يكي از مسائل مهم در اين زمينه رفتار كودك هنگام صرف غذا و سر ميز يا سفره غذاست. مثلا هيچ كس دوست ندارد كودكي سر ميز غذا كثيف و به هم ريخته غذا بخورد يا هيچ كس كودكي را كه با دهان باز و بدون توجه به ديگران و هنگام حرفزدن غذا ميخورد، دوست ندارد. بنابراين خوب است به كودكان بياموزيم نشستن سر ميز يا سفره هم آداب خاص خودش را دارد كه بايد رعايت شود.
براي اين كار قبل از هر چيز يادتان باشد كودك را براي غذا خوردن به خودتان وابسته نكنيد. او از سه سالگي بايد بتواند به تنهايي غذايش را بخورد و در اين كار مستقل باشد. نگران هم نباشيد؛ چون متخصصان ميگويند اين سن بهترين زمان براي پذيرفتن اين مسئوليت است. اگر به او اجازه دهيد از سه سالگي غذايش را بدون كمك زياد شما بخورد، مسلما فرصت بيشتري هم براي تمرين رفتار صحيح خواهد داشت و در نتيجه به نفعش خواهد بود. البته خوب است آداب اوليه غذا خوردن را به تدريج از دو سالگي به كودك بياموزيد؛ كارهايي بسادگي نحوه گرفتن قاشق و چنگال در دست و... .
علاوه بر اين، حواستان باشد كودك را به تند و باعجله غذاخوردن يا آرام و كندخوردن عادت ندهيد. البته اگر او غذايش را خيلي تندتر از بقيه بخورد و زودتر از سر سفره يا ميز بلند شود، شما هم اذيت خواهيد شد و بايد دائم دنبال او باشيد تا براي كسي مزاحمت درست نكند.
در ضمن براي اينكه به اين هدف برسيد هيچ وقت او را ساعتها گرسنه نگه نداريد. شايد به همين دليل است كه متخصصان تغذيه تاكيد ميكنند ميان وعدههايي مناسب و مغذي را در ساعات مختلف روز در دسترس كودك قرار دهيد تا هنگام وعدههاي اصلي غذا ولع زيادي نداشته باشد. البته اين ميان وعدهها نبايد موجب سيري كودك شود و در نتيجه غذا نخورد؛ بنابراين با رعايت تعادل و تناسب، ميانوعدههاي مورد نياز را در اختيارش بگذاريد.
در نهايت هم فراموش نكنيد که اين كارها به صبر و همراهي والدين نياز دارد. پس به اين زوديها نبايد خسته شويد و در ميان راه كار را نيمه تمام رها كنيد. مسلما شما بهتر از ديگران و افرادي مانند مربي مهدكودك يا مادربزرگ و پدربزرگ ميتوانيد اين نكات را به كودك آموزش دهيد. فقط بايد بپذيريد كه او هنوز خيلي كوچك است و براحتي نميتواند قوانيني را كه برايش توضيح ميدهيد درك و اجرا كند.