کمپانی های زیادی را نمی توان نام برد که قادر باشند یک سمت و سوی جدید برای کل صنعت کامپیوتر تعریف کنند. شاید بتوان 3 مورد را یاد کرد: سازندگان پی سی با مارش نظامی مایکروسافت رژه می روند، خیلی ها از سبک طراحی اپل تقلید می کنند و در پشت پرده نمایش، این اینتل است که بازار را با پردازنده های قوی تر و کمپین های تبلیغات هجومی خود تحت تأثیر قرار می دهد؛ در سال 2011 اینتل به تمامی سازندگان پی سی گفت که باید جوابی درخور برای مک بوک ایر اپل تدارک ببینند و 300 میلیون دلار به علاوه مزایای دیگر را وسط گذاشت تا به تولیدکنندگان کمک کند طراحی های جدید را توسعه داده و بازاریابی کنند.
نامی که اینتل برای این رده از محصول برگزید، اولترابوک بود که الزامات آن باریکی، سرعت عمل و عمر باتری مناسب هستند. کمپانی ها به خواست اینتل گردن نهادند و برخی از آنها هم با فروش مناسب دستگاه هایی شبه-اولترابوک که البته الزامات در آنها به طور کامل رعایت نشده بود، به موفقیت هایی دست یافتند.
اینک برای اولین بار پس از جوانه زدن این بذر، اینتل در حال سوق دادن مفهوم اولترابوک به ورای آن چیزی است که از اپل الهام گرفته بود. چیپ Haswell در اواخر 2013 از راه می رسد، اینتل امر کرده اولترابوک ها لمسی شوند، WiDi که تکنولوژی به اشتراک گذاری بی سیم تصاویر است گسترده می شود و اینتل قول داده که عمر باتری دستگاه های جدید کفاف یک روز کار کامل را بدهد. تازه این، همه ماجرا نیست. "استندبای متصل" قرار است به برنامه ها امکان اتصال به اینترنت در زمان چرت زدن دستگاه را هم بدهد.
با این ویژگی های جدیدی که ذکر شد، اینتل دارد آینده لپ تاپ های رده بالا را زیر نظر خود به شکلی جدید در می آورد. بیایید در ادامه مطلب نگاهی داشته باشیم به آینده ای که اینتل برای 2013 و فراتر از آن، ترسیم کرده.
عمر باتری برای تمام روز
یک دهه است که اینتل در حال کار بر روی "عمر باتری یک روزه" است. در سال 2002 گروهی برای افزایش عمر باتری کامپیوترهای همراه تشکیل شد و از آن موقع، اینتل و شرکایش بی نهایت بار اعلام کرده اند که "به هدف رسیدیم" ولی ما هیچ دستاوردی ندیدیم و این است که حالا به ادعاهای اینتل با دیده شک و تردید می نگریم.
به لحاظ تکنیکی، برخی از لپ تاپ های تست شده می توانند بیش از 8 ساعت عمر باتری پیوسته را نشان دهند ولی برخی از آنها نیازمند 24 ساعت شارژ هستند. تازه اینها دستگاه هایی هستند با نمایشگرهای ضعیف که روشنایی کم و رزولوشن پایینی دارند و اکثراً عمر باتری بیشتر با متصل کردن یک داک باتری حجیم به کف آنها به دست می آید. در دنیای واقعی باید خوش شانس باشید که دستگاه سبک و خوبی با عمر 5 یا 6 ساعت ببینید.
با این حال کرک اسکاگن از اینتل می گوید که این وضع در شرف تغییر است: «در نسل چهارم پردازنده های Core ما بیشترین افزایش عمر باتری (از نسلی به نسل بعد) را در تاریخ اینتل خواهیم داشت. بنابراین شما می توانید شارژر لپ تاپ را واقعاً در خانه رها کنید. این بار واقعاً به هدف رسیده ایم.»
باید به حرف او اعتماد کنیم؟
نمایشگر لمسی
اینتل امر کرده که اولترابوک های نسل بعدی نمایشگر لمسی داشته باشند، البته هنوز مشخص نیست مصرف کننده اصلاً بخواهد نمایشگر را لمس کند ولی به هر حال، لپ تاپ های ویندوز 8 از این قابلیت سود زیادی خواهند برد و ویژگی جذابی است که بی آن، در اصل ویندوز 8 سیستم عامل بی روحی به نظر می رسد.
با این حال سخت است که ادعا کنیم چون ویندوز 8 لمسی است پس افزودن قابلت لمسی به تمام اولترابوک ها منجر به موفقیت همه جانبه خواهد شد. آقای اسکاگن می گوید:
«رفتن به سمت نسل چهارم اولترابوک ها با الزام لمسی بودن، همانقدر که فشاری بود از جانب اینتل، حرکتی بود از جانب کل صنعت. فروشندگان، اولترابوک ها و تبدیل شونده های پیشرفته تر می خواهند و این، الزام لمسی شدن را پدید می آورد زیرا دستگاه باید قابل تبدیل به یک تبلت هم باشد. در مورد تولیدکنندگان، وقتی آنها بر سر دو راهی لمسی یا غیر لمسی بودن دستگاه قرار می گرفتند، با مانع روبرو می شدیم. بنابراین این الزام برای آنها شفافیت و ثبات بیشتری در بازار محصولات رده بالا ایجاد می کند.»
