تحقیقات نشان میدهد که اگر میزان کالریهای دریافتی تا 40 درصد کاهش یابند روند پیری سلولها آهسته شده و عمر طولانی خواهد شد، از این رو محققان تلاش میکنند راهی پیدا کنند تا تأثیرات محدودیت کالری روی مغز را با یک دارو تقلید کنند. در صورتی که دانشمندان بتوانند دارویی ارائه کنند که تأثیرات کاهش کالری برای مغز را تقلید کند، این دارو آنزیمهای سلولهای مغزی را فعال کرده و حتی اختلال شناختی ناشی از پیری مانند آلزایمر و از دست رفتن سلولهای عصبی در نتیجه پیری به تعویق خواهد افتاد.
اکثر تحقیقات پیشین روی محدودیت کالریها روی موشها و سایر موجودات زنده انجام شده اما تحقیق روی انسان نشان میدهد که محدود کردن مصرف کالری میتواند حافظه را در سالخوردگان افزایش دهد. در تحقیقات جدید که توسط محققان موسسه فناوری ماساچوست انجام شده چگونگی تأثیر محدودیت کالریها روی سلولهای مغزی مورد توجه قرار گرفته است. آنها نشان دادند که محدود کردن کالریهای جذبی روی موشهای آزمایشگاهی تا 30 درصد سطح یک آنزیم را در مغز بالا میبرد و نابودی سلولهای عصبی را به تعویق انداخته است.
موشهایی که کالریهای کمتری مصرف میکردند همچنین در آزمایشهای حافظه بهتر ظاهر شدند. پس از آن محققان محدویت کالری را تقلید کردند، آنها به موشها غذای عادی همراه با داروی مسدود کننده آنزیم دادند. این موشها عملکرد بهتری در سلولهای مغزی خود داشتند و در تستهای شناختی به خوبی ظاهر شدند که این وضعیت درست مشابه وضعیت موشها در زمانی بود که مصرف کالریهای آنها محدود شده بود.
این نخستین تحقیقی است که نشان دهنده مزایای محدودیت کالریها روی عملکرد شناختی است، شرایطی که آن را به زوال کمتر سلولهای عصبی در نتیجه عملکرد بهتر مغز نسبت دادهاند. کولین مورفی استاد دانشگاه پرینستون که روی پیری و سالخوردگی تحقیق میکند و در این تحقیقات سهم نداشته، اظهار داشت: التزامات و شرایط واضحی برای سلامتی انسان وجود دارد. وی افزود:داروهای احتمالی هرگز نمیتوانند به طور کامل از یک بیماری پیشگیری کنند، اما تا زمانی که بتوان این بیماریها را به تعویق انداخت میتوان امیدوار بود.
بقیه در ادامه مطلب...
- بعد از بیماری برای شاد بودن، به آرامی بدوید
در مطالعه تازه ای که در دانشگاه کلورادو انجام گرفته به این نتیجه رسیدند که بعد از بهبودی بیماری، آهسته دویدن باعث می شود که حافظه شما کم نشود.
داشنمندان مطالعه ای روی موش های پیر انجام دادند و به این نتیجه رسیدند که اگر موش های پیری که در دوران نقاهت از عفونت E.Coli بودند، ورزش می کردند، نسبت به موش هایی که ورزش نکرده بودند، نمره بیشتری از آزمون های حافظه می گرفتند. گرچه این موش های پیر کمتر از 800 کیلومتر راه می رفتند (50 بار کمتر از موش های جوان)، ولی مانند موش هایی که در معرض این عفونت قرار نگرفته بودند، عمل کردند.
2- ورزش تای چی برای جلوگیری از افتادن
یکی از بیشترین نگرانی ها در مورد افراد مسن، افتادن این افراد در اثر پیری و عدم تعادل می باشد. بر طبق مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها، افتادن روی زمین باعث مرگ، مجروح شدن و بستری شدن افراد بیشتر از 65 سال در بیمارستان می گردد. یک سوم افراد پیر، هر ساله می افتند و بیشتر از دو میلیون نفر در اثر افتادن، زخمی می شوند و نزدیک 20000 نفر می میرند. یک بررسی مشخص کرد افراد مسن بستری شده در بیمارستان، اگر در اطراف اتاقشان راه بروند، مدت بستری بودن در بیمارستان را یک روز و نیم کم می کنند.
