در اكثر خانمهای مبتلا به بیماری گریوز، در حین بارداری آنتی بادیهای
تحریك كننده تیرویید از بین رفته یا از میزان آنها در خون كاسته می شود.
با اینحال در بعضی از خانمها، این مقدار بالا باقی می ماند و از آنجایی كه
خون مادر در ارتباط با خون جنین قرار دارد، در خون جنین هم، سطح بالایی از
آنتی بادیهای تحریك كننده تیرویید پیدا می شود و ممكن است ایجاد پركاری
تیرویید در نوزاد كند.با مشاهده سطح بالای آنتی بادیهای تحریك كننده
تیرویید در اواخر دوران بارداری در خون مارد، می توان پیش بینی نمود كه
نوزاد نیز دچار پركاری تیرویید خواهد شد. اگر پركاری تیرویید نوزاد در این
مرحله شناسایی شود به آسانی درمان شده و بعد از دو تا سه هفته كه آنتی
بادیهای مادر در خون نوزاد از بین می روند، پركاری تیرویید هم از بین
خواهد رفت. گاهی اوقات مادرانیكه چندین سال قبل به علت بیماری گریوز با
موفقیت تحت درمان قرار گرفته اند به تولید آنتی بادیهای تحریك كننده
تیرویید ادامه می دهند و باعث می شوند كه نوزادشان در خطر ابتلاء به
پركاری تیرویید قرار گیرد.
تمام نوزادان در بریتانیا در هنگام تولد تحت آزمایش تیرویید قرار می گیرند و در صورت وجود هرگونه كمبودی از هورمون تیرویید، تحت درمان قرار می گیرند.
تمام نوزادان در بریتانیا در هنگام تولد تحت آزمایش تیرویید قرار می گیرند و در صورت وجود هرگونه كمبودی از هورمون تیرویید، تحت درمان قرار می گیرند.