محققان بررسی را انجام دادند تا به این سوال همیشگی، پاسخ بدهند که آیا والدین باید فرزندانشان را تنبیه کنند یا خیر. این تحقیق روی نزدیک به 1500 کودک انجام شد پژوهشگران این کودکان را به دو گروه تقسیم کردند گروه اول بین 2 تا 4 سال و گروه دوم بین 5 تا 9 سال سن داشتند.
محققان در این مطالعه بررسی کردند که این کودکان هر چند وقت یکبار توسط والدینشان تنبیه میشوند و شدت این تنبیه تا چه حد است. بعد از گذشت 4 سال محققان میزان بهره هوشی این کودکان را تحت نظر قرار دادند. بعد از انجام این بررسیها محققان دریافتند کودکانی که در گروه جوانتر قرار داشتند در صورتی که تنبیه شوند میزان بهره هوشی آنها نسبت به کودکانی که تنبیه نشدهاند پنج درجه کمتر است. کودکانی که در گروه مسنتر قرار دارند در صورتی که تنبیه شوند میزان بهره هوشی آنها 28 درجه کمتر است.
پروفسور مولای استراوس از دانشگاه همپایر که این تحقیق را انجام داد در این باره گفت: البته این موضوع که والدین تا چه حدی فرزندان خود را تنبیه کنند روی کاهش ضریب هوشی کودکان تاثیر مستقیم دارد این چنین است که هر چه والدین بیشتر فرزندان خود را تنبیه کنند میزان رشد فکری کودکان آنها به همان میزان کاهش پیدا میکند.
کودکانی که به طور مرتب توسط والدینشان تنبیه میشوند دچار ناهنجاریهای روحی و استرس هستند و معمولا نسبت به همه موضوعات احساس نگرانی میکنند. همین عامل سبب میشود این کودکان دارای بهره هوشی پایینتری باشند. تحقیقات دانشمندان همچنین نشان داده است که این موضوع مختص به یک کشور خاص نیست به طوری که در کشورهایی که تنبیه بدنی به عنوان روش تربیتی برای کودکان رواج دارد معمولاً کودکان نسبت به کشورهایی که از روشهای دیگری برای تربیت کودکان استفاده میکنند ضریب هوشی کمتری دارند.
.jpeg)
عواقب و صدمات ناشی از تنبیه جسمانی:
1- تنبیه جسمانی خیلی زود اثر آگاه کننده خود را از دست می دهد.
2- مجازاتگر که در غالب موارد، مادر و پدر طفل می باشد مجبور است هر بار بر شدت آن بیافزاید که طفل از مجازات دچار ترس و اضطراب گردد و دیگر، عمل بد خود را تکرار نکند یعنی هدفی که تنبیه کننده به دنبال آن است.
3- در اثر این تشدید مجازات در اکثر موارد مجازاتگر عنان اختیار را از دست داده و لطمات شدیدی در حین حمله خشم برطقل وارد می سازد و در نتیجه در بسیاری موارد بچه آنچنان صدمه خواهد دید که دیگر قابل جبران نخواهد بود و یا به مرگ طفل خواهد انجامید.
4- طفل کتک خورده می آموزد که راه حل مشکلات، منازعه و ابزار خشم به دیگران است.
5- پایین آمدن اعتماد به نفس
6-عدم اعتماد به دنیا
انواع تنبیه مناسب:
اولین مرحله تنبیه، نگاه بی محبت است. مرحله ی بعد قطع جوایز است. مرحله بعد قطع آن چیزهایی است که او دوست دارد، مانند: یک کارتون یا یک غذای خوشمزه یا رفتن به خانه خاله و ... آن هم ابتدا باید در حد تهدید باشد. مرحله بعد تنبیه، قهرهای چند ساعته است، چند ساعت نه بیشتر!
