شايد باورش کمي سخت باشد اما 40 سال از زماني که پديده‌اي با نام تلفن همراه پا به عرصه جهان گذاشت، مي‌گذرد. شايد در آن زمان خود دکتر مارتين کوپر هم که مخترع تلفن همراه است، فکرش را نمي‌کرد روزي برسد که اين ابزار ديجيتالي تا اين اندازه در ميان مردم محبوب شود و ميان شرکت‌هاي مختلف بر سر توليد مدل‌هاي مختلف، دعوا و رقابتي تنگاتنگ وجود داشته باشد. در سال 1973 بود که مارتين کوپر، به همراه تيمش در شرکت موتورولا توانست ابزاري را ابداع کند که شايد بتوان آن را يکي از تاثير گذارترين اختراعات چند دهه اخير دانست. اولين تلفن همراه ابعادي شبيه به يک آجر داشت و جالب است که بدانيد تقريبا به مدت يک دهه، هيچ فروش تجاري نداشت اما از زماني که دکتر کوپر اختراع خود را روي پياده روهاي نيويورک به نمايش گذاشت همه چيز تغيير پيدا کرد و توجه مردم به شکل چشم‌گيري به اين ابزار جادويي جلب شد. هدف کوپر از اختراع اين ابزار اين بود که مردم بتوانند به شکلي آزادانه در همه جا تماس تلفني برقرار کنند و جرقه ابتدايي اين ايده هم در قالب پروژه‌اي در شرکت موتورولا روشن شد.
دکتر کوپر که اکنون يک پيرمرد دوست داشتني 85 ساله است، در ابتدا به عنوان مهندس الکترونيک در شرکت موتورولا کار مي‌کرد و اولين کسي هم بود که با گوشي تلفن همراه يک کيلوگرمي خودش در 3 آوريل سال 1973 يک تماس تلفني را برقرار کرد. او ايده ساخت گوشي تلفن همراه را از فيلم علمي- تخيلي « پيشتازان فضا» گرفته بود. او اکنون مديرعامل شرکت خودش يعني Array Comm است و در عمده فعاليت‌هايش در زمينه فناوري آنتن‌هاي هوشمند و بهبود کيفيت شبکه‌هاي بيسيم فعال است. شايد براي شما هم جالب باشد که بدانيد مخترع تلفن همراه از اين که گوشي‌هاي هوشمند امروزي بسيار پيشرفت کرده‌اند و هر روز به آن‌ها امکانات جديدي اضافه مي‌شود، رضايت ندارد و مي‌گويد هدف او از اختراع اين ابزار اين نبوده است که همه چيز در وسيله‌اي بسيار کوچک جا گرفته و در دست مردم باشد.
به هر حال نمي‌توان نقش و اهميت تلفن همراه در زندگي مردم امروز را ناديده گرفت و بدون شک، دکتر کوپر يکي از تاثيرگذارترين انسان‌ها در جهان فناوري‌هاي نوين است. سايت CNN به تازگي مصاحبه‌اي را با ايشان انجام داده است که در ادامه آن را مي خوانيم.
در سال 1973، فضاي فناوري به چه شکلي بود؟ چه چيزي باعث شد که شما به فکر رقابت با شرکت AT&T بيفتيد و اولين تلفن همراه را طراحي کنيد؟
در آن سال‌ها هيچ خبري از مدارهاي در هم پيچيده و بزرگ نبود. هيچ پردازشگر پيشرفته يا رايانه‌اي هم به شکل امروزي موجود نبود. تلويزيون‌هاي مدار بسته وجود نداشتند و هيچ کسي چيزي شبيه به نمايشگرهاي LCD را در خواب هم نمي‌ديد اما ذهن من در آن دوران به دنبال ساخت ابزاري بود که بتوان آن را داخل خودروها هم برد و با توجه به اين که تلفن‌ها هميشه به ميز کار يا ميزهاي داخل خانه چسبيده بودند اين ايده موضوع عجيب و غريبي به نظر مي‌رسيد. اين گونه بود که تصميم به ساخت اولين تلفن همراه گرفتيم.
گويا شما خودتان اولين تماس را با تلفن‌همراهي که ساخته بوديد، برقرار کرديد. در اين تماس با چه کسي ارتباط برقرار کرديد؟
در اولين تماس تلفني من در يکي از خيابان‌هاي نيويورک بودم و با مدير برنامه تلفن‌هاي همراه شرکت AT&T آقاي «جوئل انگل» تماس گرفتم. در اين تماس من به او گفتم که از يک تلفن همراه واقعي و قابل حمل با او حرف مي‌زنم. يادم نمي‌آيد که او چه جوابي به من داد اما به خاطر دارم که براي چند لحظه سکوت کرد. به نظر آمد که به قدري از موفقيت من عصباني شده است که دندان‌هايش را به هم مي‌سايد. در زماني که بعدها از او در مورد اين تماس سئوال پرسيدند گفت که هيچ خاطره‌اي را به ياد ندارد.
آيا تصور مي‌کرديد روزي برسد که در آن بعضي از افراد بيش از يک گوشي تلفن همراه داشته باشند؟
من تصور اين را داشتم که اين فناوري همه گير شود اما اگر راستش را بخواهيد هيچ گاه تصور نمي‌کردم که تا اين حد مورد توجه همه قرار بگيرد.
در مورد اين همه پيشرفتي که در اين زمينه صورت گرفته و اين که اين روزها گوشي‌هاي تلفن همراه بيشتر به يک رايانه جيبي شباهت دارند، چه نظري داريد؟
راستش من به هيچ عنوان فکر نمي‌کردم که روزي بتوان تمامي اين کاربردها را مانند نرم‌افزارهاي مختلف و امکانات عکاسي و فيلم‌برداري، در کنار هم در يک ابزار جمع کرد. با اين که ممکن است اين کار در ابتدا خوشايند به نظر آيد اما من چندان هم مطمئن نيستم که اين اتفاق يک رخداد فوق‌العاده باشد. تلفن‌هاي همراه امروزي بسيار پيچيده شده‌اند و شايد استفاده از آن‌ها براي برخي از افراد دشوار باشد زيرا در برخي از موارد با خودم فکر مي‌کنم که اين‌ها براي مردم معمولي طراحي شده‌اند يا براي مهندس‌ها؟ من دوست دارم که گوشي‌ها به همان شکل ساده و روان گذشته‌شان باشند.
