مطالعه درباره جنین‌های دایناسور مثل حركت در مه، مبهم و ناشناخته است چرا كه تقریبا تمام جنین‌های این جانوران كه تا به حال شناخته شده‌اند، فقط از دوره كرتاسه به جای مانده‌اند؛ دوره‌ای كه حدود 125میلیون سال پیش به پایان رسید، اما كمی قبل از پایان این عصر دایناسوری در محلی كه اكنون شهری به نام لئوفنگ در نزدیكی شانگهای چین قرار دارد چند تخم دایناسور احتمالا بر اثر یك حادثه طبیعی در گل و لای دفن شده و بعد هم فسیل شده‌اند.
اكنون محققانی از كانادا، تایوان، چین، آلمان و استرالیا یك گروه پژوهشی را تشكیل داده اند تا چیزی بیش از 200 استخوان جنین دایناسورهایی را كه در درون این تخم ها از ادامه زندگی محروم شده بودند، تجزیه و تحلیل كنند.
این مجموعه عظیم تخم های دایناسوری از این جهت شگفت انگیز است كه جنین های داخل آنها در مراحل مختلف جنینی قرار داشته اند و بنابراین مثل یك فیلم باستانی چگونگی رشد جنین در درون تخم را برایمان به نمایش می گذارند.
این تحقیق پنجره جدیدی رو به نحوه حیات دایناسورها باز خواهد كرد. در واقع این اولین باری است كه انسان قادر به پیگیری نحوه رشد جنینی دایناسورهاست، آنچه از تحقیق مزبور به دست می آید، می تواند تاثیر زیادی بر درك و فهم بیولوژی و جنین شناسی این جانوران ماقبل تاریخی داشته باشد.
استخوان های به جای مانده از 20 جنین لوفنگاساروس ساوروپودومورف گردن بلند( دایناسوری كه ساكن اصلی این ناحیه در اوایل دوره ژوراسیك بوده و طول قدش به حدود 8 متر می رسیده است) احتمالا متعلق به چند دایناسور در مراحل مختلف جنینی هستند كه در چند لانه زندگی می كرده اند.
پژوهشگران در زمان بررسی نحوه رشد دایناسورها بیشتر روی بزرگ ترین استخوان جنین یعنی استخوان ران متمركز شده اند، به این دلیل كه این استخوان میزان سریع رشد را به طور ثابت نشان می دهد، مثلا دو برابر شدن طول استخوان ران این جانور، از 12 میلی متر به 24 میلی متر در درون تخم می تواند سرعت رشد، نحوه شكل گیری اندام جنین و خیلی از موضوعات دیگر را نشان دهد.
رشد بسیار سریع این جنین ها نشان می دهد كه ساوروپودومورف ها هم مانند لونگاساروس ها زمان كوتاهی را روی تخم هایشان می خوابیدند.
البته تغییر شكل استخوان ران این غول پیكران به همین جا ختم نمی شود بلكه استخوان های ران دایناسورها بعد از این كه از تخم درمی آمدند دوباره تغییر شكل می دادند و به پاهای بزرگی تبدیل می شدند و با قدم های سنگین روی زمین گام برمی داشتند.
از دیگر كشفیات این تیم پژوهشگر این كه یك ماده ارگانیكی داخل استخوان های جنینی پیدا شده كه می تواند فیبرهای كولاژن باشد. كولاژن، پروتئین ویژه ای است كه در استخوان یافت می شود. آثار به جا مانده از پروتئین در فسیل این جنین ها واقعا قابل توجه است بویژه به این دلیل كه این نمونه های كشف شده بیش از صد میلیون سال قدیمی تر از سایر فسیل هایی است كه مواد ارگانیك در آنها پیدا شده بود.
منبع: science daily
مترجم: آزاده ارشدی
