گام اول موفقیت :
با حوصله طی مدت سه هفته یک لیست از خوراکی هایی که کودک آنها را دوست ندارند تهیه کنید.
بقیه در ادامه مطلب...
گام دوم موفقیت :
یک مطالعه مناسب و معقول را روی این خوراکی ها شروع کنید. چطور؟
1) سعی کنید بفهمید که کودک شما ممکن است بواسطه درد یا یک عارضه جسمی که بعد از خوردن این غذاها به آن دچار می گردد از این غذا ها متنفر باشد.
اگر جواب مثبت باشد بدون درنگ با یک متخصص تغذیه مجرب مشاوره نمایید تا راهنمایی لازم را انجام دهد چرا که رفتن ما بقی راه از عهده شما خارج است و نیاز به تخصص فنی دارد و متخصص تغذیه مطمئناً با هماهنگی یک پزشک متخصص کودکان عارضه را شناسایی و آن را درمان خواهد نمود . اگر جواب منفی است ، گام بعدی را بردارید.
2) مشخص کنید که بین غذاهای مورد تنفر، چه موارد مشترکی وجود دارد برای مثال از نظر رنگ، شکل، مزه ، طعم و بو و ...
اگر جواب مثبت باشد، شما علت را پیدا کرده اید و با تغییراتی که در غذاها می دهید ( بسته به نوع حساسیت کودک ) می توانید این غذاها را به کودک بخورانید . مثلاً اگر کودک نسبت به بو حساس است شما با تغییراتی که در پخت می دهید می توانید این مشکل را حل کنید و همچنین است در ارتباط با دیگر موارد ...
3) بررسی کنید زمان خوردن این غذاها در کودک چه تاًثیراتی دارند، یعنی آیا ممکن است کودک از یک غذای خاص برای ناهار متنفر باشد ولی برای شام آنرا مصرف کند و لذت ببرد و مواردی شبیه به این.
برای مثال بر اساس تحقیقاتی که این مرکز به انجام رسانده است ما دریافته ایم اگر کودکانی که در مهد کودک گذاشته می شوند ظهرها به طور اجباری بخوابند و این خواب اجباری که معمولاً بعد از ناهار می باشد باعث ایجاد نوعی واکنش شرطی شدن کودکان برای نخوردن ناهار شود، اکثر کودکان تا سالها از خوردن ناهار متنفر می شوند. اگر چنین است راهکار آن بسیار ساده است که به تجربه ثابت گردیده است، یعنی با دادن یک قول ساده مثل پارک رفتن – فیلم تماشا کردن یا بازی کردن بعد از ناهار می توانید ذهنیت کودک را در مورد این مسئله پاک کنید.
4)بررسی کنید که آیا کودک خاطره بدی را که با خوردن غذا همراه شده ندارد؟ مثلاً در هنگام خوردن آش والدین کودک به شدت با یکدیگر دعوا کرده باشند و احتمالاً موجب شکستن چیزی در منزل شده باشند، که در نتیجه کودک برای همیشه از خوردن آن نوع غذا متنفر خواهد شد و مواردی مشابه این که شما می توانید با کمی تفحص به آن برسید و به نحوی که صلاح می دانید این ذهنیت را پاک کنید.
5)مطالعه و دقت کنید که آیا ممکن است کودک شما غذاها را با چیزهایی مثل انواع حیوانات و حشرات مقایسه کند؟ برای مثال در پژوهشکده ما کودکی بود که به شدت از ماکارونی می ترسید و با مطالعه زیاد، دریافتیم این کودک ماکارونی های سس زده شده را دقیقاً شبیه به کرمهای خاکی باغچه پدر بزرگش می دید. و متاسفانه مادر کودک ماکارونی را به اجبار به کودک می خورانده که تصور آن برای شما هم مشکل است. این مساله باعث شده بود که کودک حتی از حالت تعادل روانی نیز خارج گردد.
در چنین مواقعی بایستی یا خیالبافی کودکان را تصحیح کنید یا نوع غذا را از حالت قبلی خارج نمایید و راهکارهایی شبیه به این مسئله را در پیش بگیرید . برای مثال نوع ماکارونی را از رشته ای به نوع صدفی آن تغییر دهید.
در تغذيه كودكان 5-1 سال چه نكاتي را بايد رعايت كرد؟
در تغذيه كودك از ظرف و قاشق تميز (قاشق مرباخوري براي كوچكترها و قاشق غذاخوري براي كودكان بزرگتر) استفاده كنيد.
قبل از غذا دادن به كودك دستها و صورت كودك را بشوييد.
آب و مايعات را با فنجان يا ليوان تميز به كودك بدهيد.
در غذا دادن به كودك صبور باشيد و آرام آرام به كودك غذا بدهيد.
در صورتي كه كودك تمايل به خوردن غذاي خاصي ندارد هرگز او را مجبور به غذا خوردن نكنيد و سعي كنيد با تغيير مزه و يا نحوه طبخ آن را مجددا" به كودك بدهيد و در صورتيكه باز هم علاقه اي به خوردن آن غذا نشان نداد، چند روزي از دادن آن غذا صرف نظر كرده و مجددا" به برنامه غذايي كودك اضافه كنيد.
هنگام غذا دادن به كودك با او با آرامش و محبت صحبت كنيد تا زمان غذا خوردن براي كودك خوشايند باشد و خاطره خوشي از غذا خوردن در ذهن كودك ايجاد شود.
مقدار غذاي هر وعده كودك را با افزايش سن كودك بيشتر كنيد.
بمقدار غذايي كه كودك مي خورد توجه كنيد، براي هر كودك يك بشقاب جداگانه در نظر بگيريد.
با افزايش سن كودك براي غذا خوردن به كودك استقلال بدهيد و بتدريج فقط مقدار و نحوه غذا خوردن كودك را نظارت و او را به خوردن ترغيب كنيد.
براي غذا خوردن كودك به او جايزه ندهيد بلكه براي ترغيب او به غذا خوردن از طعم غذا تعريف كنيد.
به كودك اجازه دهيد غذا خوردن را خودش تجربه كند حتي اگر مقداري غذا هنگام خوردن ريخته شود و يا دست و لباسهاي خود را كثيف كند.
از دادن تنقلات بي ارزش قبل از غذا و بين وعده ها به كودك خودداري كنيد.
