ایسنا، پژوهش دیگری که پیش از این انجام شده بود، به مقایسه ورزشکارانی که در فشارهای فیزیکی مختلف تمرین کردهاند، پرداخته و نشان داد که ورزشکاران در حوزه های ورزشی با فشار بالا یا متوسط نسبت به گروههای دیگر از هیچ مزیت بیشتری در طول عمر برخوردار نیستند.
این در حالیست که بر اساس پژوهش جدید، آن دسته از افرادی که در ورزشهای پر فشار مانند بوکس، فوتبال آمریکایی و هاکی روی یخ بازی میکنند، در زندگی آینده خود با خطر مرگ بیشتری روبرو هستند.
به گفته محققان، همه میتوانند تنها با پیروی از رهنمودهای فعالیت فیزیکی از مزیت بقای ورزشکاران نخبه لذت ببرند.
محققان در پژوهش اول میزان امید به زندگی را در 15 هزار و 174 ورزشکار المپیکی که بین سالهای 1896 تا 2010 مدال برده بودند، با گروههای جمعیت عمومی بر اساس کشور، جنسیت و سن مقایسه کردند.
تمام برندگان مدال بطور میانگین 2.8 سال بیشتر زندگی کردند که یک مزیت بقای چشمگیر نسبت به جمعیتهای عمومی در هشت مورد از 9 گروه مورد مطالعه به شمار میرود.
دارندگان مدالهای طلا، نقره و برنز تقریبا از مزیت بقای مشابه دارندگان مدال در ورزشهای استقامتی و مختلط برخوردارند. این درحالیست که دارندگان مدال در ورزشهای قدرتی با وجود برخورداری از مزیت کمتر نسبت به سایر رشتهها اما همچنان نسبت به جمعیت عمومی در جایگاه بالاتری قرار دارند.
به گفته محققان، اگرچه این پژوهش برای تعیین دلیل طول عمر بیشتر ورزشکاران طراحی نشده اما توضیحات احتمالی آن میتواند شامل عوامل ژنتیکی، فعالیت فیزیکی، شیوه زندگی سالم و ثروت و مقام بدست آمده از رقابتهای ورزشی بینالمللی باشد.
در پژوهش دوم، محققان تاثیر تمرینات شدید فیزیکی را بر مرگ و میر در میان بازیکنان سابق المپیک اندازهگیری کردند.
آنها 9889 ورزشکارانی که در بازهای المپیک سالهای 1896 تا 1936 شرکت کرده بودند را از یک سن شناخته شده تا مرگ پیگیری کردند. روی هم رفته آنها 43 رشته را نمایش میدادند که نیازمند سطوح مختلف شدت تمرین و تماس فیزیکی بود.
محققان پس از گروهبندی این افراد بر اساس جنسیت، سال تولد و ملیت دریافتند که ورزشکاران در حوزههای با فشار بالاتر بر روی قلب و عروق (مانند دوچرخهسواری و قایقرانی) با فشار میانه بر قلب و عروق (مانند ژیمناستیک و تنیس) از نرخ مرگومیر مشابه نسبت به ورزشکاران حوزههای با فشار کمتر بر روی قلب و عروق مانند گلف برخوردارند.
با این حال محققان یک افزایش 11 درصدی در خطر مرگ و میر ورزشکاران در حوزههایی با تماس فیزیکی بالا مانند بوکس را نسبت به سایر ورزشکاران گزارش کردهاند.
به گفته کارشناسان سلامت، افرادی در هفته حداقل 150 دقیقه را به فعالیت فیزیکی با فشار متوسط تا بالا اختصاص میدهند، از مزیت بقای بیشتر در حدود یک تا چند سال نسبت به جمعیت عمومی برخوردارند.