خوش آمدید

 در دوران حکومت امام عصر ارواحنا لتراب مقدمه الفداء، ديگر بار خلق و خوي محمدي در ميان خلايق آشکار مي‌شود و نمونه تمام عيار اخلاق رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم در جهان نمايان مي‌گردد. خداوند متعال در قرآن کريم اخلاق رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم را مورد ستايش قرار مي‌دهد و مي‌فرمايد:
«وَإِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ»؛ و تو داراي اخلاق بسيار بزرگوارانه‌اي هستي.
به برکت وجود امام عصر ارواحنا لتراب مقدمه الفداء کينه از دل‌ها رخت بر مي‌بندد و رافت و شفقت جاي آن را مي‌گيرد، اخلاقيات در ميان مردم زنده مي‌شود، روح ايمان در جامعه بارور مي‌شود و ديگر بار نمونه کامل برادري و الفت ايجاد مي‌گردد به گونه‌اي که جهانيان نمونه? آن را جز در زمان انبياء عظام الهي عليهم السلام و در ميان ياران خالص آن‌ها مشاهده نکرده‌اند.
از جهت دوستي و برادري و زوال کينه از دلهاي بندگان، اين دوره بي‌شباهت به بهشتي که خداوند در قرآن کريم آنرا توصيف نموده نيست. قرآن کريم در آيات متعددي بهشت و سيماي بهشتيان را توصيف کرده است. سوره? مبارکه? حجر روابط بين بهشتيان را به اين صورت توصيف مي‌کند:
«وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ»؛ و از سينه‌هاي آنان هرگونه کينه‌اي را مي‌زداييم و دوستانه بر تختهايي روياروي بنشينند. (?)
خداوند متعال در بهشت کينه‌ها را از سينه‌ها مي‌زدايد و بدين ترتيب مومنان دوستانه و برادرانه بر تخت‌ها روياروي مي‌نشينند.

در حديث اربعمائه از اميرالمومنين عليه السلام نقل شده است که فرمودند:

«... و لو قد قام قائمنا، لاءنزلت السماء
” به برکت وجود امام عصر ارواحنا لتراب مقدمه الفداء کينه از دل‌ها رخت بر مي‌بندد و رافت و شفقت جاي آن را مي‌گيرد، اخلاقيات در ميان مردم زنده مي‌شود، روح ايمان در جامعه بارور مي‌شود و ديگر بار نمونه کامل برادري و الفت ايجاد مي‌گردد به گونه‌اي که جهانيان نمونه? آن را جز در زمان انبياء عظام الهي عليهم السلام و در ميان ياران خالص آن‌ها مشاهده نکرده اند “
قطر‌ها و لأخرجت الأرض نباتها و لذهبت الشحناء من قلوب العباد...»؛ و اگر قائم ما قيام کند، آسمان باران خود را فرو مي‌ريزد و زمين نباتات خود را فرو مي‌دهد و کينه از دل بندگان خدا زايل مي‌شود.... (?)
در تاريخ اسلام نمونه‌هاي درخشاني از دوستي‌هاي خالص ميان ياران پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم وجود دارد خداوند متعال در قرآن کريم صريحا به آسماني بودن اين دوستي‌ها اشاره دارد ومي فرمايد:
«وَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِي الأَرْضِ جَمِيعًا مَّا أَلَّفَتْ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَکِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَکِيمٌ»؛ و بين دلهاي ايشان الفت داد که اگر هرچه در روي زمين است خرج مي‌کردي بين دلهاي ايشان الفت نمي‌افکندي ولي خداوند ميان آنان الفت برقرار کرد. (?)
آنچه که از روايات مشخص است، در زمان حکومت مولايمان حضرت حجت ابن الحسن ارواحنا لتراب مقدمه الفداء دوستي‌هاي حقيقي بين برادران ايماني شکل مي‌گيرد که اين دوستي‌ها اصلا رنگ و بوي مادي نداشته و خالصانه و به خاطر توحيد است.

از امام محمد باقر عليه السلام نقل شده که فرمودند:

«... إذ قام القائم، جاءت المزاملة و يأتي الرّجل إلي کيس اخيه و فيأخذ حاجته لا يمنعه...»؛... آنگاه که قائم قيام کند، رفاقت و دوستي خاصٌي پيدا شود، ‌و مرد به سوي کيسه و جيب برادرش (ايماني) مي‌رود، و از آن حاجت خود را بر مي‌دارد و (برادر ديني‌اش) او را منع نمي‌کند... (?)
کلمه مزاملة به معني دوستي خالصانه است. سيد ابن طاووس رحمه الله در کتاب «السعد و السعود» گويد که من در صحف ادريس نبي عليه السلام يافتم (که نوشته بود):
«... و ألقي الرّأفة و الرّحمة بينهم فيتواسون و يقتسمون بالسّويّة، فيستغني الفقير و لا يعلو بعضهم بعضا، و يرحم الکبير الصّغير و يوقّر الصّغير الکبير، يدينون بالحقّ و به يعدلون و يحکمون...»
... رافت و ترحم را در دل آن‌ها جاي مي‌دهم، به طوري که مواسات و برادري ميان آن‌ها برقرار گردد و آنچه دارند بطور مساوي ميان خود قسمت قسمت کنند. فقرا بي‌نياز مي‌شوند و کسي بر ديگري برتري ندارد. و بزرگ‌تر به کوچک‌تر ترحم مي‌کند و کوچک‌تر بزرگ را احترام مي‌کند، و همه به دين حق متدين مي‌شوند و طبق دستورات آن رفتار مي‌کنند و حکم مي‌نمايند... (?)

پي نوشتها:

?- سوره قلم، آيه ?.
?- سوره حجر، آيه ??.
?- بحار الانوار، جلد ??، ص ???.
?- سوره انفال، آيه ??.
?- بحارالانوار، ج ??، ص ???.
?- بحارالانوار، ج ??، ص ???.