برای همین بسیار مهم است که این افراد بتوانند تعادل خود را حفظ کنند. یکی از راه های حفظ تعادل، انجام ورزش تای چی می باشد. تای چی شامل یک سری کشش های ملایم بدنی است که یکی بعد از دیگری انجام می شود. با استفاده از این ورزش، شما بر حرکات بدنی و تنفس خود تمرکز بیشتری خواهید داشت. محققان در دانشگاه کارولینا نشان دادند افراد پیری که دو بار در هفته ورزش تای چی را به مدت 8 هفته انجام دهند، تعادل و سلامتی خود را بالا می برند.
3- راه رفتن برای کاهش مدت بستری بودن در بیمارستان
بسیاری از مردم فکر می کنند در مدت بستری بودن در بیمارستان، بهترین کاری که می توانند انجام دهند، خوابیدن در تختخواب می باشد، اما این کار در همه موارد بهترین نمی باشد .یک بررسی مشخص کرد افراد مسن بستری شده در بیمارستان، اگر در اطراف اتاقشان راه بروند، مدت بستری بودن در بیمارستان را یک روز و نیم کم می کنند. بر اساس این تحقیق مشخص شد افراد مسنی که تحرک بدنی کمی دارند، عضلاتشان به سرعت از بین می رود. بر همین اساس افراد مسنی که از نظر بدنی ضعیف هستند، اگر ورزش کنند، مدت بستری بودن آنها در بیمارستان کم می شود.
4- ورزش پا برای کاهش ورم (ادم)
همانطور که سن شما بیشتر می شود، دچار ورم در پاها می گردید. برای کاهش این ورم، روی یک طرف بدن دراز بکشید و پای بالای خود را در هوا بچرخانید. همچنین می توانید بایستید و خود را بالا بکشید و ساق پا را بالا ببرید. در این هنگام، پنجه ی پاهایتان باید روی زمین قرار داشته باشد. با انجام این ورزش ها، جریان خون را در پاها زیاد می کنید و کمک می کنید که مایعات به سادگی در بدن شما حرکت کنند و در یک جا جمع نشوند که باعث ورم گردد.
5- قدم زدن برای جلوگیری از زوال عقل
یک تحقیق روی 1700 فرد مسن به مدت شش سال انجام شد و به این نتیجه رسیدند که افراد بیشتر از 65 سال سن که سه روز در هفته به مدت 15 دقیقه در روز راه می روند، خطر زوال عقل را کم می کنند و به یکسوم می رسانند. در تحقیق دیگری به این نتیجه رسیدند افرادی که راه می روند، کوچک شدن مغز را متوقف می کنند و خطر کاهش درک و فهم و زوال عقل را به نصف کاهش می دهند.
6- وزنه برداری برداری حفظ استخوان ها
پوکی استخوان یا استئوپروز، یکی دیگر از عوارض پیری می باشد. استئوپروز موجب شکستگی لگن، افتادن و دیگر آسیب های جدی می شود. مطالعات نشان داده که بلند کردن وزنه با استئوپروز مقابله می کند. برای این نیاز به 30 دقیقه وزنه برداری در سه روز هفته دارید. بلند کردن وزنه، بدن را در برابر نیروی جاذبه قوی می کند و همچنین به ساخت عضلات کمک می کند و بیشتر نیرو را به استخوان ها منتقل می کند و باعث قوی شدن استخوان ها و متراکم شدن آنها می شود. نمونه هایی از فعالیت های بدنی که برای قلب، هماهنگی و تعادل خوب می باشند، عبارتند از: راه رفتن، وزنه برداری و بالا رفتن از پله.
7- شنا کردن برای بهبودی درد آرتریت و تحرک
بر طبق مطالعه کانادایی ها، افراد مبتلا به آرتریت می توانند از شنا کردن و ورزش کردن در آب گرم فواید بسیاری را ببرند. در این مطالعه که بر روی 79 فرد مسن دارای استئوآرتریت انجام شد، ثابت شد که شنا کردن باعث کاهش خطر سقوط و شکستن استخوان ها می شود. شنا کردن نیز دارای فواید ضدپیری می باشد مانند: بهبودی درد آرتریت و افزایش تحرک. از آن جایی که در آب حرکت می کنید، ستون فقرات، لگن، کمر و عضلات شکمی شما قوی خواهند شد.