صبا آسا: مقدر نبوده که پایان فرمانروائی رامسس سوم فرعون مصر تا مدت زیادی اسرار آمیز بماند. مصریان چندین مدرک تاریخی از خود به جای گذاشته اند که حاوی جزئیاتی اولیه در این مورد است: در سال ۱۱۵۵ قبل از میلاد مسیح، چند تن از اعضای حرمسرای فرعون در کودتائی علیه او کمر به قتل او بستند. این سوء قصد کشف شد و توطئه چیان دادگاهی و محکوم شده و به مجازات رسیدند. اما نسخ خطی مصری در چند مورد قابل بحث دارای ابهام هستند. به عنوان نمونه آنها صراحتاً در مورد اینکه آیا سوء قصد موفق بوده یا نه چیزی اظهار نکرده اند. مصرشناسان در بیشتر ترجمه هایشان از جملات رمزی مانند ((واژگونی کشتی سلطنتی)) نوشته اند که رامسس سوم قبل از برگزاری دادگاه توطئه چیان درگذشته بوده است اما این مدارک همچنین گفته اند که دادگاه دستورات خود را مستقیماً از پادشاه مصر دریافت میکرده است.
خوشبختانه این امپراطوری، رامسس سوم را با شرایط خوبی برای ما به جای گذاشته است. اخیراً گروهی از دانشمندان یک دستگاه سی تی اسکن را سوار بر کامیونی کرده پس از آن به سمت موزه مصر در قاهره رفته و از جنازه مومیائی فرعون یک اسکن کامل گرفته اند. تصاویر گرفته شده نشان می دهد که گلوی رامسس سوم تا ستون فقراتش وهمچنین نای و مری و رگهای بزرگ خونی او نیز بریده شده اند. محققین می نویسند: «با اینکه این امکان وجود دارد که گلوی فرعون در هنگام مومیائی شدن بریده شده باشد، این کار بوسیله مومیائی کنندگان درهیچ مومیائی مصری دیگر دیده نشده است». این دانشمندان به این موضوع نیز توجه دارند که یک طلسم(دعا یا ورد برای دفع جن یا موجودات تخیلی) زیر زخم بوسیله مومیائی کنندگان جاسازی شده که به عقیده آنها برای کمک کردن به بهبود زخم وجراحت بوده است. این محققین همچنین جسد بی نام و نشان دیگری را که نزدیک فرعون دفن شده بود را مورد آزمایش قرار دادند. آزمایشات ژنتیکی نشان داد که این جنازه همانطور که مورخین برای مدتهای مدیدی گمان داشتند متعلق به یکی از پسران رامسس بوده است. سرنخ های دیگر این عقیده را تقویت می کنند که این فرزند فرعون همانی است که به جرم توطئه برای ساقط کردن فرعون دادگاهی شده است. آنها به دفن بدون تشریفات این مومیائی استناد کرده اند (اعضای داخلی بدن او جابجا نشده و بدن او با پوست بز که از لحاظ مذهبی ناپاک است پوشانده شده) واینکه چهره او کاملاً بطرز ترسناکی گویای این است که پسر فرعون در خفت و بدنامی دفن شده و شاید این مجازات او بوده است.