اسکاگن حرف های زیادی درباره ستوده شدن نمایشگرهای لمسی دارد، از جمله بررسی هایی که با حضور 220 هزار نفر بر روی لپ تاپ های ویندوز 8 لمسی انجام شده... ولی وقتی این پرسش مطرح می شود که چرا این الزام حالا پدید آمده، سریع ترین پاسخی که می دهد این است: «مشخصاً ویندوز 8 بر پایه دستورات لمسی طراحی شده و زمان طبیعی برای گرفتن این تصمیم، برهه فعلی بود.»
WiDi
نمایش بی سیم اینتل یا WiDi در سال 2010 معرفی شد تا رقیب AirPlay اپل شود ولی این تکنولوژی اشتراک بی سیم از آن زمان چیز زیادی برای رو کردن نداشته. شما نه تنها باید یک لپ تاپ با گرافیک و چیپ Wi-Fi اینتل می داشتید بلکه باید 100 دلار هم برای رابط اختصاصی تلویزیون می پرداختید. خب، حالا چه چیزی تغییر کرده؟
اسکاگن از فراگیر شدن WiDi به واسطه marketplace می گوید و نیز امکانات جدیدی که در صنعت بی سیم رونمایی خواهد شد؛ در حوالی سپتامبر اینتل اعلام کرد که WiDi 3.5 پشتیبانی از وای-فای با استاندارد Miracast را به همراه گیرنده های WiDi ارزان تر به بازار می آورد که این دومی میزبان چیپی برای پخش ویدیو، موسیقی و عکس بر روی تلویزیون ها خواهد بود.
به شرطی که اینتل بتواند بدون مشکل و با کاربردی راحت این امکان را فراگیر کند، استقبال خوبی از آن خواهد شد. چه کسی هست که ارتباط بی سیم آسان و نمایش بر روی صفحات بزرگتر را نخواهد؟
استند بای متصل (Connected Standby)
Power Nap ویژگی دیگری از مک است که اینتل قرار است آن را به قلمروی ویندوز بیاورد. با Power Nap برنامه های کامپیوترهای اپل امکان چک کردن ایمیل، دانلود به روز رسانی ها و انجام برخی دیگر از کارهای اینترنتی را می بایند. حالا اینتل با استند بای متصل آن را به اولترابوک های ویندوز 8 می آورد.
آقای اسکاگن می گود بر خلاف Power Nap که فقط با برنامه های خود اپل کار می کند، Connected Standby به توسعه دهندگان امکان می دهد برنامه های خود را نیز برای کار در حالت استند بای ویندوز، توسعه دهند: «حتی در سریع ترین تبلت های امروز دنیا، مجبور هستید بعد از روشن کردن دستگاه مدتی صبر کنید تا ایمیل ها و صفحه فیسبوک به روز شوند. اما این ویژگی جدید، به شما دسترسی آنی را ارائه می کند.»
رزولوشن نمایشگر
آخرین مورد از نظر رئیس بخش کامپیوترهای مصرفی اینتل، رزولوشن صفحه نمایش است که یکی از مهمترین و خواستنی ترین ویژگی های کلیدی برای نسل جدید اولترابوک ها است.
دلایل برای خواستن رزولوشن بالا زیاد هستند ولی وجود آن بر روی تبلت-لپ تاپ های تبدیل شونده، کار با رابط لمسی را سخت می کند. وقتی رزولوشن بالا برود، آیکون ها کوچک می شوند و در نتیجه، هم کار با رابط لمسی به وسیله انگشتان و هم مطالعه کردن، سخت می شود. وقتی هم که رزولوشن پایین باشد، کیفیت تصویر خراب می شود. پس چاره چیست؟
اینتل در CES نمونه مفهومی North Cape را به نمایش گذاشت که یک لپ تاپ تبدیل شونده با راهکاری جالب برای حل این مشکل است. نمایشگر این دستگاه 13.3 اینچی رزولوشن Full HD دارد ولی با استفاده از ویژگی Smart Frame وقتی آن را در حالت تبلت مورد استفاده قرار دهید، رزولوشن کاهش یافته و با تیره شدن حاشیه ها، اندازه نمایشگر هم به صورت مصنوعی کاهش می یابد تا مناسب کار در وضعیت تبلت باشد.
آقای اسکاگن می گوید: «ما با جامعه توسعه نرم افزار مشغول همکاری هستیم تا نرم افزار را هوشمند تر کنیم تا بفهمد که کاربر دارد در چه حالتی از دستگاه استفاده می کند. بنابراین در حالت تبلت، دکمه های لمسی و آیکون ها بزرگ تر می شوند ولی در حالتی که به صورت لپ تاپ و با کیبورد از آن استفاده می کنید، دکمه ها کوچکتر می شوند. بنابراین این برنامه قرار است بسیار هوشمند تر شود تا کاملاً بفهمد که نیازها چیست.»
