خوش آمدید

 بی‌تردید مستندات مربوط به شهدای والامقام و به خون خفته انقلاب اسلامی نباید از خدشه‌ای جدی برخوردار باشد، چه اینکه خدشه در این مستندات، اساساً فلسفه فرهنگ ایثار و شهادت را مخدوش می‌سازد و پرسش‌هایی را فراروی مخاطب قرار می‌دهد که خواه ناخواه، موجب درگیر شدن ذهن او می‌شود که - چه بخواهیم و چه نخواهیم - پاسخگویی و مسئولیت آن با ما خواهد بود.

سهل انگاری و بی‌تفاوتی در برابر پرسش‌های به حق نسل حاضر و نسل‌های آتی که بی‌گمان از دقت نظر و حساسیت بالایی برخوردارند، نه شایسته است و نه بایسته و نه توجیه‌گر عدم دقت و حساسیت ما در خصوص مستندات سنگ مزار شهدای گلگون کفن انقلاب اسلامی!

اصلی‌ترین سندی که از هر شهید پیش روی مخاطبان قرار دارد، سنگ مزار مطهر شهدا است که نشان خانه ابدی بدن‌های پاک و در خون خفته آنهاست و مورد بازدید و زیارت زائران‌شان قرار می‌گیرد بنابراین باید از دقت و حساسیت لازم در ثبت مندرجات برخوردار باشد.

اصولًا با توجه به آموزه‌های دینی و تأکیدات بزرگان دین مبین اسلام و به ویژه فرمایش گرانسنگ مولا علی (ع) که فرموده «شما را به خداترسی و نظم در امورتان سفارش می‌کنم»؛ بی توجهی، سهل‌انگاری و بی‌مبالاتی در اموری که مربوط به شهدا و مستندات آن به خون خفتگان خدایی است نه صواب است و نه ثواب!

بر این اساس، به دو نمونه بارز و آشکار و غیر قابل‌انکار خدشه در مستندات سنگ مزار دو شهید والامقام انقلاب اسلامی در قطعه 24 گلزار شهدای بهشت زهرا (س) اشاره می‌شود و امید است مسئولان و دست اندرکاران مرتبط با موضوع، این اشاره روشن را بشنوند.

اولین مورد مربوط به سنگ مزار شهید «عباس ابراهیمیان» است که در محل یادمان شهدای هفتم تیر سال 1360 (بقعه شهید بهشتی و یاران شهیدش) خاکسپاری شده و در روابط عمومی حزب جمهوری اسلامی مشغول به خدمت بوده است.

جالب است که پس از گذشت 31 سال از شهادت این شهید عزیز و مراسم بزرگداشت همه ساله ایشان و شهدای فاجعه انفجار حزب، هنوز هیچ مسئولی با دقت سنگ مزار مطهر او را ملاحظه ننموده تا دریابد که سنگ مزار این شهید والامقام فاقد شناسه «تاریخ تولد» است!!!

دومین مورد نیز به سنگ مزار مطهر شهید «قربانعلی رخشانی مهماندوست» فرزند مرحومه «ننه فتح‌اللهی مرشت» یا همان «ننه علی» مربوط می‌شود. تاریخ شهادت مندرج بر سنگ مزار فرزند شهید ننه علی، نادرست بوده و بیش از 31 سال است که نسبت به آن بی توجهی شده است!!

طبق مستندات موجود، شهید «قربانعلی رخشانی مهماندوست» در ابتدای تابستان سال 57 و هنگام پخش اعلامیه‌های امام راحل (رض) توسط ساواک شهر اهواز دستگیر و تحت شکنجه قرار می‌گیرد و چند ماه پس از دستگیری به خاطر شدت شکنجه‌های ساواک [در تاریخ 2 دی ماه 1357 ـ بر اساس مندرجات پرونده شهید] به شهادت می‌رسد و در همانجا در گورستانی متروک به خاک سپرده می‌شود.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و پیگیری‌های «ننه علی» در این خصوص و دستور امام راحل (رض) برای انتقال جسد شهید به تهران و خاکسپاری در قطعه 24 گلزار شهدای بهشت زهرا (س)، متأسفانه و در اثر یک غفلت و سهل‌انگاری ساده، تاریخ خاکسپاری شهید در قطعه 24 گلزار شهدا به جای «تاریخ شهادت» او در سنگ مزار مطهرش درج می‌شود که مورخ 10 تیر 58 است، یعنی نزدیک به هفت ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی!!! 

تردید نیست که اکنون و پس از گذشت 33 سال، باید این اشتباه فاحش و آشکار در سنگ مزار فرزند شهید ننه علی درست شود و این جعل ناخواسته اصلاح شود.

نوشته سیاوش امیری