امام رضا علیه السلام در گفتاری هفت چیز بدون هفت چیز دیگر را تمسخر آمیز می دانند.
ایشان می فرمایند:
هفت چیز است که بدون هفت چیز دیگر مسخره آمیز است
1- کسی که با زبانش استغفار کند ولی دلش (ازگناه)پشیمان نباشد پس به تحقیق خود ش را مسخره کرده است
2- کسی که توفیق (کارخیر از خدا)بخواهد ولی برای آن سعی و تلاش نکند پس او خود را مسخره کرده است
3- کسی که جویای دوراندیشی باشد ولی احتیاط نکند پس او خود را مسخره کرده است
4- کسی که از خدا بهشت را بخواهد ولی در برابر سختی ها شکیبا نباشد پس او خود را مسخره کرده است
5- کسی که از آتش دوزخ به خدا پناه ببرد ولی خواهشهای دنیا را رها نکند پس او خود را مسخره کرده است
6- کسی که خدا را یادکند ولی برای دیدار او نشتابد پس او خود را مسخره کرده است
7- وکسی که مرگ یاد کند ولی برای آن خود را آماده نکند پس به تحقیق او خودرا مسخره کرده است
(مواعظ العددیه ص328)
ایشان می فرمایند:
هفت چیز است که بدون هفت چیز دیگر مسخره آمیز است
1- کسی که با زبانش استغفار کند ولی دلش (ازگناه)پشیمان نباشد پس به تحقیق خود ش را مسخره کرده است
2- کسی که توفیق (کارخیر از خدا)بخواهد ولی برای آن سعی و تلاش نکند پس او خود را مسخره کرده است
3- کسی که جویای دوراندیشی باشد ولی احتیاط نکند پس او خود را مسخره کرده است
4- کسی که از خدا بهشت را بخواهد ولی در برابر سختی ها شکیبا نباشد پس او خود را مسخره کرده است
5- کسی که از آتش دوزخ به خدا پناه ببرد ولی خواهشهای دنیا را رها نکند پس او خود را مسخره کرده است
6- کسی که خدا را یادکند ولی برای دیدار او نشتابد پس او خود را مسخره کرده است
7- وکسی که مرگ یاد کند ولی برای آن خود را آماده نکند پس به تحقیق او خودرا مسخره کرده است
(مواعظ العددیه ص328)
