رزمندگان گردان بلال لشکر 7 ولیعصر(عج) هم مانند سایر لشکرها در عملیات «والفجر 8» در زمستان 1364 با آن هوای سرد حاشیه اروندرود کولاک کردند، ایستادند تا فاو را به دست بگیرند. در این عملیات باز هم نا‌ب‌ترین‌ها به شهادت رسیدند که یکی از این بچه‌های مخلص شهید «فرجالله پیکرستان» بود.
***
یکی از همرزمان این فرمانده شهید می‌گوید: فرجالله از بچه‌های مخلص گردان بلال بود که دو ماه بعد از عروسی‌اش به جبهه آمد؛ شجاعت و معنویتش سبب شد تا مسئولیت دسته را به او بدهند که بعد از اصرار زیاد پذیرفت.
یک روز با هم درد دل می‌کردیم، فرجالله گفت: «تا زمانی که یک نیروی عادی بودیم، هر وقت ما را برای آموزش سینه‌خیز می‌بردند، آرنج‌هایم ساییده می‌شد، اما الان که مجبوریم بچه‌های مردم را برای آموزش وادار به سینه‌خیز رفتن کنم، آرنج‌های روحم ساییده می‌شود».
***
از راست: شهیدان عبدالحسین صحتی، فرج الله پیکرستان، امیر پریان
با شهید «فرج الله پیکرستان» برای اولین بار در پلاژ دزفول آشنا شدم؛ نمی‌دانستم که متأهل است و به زودی صاحب فرزند می‌شود؛ قد بلند و رشید بود؛ یک روز برای راهپیمایی در حاشیه رودخانه رفتیم تا عادت کنیم در هوای سرد دل به آب بزنیم؛ فرجالله در جلوی نیروها حرکت می‌کرد، حاشیه رودخانه یکدست نبود و گاهی که عمق آب زیاد می‌شد آب از سر بعضی از نیروها می‌گذشت و دادشان به هوا می‌رفت.
حاج علیرضا زمانی هم بیان می‌دارد: فرجالله پیکرستان در عملیات «والفجر 8» دلیرانه جنگید و به شهادت رسید؛ باز هم شب عملیات «والفجر 8» و انهدام سنگرها با نارنجک‌های شهید پیکرستان ادامه داشت تا به یک سنگر رسید که چند بعثی در داخل آن بودند، پیکرستان یک نارنجک به سمت سنگر پرتاب کرد و سپس سرش را بالا کرد تا نتیجه را ببیند که سرش مورد اصابت گلوله قرار گرفت، سربند زیبایش به خونش آغشته شد و به شهادت رسید.
پیکر فرجالله در شهیدآباد دزفول و در یک منطقه دور از سایر شهدا به خاک سپرده شد.
