دل بستگی و محبّت به امام گرچه از نظر رَوانی در اختیار ما نیست ولی شرایط و مقدّماتی که سبب تحقّق آن امر غیر اختیاری است تحت اراده ی ماست. اگر ما واقعاً در حقّ امام معرفت پیدا کنیم و ارزش راستین وی را درک نماییم قطعاً دوستدار وی خواهیم شد و نمی توانیم نسبت به او که در سعادت ابدی ما سهیم بوده است بی تفاوت باشیم. « محمّد بن فضیل» گوید: از امام رضا (علیه السّلام ) معنای آیه ی زیر را پرسیدم: « بگو: به فضل و رحمت خداست که [مؤمنان] باید شاد شوند، و این از هر چه گرد می آورند بهتر است.»1 حضرت فرمود: « به دوستی پیامبر و خاندان او باید شادمان باشند که آن بهتر است از دنیایی که آن ها جمع کنند.»2 هم چنین فرمود: که جدّم رسول خدا فرموده است: « هر کس دوست می دارد به دین من دست یازیده ، و پس از من بر کشتی نجات سوار بشود، باید که به حضرت علی (علیه السّلام ) اقتدا کند و با دشمنش دشمنی نماید و با دوست او پیوند دوستانه برقرار کند، زیرا که او وصیّ من و جانشینم بر امّتم در زندگانیم و پس از وفاتم می باشد. و اوست امیر (امام) هر مسلمان ، و امیر هر مؤمن بعد از من، گفته- اش گفته ی من، و امرش امرِ من و نهی او نهی من است. و پیرو او پیرو من، و یاری کننده اش یاور من و خوار کننده اش خوار کننده ی من است.
سپس رسول خدا (صَلَی اللهُ عَلَیهِ و آلِه و سَلَم ) فرمود: هر کس بعد از من از حضرت علی (علیه السّلام ) جدا شود روز قیامت مرا نخواهد دید، من نیز او را نخواهم دید، و هر که با حضرت علی (علیه السّلام ) مخالفت کند ، خداوند بهشت را بر وی حرام نماید، و عاقبتش را جهنّم قرار دهد [و بد جایگاهی است]، و هر آن که حضرت علی (علیه السّلام ) را خوار نماید، خداوند او را خوار سازد روزی که او بر خداوند عرضه شود. و هر کس حضرت علی (علیه السّلام ) را نصرت دهد خداوند او را نصرت نماید، روزی که او را ملاقات کند ، و به هنگام سؤال و جواب دلیلش را به وی تلقین نماید.» آن گاه آن حضرت فرمود: « (و) امام حسن و امام حسین دو امام امّت من بعد از پدرشانند. دو سیّد جوانان اهل بهشت ، و مادرشان بهترین زنان عالمیان ، نهمین شان قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف ) از فرزندان من است. اطاعت شان اطاعت از من است و معصیت شان معصیت من می باشد، به خداوند شکوه می کنم از منکران فضیلت ایشان و تضییع کنندگان حقّ [حرمت] آنان پس از من، و خداوند بس است که ولیّ و یاور عترت من و امامان امّتم باشد. و از منکران حقّ ایشان انتقام کشد.»3 امام رضا (علیه السّلام ) از جدّ بزرگوارش علی (علیه السّلام ) نقل کرده که فرمود: « هر که دوست دارد، خدای را ملاقات کند در حالی که ایمانش کامل و اسلامش نیکو باشد، محبّت حجّت صاحب الزّمان را پیشه خود قرار دهد که او و دیگر پیشوایان ، چراغ های روشن در تاریکی های زندگی، و امامان هدایت، و نشانه های تقوایند. هر کس آنان را دوست بدارد ولایت شان را دارا شود، برای او از خدای تعالی ضمانت بهشت می کنم.»4
بیزاری جستن از دشمنان امام
امام رضا (علیه السّلام ) فرموده است: « پیروان ما به اَمر ما گردن می نهند ، و به گفتار ما عمل می کنند، و با دشمنان ما مخالفت می- ورزند، و هر که چنین نباشد از ما نیست»5 یکی از اهالی کرمند ، شتربان حضرت امام رضا (علیه السّلام ) بود زمانی که آن حضرت عازم خراسان بودند، و این مردِ ساربان که از عامّه [اهل سنّت] بوده، چون می خواسته است از خراسان برگردد، به حضرت عرض می- کند: ای پسر رسول خدا ! مرا به مقداری مختصر از خطّ مبارکت مشرّف گردان تا با آن تبرّک جویم! و حضرت این عبارت را برای او مرقوم فرمودند: « دوستدار آل محمّد باش ، اگر چه فاسق باشی! و دوستدار دوستان ایشان باش ، اگر چه آن ها فاسق باشند.»6 هم چنین امام رضا (علیه السّلام ) در روایتی فرموده است: « وارد شدن به دستگاه دشمنان و کمک به آن ها و کوشش در تأمین نیازهایشان معادل کفر است. و توجّه عمدی به ایشان، در زمره ی گناهان بزرگی است که آتش دوزخ سزای آن است.»7
پی نوشت ها:
1- یونس (10) آیه ی 58.
2- اصول کافی، کتاب الحجّة ، حدیث 55، تفسیر نور الثّقلین، جلد 2، ص307.
3- کمال الدّین و تمام النّعمة ، جلد 1، ص260.
4- بحارالانوار ، جلد 36، ص296.
5- بحارالانوار ، جلد 65، ص167 و جامع احادیث الشّیعه ، جلد 1، ص310.
6- سفینة البحار «حبب» ، بحارالانوار، جلد 15، ص284.
7- بحارالانوار، جلد 75، ص374، وسایل الشّیعه ، جلد 12، ص138.
منبع: کتاب، مهدی منتظَر یا ناموس اعظم حق در کلام امام هشتم علیه السّلام ، محسن کتابچی ، صص82-80 .
