به گزارش مركز اطلاعات دارويي ايران سير با داشتن آنزيمهاي طبيعي به جذب بهتر غذا كمك ميكند. از طرفي به عنوان يك ضد نفخ عالي و يك ماده ضد انگل و كرمهاي رودهاي شناخته شده است.
مصرف سير يكي از بهترين درمانها براي سرفههاي شديد است و معمولا از شربت سير براي درمان آن استفاده ميشود.
سير داراي تركيبات ضد باكتري و ضدقارچي است و ميتواند با انواع عفونتها مبازه كند بدين منظور ميتوان از آن هم به صورت استعمال خوراكي و هم موضعي براي درمان قارچها و عفونت هاي باكتريايي پوست استفاده نمود.
تحقيقات متعددي نشان ميدهد كه سير ميتواند از سيستم قلبي و عروقي محافظت نمايد زيرا ميتواند ميزان كلسترول و تري گليسريد در خون را كاهش داده و تجمع پلاكتها را مهار كرده و ميزان فيبرينوليز را كه لخته را از بين ميبرد، افزايش دهد.
از سير همچنين به عنوان يكي از درمانهاي كاهنده فشار خون ياد شده است زيرا ميتواند مويرگ هاي ريز را باز كرده و ريتم قلب را تنظيم كند.
مطالعات نشان دادهاند كه خوردن منظم سير باعث كاهش احتمال ابتلا به سرطانهاي مري، معده و روده بزرگ ميشود. اين اثرات به اين علت است كه سير از تشكيل مواد سرطانزا جلوگيري مينمايد.
سير حاوي تركيبات سولفورداري است كه از رشد تومورهاي سرطاني خصوصا در سينه و پوست جلوگيري مينمايد. مهمترين اثر جانبي سير خوراكي، ايجاد بوي بد در تنفس و بدن است.
مصرف بيش از حد سير با معده خالي باعث ناراحتي هاي گوارشي ميشود. همچنين گزارشهايي مبني بر واكنشهاي آلرژيك در اثر استفاده زياد سير خام وجود دارد.
تهيه سير به صورت پودر باعث ميشود عصاره آن به فرم خالصتر در اختيار مصرفكننده قرار گيرد. همچنين استفاده از سير به صورت كپسول ميتواند از ايجاد بوي بد در دهان جلوگيري و بلع آن را آسانتر كند.
سير بر متابوليسم داروها تاثيري ندارد، اما بهتر است كه از مصرف همزمان مقدار زياد آن با داروهاي ضد انعقاد اجتناب كرد. همچنين بهتر است 107 روز پيش از اعمال جراحي نيز از مصرف سير زياد خودداري شود زيرا زمان خونريزي را افزايش ميدهد.
مصرف مقدار كم سير در دوران شيردهي و بارداري مجاز است اما به علت تاثيري كه بر بو و طعم شير دارد برخي نوزادان را ناراحت ميكند بنابراين بهتر است از مصرف سير در دوران شيردهي اجتناب شود.
گفتني است سير داراي غلظت بالاي مواد سولفوردار است و مادهاي به نام آليسين ماده فعال سير را تشكيل ميدهد كه اكثر خواص سير را به آليسين نسبت ميدهند.
آليسين زماني در سير توليد ميشود كه حبه سير خورد شده يا جويده شود در اين صورت تركيب سولفور داري به نام آليين (alliin) تحت تاثير آنزيمي به نام آليناز به آليسين تبديل ميشود. به علت اينكه آليناز در اثر گرما از بين ميرود سير پخته شده اثرات درماني كمتري دارد.