهاند. بررسيها نشان داد، هنگامي كه دايناسور مادر جان سپرده است، آنها در مجاري عبور تخم دايناسور مادر بودهاند. اما اين كه اين دايناسور چطور جان سپرده است هنوز براي دانشمندان يك معماست. در اين نمونه از بقاياي فسيل تخم و استخوانهاي دايناسور، براي نخستين بار امكان مشاهده آلودگي قارچي تخمهاي دايناسور براي دانشمندان محقق شد. دانشمندان اين نمونه را با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني اسكن كردهاند. اين كشف توانست پنجره تازهاي را براي شناخت بهتر اين دايناسور پرنده براي دانشمندان بگشايد.
به سایت ما خوش آمدید . امیدوارم لحظات خوشی را درسایت ما سپری نمایید .